สีสัน "เลือกตั้งผู้ว่าฯ" ทุกจังหวัดควรมีสิทธิ

ปฏิเสธไม่ได้ว่าการรับสมัคร "เลือกตั้งผู้ว่าฯ กทม." และการจับ "หมายเลขผู้สมัคร"เมื่อวานนี้ (31 มี.ค.) ทำให้การเมืองคึกคักขึ้นมาทันตาเห็น ด้วยความเป็นเมืองหลวงข่าวคราวความเป็นไปของ "กรุงเทพฯ" กระจายสู่คนทั้งประเทศ 

กองเชียร์ที่ไม่ได้จำกัดแค่คน กทม. คอยลุ้นว่าผู้สมัครที่ตนเองชอบจะจับได้หมายเลขใด เพราะตัวเลขมีผลทางจิตวิทยา ถ้าได้ตัวเลขจดจำง่ายก็ง่ายกับการหาเสียง แน่นอนว่าทุกคนอยากได้หมายเลข 1 นอกเหนือจากได้กำลังใจจากความหมายของการเป็นที่หนึ่ง การชูนิ้วสัญลักษณ์ในการหาเสียงก็ทำได้ไม่ยาก 

หมายเลข 2 ก็ค่อนข้างคลาสสิกในแง่ของชูสองนิ้วสัญลักษณ์ตัววี หมายถึงชัยชนะ การชูสองนิ้วเป็นท่ายอดนิยมที่คนไทยชอบถ่ายรูป ผู้สมัครที่จับได้หมายเลขนี้คงยิ้มได้ 

หมายเลข 3  เป็นอีกหนึ่งหมายเลขที่ทำสัญลักษณ์มือได้ไม่ยาก แต่ในบริบทการเมืองไทยกลายเป็นเรื่องยากที่จะชูสามนิ้วอย่างไรไม่ให้ถูกกล่าวหาว่าสังกัดกลุ่มการเมืองกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง 

ผู้สมัครที่จับได้หมายเลข 3 จำต้องใช้ความสามารถประดิษฐ์ท่าชูนิ้วเพื่อแสดงจุดยืนที่ชัดเจน ในเบื้องต้นกล่าวได้ว่า ผู้สมัครที่จับได้หมายเลข 1-5 ค่อนข้างสบายใจได้ในเรื่องการโชว์สัญลักษณ์หมายเลข มือเดียวชูได้สบายมาก

นอกจากนี้ความเชื่อกับตัวเลขยังมีผลทางจิตวิทยา ความเชื่อเรื่องเลขมงคลของจีนมีผลต่อคนไทยอยู่มาก (คนไทยเชื่อทุกอย่าง บอกว่านับถือศาสนาพุทธแต่ไปไหว้ราหูกันให้วุ่น) เลขมงคลของจีน

เช่น เลข 2 หมายถึง ความง่าย เลข 3 หมายถึงชีวิต การเกิด เลข 6 หมายถึง หนทางสู่ความสำเร็จ ราบรื่น (แต่ถ้าความเชื่อแบบไทยๆ  “หก” อาจจะฟังดูไม่ดี) เลข 8 เป็นสุดยอดเลขมงคลของจีน หากหมุนเลข 8 เป็นด้านขวางหมายถึงสัญลักษณ์ Infinity ไม่มีที่สิ้นสุด เลข 9 หมายถึง ยั่งยืน ยาวนาน 

นั่นคือเลขมงคลส่วนเลขที่ไม่เป็นมงคลไม่ขอพูดถึง  ถึงวันนี้ผู้สมัครได้หมายเลขกันแล้วเปลี่ยนแปลงไม่ได้ สิ่งที่จะตัดสินกันต่อไปคือนโยบายที่โดนใจและการขยันลงพื้นที่หาเสียง วันเลือกตั้ง 22 พ.ค.จะเป็นวันชี้ชะตาว่าตัวเลขไม่สำคัญเท่ากับเสียงประชาชนอันเป็นเสียงสวรรค์ เทคะแนนให้หมายเลขใดผู้นั้นคือผู้ได้รับอาณัติจากชาว กทม. ไปทำนโยบายที่หาเสียงไว้ให้เป็นจริงขึ้นมา 

การเขียนถึงเรื่องนี้ ยกตัวอย่างตัวเลขบางตัวมิได้มีเจตนาเชียร์ผู้สมัครคนใดคนหนึ่งเป็นพิเศษ แต่อยากชี้ให้เห็นถึงตัวเลขกับความเชื่อที่มีอิทธิพลต่อผู้คนไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง อย่างน้อยๆ ทั้งผู้สมัครและกองเชียร์ก็ได้ลุ้นตัวเลข ถือเป็นความสนุกสนานและเป็นสีสันการเมืองท่ามกลางโควิด-19

อดคิดไม่ได้ว่าแค่การรับสมัครเลือกตั้งผู้ว่าฯ กทม. ยังสนุกขนาดนี้ แล้วการเลือกตั้งทั่วไปจะสนุกขนาดไหน และโอกาสแบบนี้ไม่ควรมีแค่คนกรุงเทพฯ และพัทยาที่ได้เลือกตั้งผู้ว่าฯ คนจังหวัดอื่นก็น่าจะมีโอกาสได้เลือกผู้ว่าฯ ด้วยเหมือนกัน