การประชาสัมพันธ์ของรัฐอย่างรับผิดชอบ

มูฮัมหมัด คาร์ชิบาเอฟ ผู้เชี่ยวชาญหน่วยงานข้อมูลและสื่อสารมวลชน (AIMC) สาธารณรัฐอุซเบกิสถาน เขียนบทความพิเศษถึงกรุงเทพธุรกิจ ระบุ ทุกวันนี้สื่อและเครือข่ายสังคมออนไลน์ได้เผยแพร่เนื้อหาจำนวนมากที่ก่อให้เกิดเสียงโต้แย้งในที่สาธารณะ บทความชิ้นนี้ต้องการนำเสนอถึง “การเปิดกว้างและการประชาสัมพันธ์ของรัฐในฐานะข้อกำหนดที่สำคัญของความรับผิดชอบต่อประชาชน บนพื้นฐานของการปฏิรูปในอุซเบกิสถาน”

ผู้เชี่ยวชาญกล่าวว่า “ปัจจัยสำคัญที่มีส่วนสร้างความเชื่อมั่นต่อการเปิดกว้างและบริหารรัฐกิจอย่างตรวจสอบได้ของอุซเบกิสถาน” มีสองปัจจัย 1) กิจกรรมของสื่อและบล็อกเกอร์เพิ่มมากขึ้น อันเป็นผลจากรัฐบาลเผยแพร่ข้อมูลกิจกรรมของตนมากขึ้น 2) รัฐเองก็สนใจและพยายามขยายการเข้าถึงข้อมูลของประชากร แต่เป็นไปไม่ได้ที่การดำเนินแผนการใหญ่ให้มีคุณภาพสูงจะทำไปโดยปราศจากการควบคุมจากสาธารณะ บทบาทสำคัญในกระบวนการนี้จึงถูกกำหนดให้เป็นหน้าที่ของหน่วยงานสื่อองค์กรภาครัฐ 

ในปี 2563 หน่วยงานสื่อตอบสนองเนื้อหาที่วิพากษ์วิจารณ์และถกเถียงกันอย่างกว้างขวางถึง 76% เทียบกับสิ้นปี 2561 ตัวเลขอยู่ที่ 15% 

ย้อนกลับไปเมื่อวันที่ 27 มิ.ย.2562 ประธานาธิบดีออกพระราชกฤษฎีกา “มาตรการเพิ่มเติมเพื่อรับรองความเป็นอิสระของสื่อและการพัฒนากิจกรรมของบริการด้านสื่อของหน่วยงานของรัฐและองค์กร” มีส่วนช่วยปรับปรุงและพัฒนาหน่วยงานสื่ออย่างมาก กล่าวคือ ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา หัวหน้าฝ่ายข่าวของหน่วยงานรัฐได้รับสถานะเป็นที่ปรึกษาด้านนโยบายข้อมูล ได้รับค่าตอบแทน การดูแลทางการแพทย์ และการขนส่งเทียบเท่ากับรองหัวหน้าหน่วยงานของรัฐ

ผลของนวัตกรรมนี้เห็นได้ทันตา แค่ 3 เดือนของปี 2564 หน่วยงานสื่อทั้งหมดขององค์กรรัฐเผยแพร่เนื้อหา  25,000 ชิ้น มากกว่าเนื้อหาจากสื่อสารมวลชนและโซเชียลเน็ตเวิร์ก 42% 

หน่วยงานสื่อองค์กรรัฐเกือบทั้งหมดมีเพจบนเทเลแกรม เฟซบุ๊ค ที่แข็งขันมากๆ เช่น หน่วยงานสื่อกระทรวงการต่างประเทศอุซเบกิสถาน ที่มีทั้งยูทูบ อินสตาแกรม และตอนนี้เชี่ยวชาญมากในติ๊กต็อก 

และนี่ไม่ใช่แค่เทรนด์แฟชั่นเท่านั้น แต่เป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่งเพราะกลุ่มเป้าหมายอยู่ในแหล่งข้อมูลเหล่านี้

ตอนนี้การตั้งใจทำงานเพื่อผู้ชมเป็นเรื่องสำคัญมากสำหรับหน่วยงานสื่อของรัฐและสื่อสารมวลชน ดังที่กล่าวไว้ข้างต้นว่า พวกเขาตอบสนองกับเนื้อหาแนววิพากษ์อย่างมาก เสียงวิจารณ์และความเห็นเชิงลบเพิ่มขึ้นจากความไม่รู้ของประชาชนในประเด็นนั้นๆ ดังนั้นภารกิจหลักด้านหนึ่งของหน่วยงานสื่อองค์กรรัฐในวันนี้ จึงไม่ใช่แค่แสดงความคิดเห็นอย่างเป็นทางการต่อเนื้อหาที่ได้รับการเผยแพร่แล้ว แต่ยังรวมถึงการให้ข้อมูลอย่างต่อเนื่องแก่ประชากรเกี่ยวกับกิจกรรมของรัฐ โดยสามารถอธิบายเหตุผลและผลลัพธ์ที่คาดหวังของการตัดสินใจโดยเฉพาะได้

ปทัสถานสำคัญประการหนึ่งของพระราชกฤษฎีกาดังกล่าวคือ การมีกลไกดำเนินนโยบายข้อมูลข่าวสารอย่างเป็นเอกภาพในอุซเบกิสถาน มีการตั้งหน่วยงานข่าวสารข้อมูลและสื่อสารมวลชนเป็นแผนกต่างๆ รับผิดชอบจัดระเบียบและประสานกิจกรรมหน่วยงานสื่อของรัฐ วิธีนี้ช่วยประสานงานสื่อองค์กรรัฐได้เป็นระบบ เฉพาะหน่วยงานรัฐบาลกลางในอุซเบกิสถานมี 80 หน่วย ทั้งระดับกระทรวง คณะกรรมการ หน่วยงาน สำนักงานตรวจสอบ ศูนย์งานรัฐบาล และเพื่อให้การปฏิบัติงานสอดคล้องกับแนวโน้มโลก จึงมีการฝึกอบรมเจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์อย่างสม่ำเสมอ ผู้เข้ารับการอบรมไม่ใช่แค่ผู้เชี่ยวชาญชาวอุซเบคเท่านั้น แต่ยังรวมถึงผู้เชี่ยวชาญนานาชาติด้วย