เปิดมาตรา50สนธิสัญญาลิสบอน

กระบวนการเตรียมถอนตัวจากการเป็นสมาชิกอียูของสหราชอาณาจักรเกิดขึ้นพร้อมกับการใช้อำนาจตามมาตรา 50 ภายใต้สนธิสัญญาลิสบอน ฉบับปี 2552 ซึ่งเป็นข้อตกลงระหว่างสมาชิกสหภาพ ในการแจ้งให้คณะผู้บริหารอียูในกรุงบรัสเซลส์ทราบและดำเนินการเรื่องการลาออก โดยมีสาระสำคัญ 5 ประการคือ

1. ประเทศที่ประสงค์ลาออกจากการเป็นสมาชิก ต้องได้รับการอนุมัติตามกระบวนการทางกฎหมายของประเทศนั้นๆก่อน

2. ประเทศสมาชิก ที่ประสงค์ถอนตัว ต้องยื่นคำร้องอย่างเป็นทางการต่อคณะมนตรียุโรป หลังจากนั้น อียูจะหารือและสรุปข้อตกลงทั้งหมดร่วมกับประเทศนั้น เพื่อกำหนดแนวทางและกรอบระยะเวลาสำหรับการลาออก ซึ่งการหารือระหว่างสองฝ่ายต้องเป็นไปตามขั้นตอนที่ระบุในมาตรา 218 วรรค 3  ภายใต้สนธิสัญญาว่าด้วยวิธีการบริหารงานของสหภาพยุโรป จากนั้น คณะมนตรียุโรปจะลงมติรับรองด้วยเสียงข้างมากอย่างเด็ดขาด เมื่อเห็นชอบแล้ว จึงส่งเรื่องต่อไปให้สภายุโรปอนุมัติอย่างเป็นทางการต่อไป

3. สถานภาพสมาชิกของประเทศที่ประสงค์ถอนตัวมีอันสิ้นสุดภายในระยะเวลา 2 ปี นับตั้งแต่วันที่ยื่นคำร้องตามขั้นตอนที่กำหนดไว้ในข้อ 2. แต่หากมีกรณีจำเป็น ทั้งสองฝ่ายสามารถหารือและบรรลุข้อตกลงร่วมกันอย่างเป็นเอกฉันท์ในเรื่องการขยายกรอบระยะเวลาได้ตามความเหมาะสม

4. สมาชิกคณะมนตรียุโรปของประเทศที่ยื่นคำร้องขอสิ้นสุดสถานภาพ  สมาชิกไม่สามารถเข้าร่วมการหารือกับที่ประชุมตามกระบวนการในข้อ 2. และ 3. ได้ ขณะที่การลงมติของสมาชิกที่เหลือต้องให้ได้เสียงข้างมากตามที่ระบุอยู่ในมาตรา 218 วรรค 3บี ของสนธิสัญญาว่าด้วยวิธีการบริหารงานของสหภาพยุโรป

5. ในกรณีที่ประเทศซึ่งถอนตัวออกจากการเป็นสมาชิกสหภาพแล้ว แต่ต้องการขอรับสถานภาพนั้นกลับคืน ต้องปฏิบัติตามขั้นตอนที่ระบุอยู่ในมาตรา 49 ของสนธิสัญญาลิสบอน