บาสเกตบอล เอ็นบีเอ เกมเศรษฐี

 เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ได้ เมื่อฤดูกาลที่ผ่านมา นอกเหนือจากผลงานมหัศจรรย์ของ เลบรอน เจมส์, คายรี เออร์วิง และ เควิน เลิฟ ที่นำทีมพลิกสถานการณ์จากตามหลัง 1-3 เกม มาแซงชนะ โกลเดน สเตท วอร์ริเออร์ส ได้อย่างเหลือเชื่อแล้ว

อีกหนึ่งปัจจัยที่คงปฏิเสธไม่ได้ว่ามีส่วนขับเคลื่อนให้ความสำเร็จนี้ เกิดขึ้นได้ คือ “เงิน”

แชมป์ค่าแรง

ผลการสำรวจค่าเหนื่อยของนักกีฬากว่า 10,000 คน จาก 333 ทีม ใน 7 ชนิดกีฬา จาก 17 ลีกใหญ่ทั่วโลก โดย สปอร์ตติง อินเทลลิเจนซ์ ในชื่อ “โกลบอล สปอร์ตส์ ซาลารี เซอร์เวย์” หรือ จีเอสเอสเอส ปีล่าสุด ระบุว่า คาวาเลียร์ส คือทีมกีฬาที่มีค่าเฉลี่ยค่าจ้างต่อปีสูงสุด สำหรับฤดูกาล 2016/17 ที่ 8,652,920 ดอลลาร์ ต่อคนต่อปี หรือ 306 ล้านบาท

หรือคิดเป็นค่าเฉลี่ยต่อสัปดาห์ คาวาเลียร์ส จะต้องจ่ายเงินให้ “คิงเจมส์” กับเพื่อนร่วมทีมอีก 15 คน เฉลี่ยคนละ 166,402 ดอลลาร์ (5.89 ล้านบาท)

เจมส์ เป็นผู้เล่นที่ได้รับค่าเหนื่อยต่อปีสูงสุด คือ 30.9 ล้านดอลลาร์ (1,093 ล้านบาท) ตามมาด้วย เลิฟ 21.1 ล้านดอลลาร์ (765 ล้านบาท) และ เออร์วิง 17.6 ล้านดอลลาร์ (623 ล้านบาท) ลดหลั่นกันไปจนถึง เคย์ เฟลเดอร์ พอยท์การ์ดรุกกี ที่ได้รับปีละ 543,471 ดอลลาร์ (19 ล้านบาท) (*อ้างอิงข้อมูลจาก basketball reference)

หากนำรายงานของ จีเอสเอสเอส ในปีก่อนๆ มาเปรียบเทียบ จะพบว่าอันดับของ แคฟส์ ในลิสต์ดังกล่าว ดีดตัวสูงขึ้นอย่างรวดเร็วในเวลาอันสั้น 

จากอันดับ 52 ในปี 2014 มาสู่อันดับ 23 ในปี 2015 และอันดับ 1 ในปีล่าสุด โดยในฤดูกาล 2015/16 ที่คว้าแชมป์ครั้งประวัติศาสตร์มาครอง แคฟส์ จ่ายค่าเหนื่อยให้ผู้เล่นเฉลี่ยปีละ 4.95 ล้านดอลลาร์ (175 ล้านบาท) 

เรียกว่า “รางวัลที่ต้องจ่าย” ให้กับความสำเร็จครั้งนี้ ขยับขึ้นเกือบเท่าตัวเลยทีเดียว

เอ็นบีเอ ขาขึ้น

แม้ยังไม่นับเป็นกีฬาอันดับหนึ่งอเมริกันชน แต่ในปีล่าสุด กลับมีตัวแทนจาก เอ็นบีเอ ถึง 8 ทีมด้วยกัน ที่พุ่งขึ้นมาอยู่ในท็อป 12 ของ จีเอสเอสเอส

นอกจาก คาวาเลียร์ส ยังมี แอลเอ คลิปเปอร์ส (อันดับ 3 เฉลี่ย 7.65 ล้านดอลลาร์) พอร์ทแลนด์ เทรล เบลซเซอร์ส (อันดับ 6 เฉลี่ย 7.38 ล้านดอลลาร์) เมมฟิส กริซลีส์ (อันดับ 7 เฉลี่ย 7.28 ล้านดอลลาร์) ดัลลัส แมฟเวอริคส์ (อันดับ 8 เฉลี่ย 7.2 ล้านดอลลาร์) ออร์แลนโด แมจิก (อันดับ 10 เฉลี่ย 7.12 ล้านดอลลาร์) โตรอนโต แร็ปเตอร์ส (อันดับ 11 เฉลี่ย 7.1 ล้านดอลลาร์) และ ซาน อันโตนิโอ สเปอร์ส (อันดับ 12 เฉลี่ย 7 ล้านดอลลาร์)

ที่น่าแปลกใจ คงเป็น โกลเดน สเตท วอร์ริเออร์ส รองแชมป์เก่า ที่รั้งเพียงอันดับ 20 (ขยับจากอันดับ 25 เมื่อปีก่อน) ด้วยค่าเฉลี่ย 6.657 ล้านดอลลาร์ ทั้งที่ทีมเพิ่งเซ็นสัญญากับ เควิน ดูแรนท์ มาจาก โอกลาโฮมา ซิตี ธันเดอร์ ด้วยสัญญา 2 ปี และมีผู้เล่นระดับ “ออล-เอ็นบีเอ” พร้อมกันในทีมถึง 4 คน

เปรียบเทียบกับท็อป 12 ของ จีเอสเอสเอส 2015 จะเห็นความแตกต่างชัดเจน เพราะมี บรูคลิน เน็ทส์ ติดโผเพียงทีมเดียว (อันดับ 11 เฉลี่ย 6.2 ล้านดอลลาร์) นอกนั้น ส่วนใหญ่เป็นสโมสรฟุตบอลจากยุโรปถึง 8 ราย และทีมจากเมเจอร์ลีกเบสบอลอีก 3 ราย

ตัวแปรค่าลิขสิทธิ์

เหตุผลหลักที่ค่าเหนื่อยของผู้เล่นใน เอ็นบีเอ พุ่งขึ้นมายึดหัวหาดของ จีเอสเอสเอส 2016 ได้ คือค่าลิขสิทธิ์ถ่ายทอดสดจาก อีเอสพีเอ็น ระยะเวลา 9 ปี ที่มีมูลค่าถึง 24,000 ล้านดอลลาร์ (ราว 8.5 แสนล้านบาท) หรือเฉลี่ยราวปีละ 2.6 พันล้านดอลลาร์ ที่มีผลบังคับใช้ตั้งแต่ฤดูกาล 2016-17

เดิม ค่าเหนื่อยโดยเฉลี่ยของผู้เล่นในเอ็นบีเอ ทั้ง 449 คน ถือว่าสูงที่สุดในบรรดาลีกกีฬาทั้งหมดอยู่แล้ว (ราว 4.6 ล้านดอลลาร์ หรือ 162 ล้านบาท ต่อคนต่อปี) ยิ่งได้อานิสงส์จากค่าลิขสิทธิ์ดังกล่าว ก็ส่งผลให้ค่าเฉลี่ยขยับเป็น 6.4 ล้านดอลลาร์ หรือ 226.69 ล้านบาท ต่อคนต่อปีเลยทีเดียว

ในจำนวนนี้ ราว 1 ใน 4 หรือ 109 คน จะได้รับค่าเหนื่อยไม่ต่ำกว่า 10 ล้านดอลลาร์ ในฤดูกาล 2016-17 หรือหากลงลึกไปกว่านั้น คือมี 58 คน ที่ได้ค่าเหนื่อยระดับ 15 ล้านดอลลาร์ และ 29 คนได้รับค่าเหนื่อยตั้งแต่ 20 ล้านดอลลาร์ขึ้นไป

ผลงาน&ค่าแรง

คาวาเลียร์ส และอีกหลายทีมไม่ได้ทุ่มเงินแบบไม่ลืมหูลืมตา เพราะผลงานในสนามก็ถือว่าบินสูงตามไปด้วย กลับกัน ทีมที่ไม่มีเงินถุงเงินถัง เช่น ฟิลาเดลเฟีย เซเวนตีซิกเซอร์ส ที่จ่ายค่าเหนื่อยเฉลี่ยเป็นอันดับสุดท้ายของลีก (3.84 ล้านดอลลาร์ ต่อคนต่อปี) ปัจจุบันก็รั้งอันดับสุดท้ายของสายตะวันออก เช่นเดียวกับ เดนเวอร์ นักเกตส์, มินเนโซตา ทิมเบอร์วูล์ฟส์ และ ฟินิกซ์ ซันส์ ที่ต่างก็อยู่ท้ายตารางสายตะวันตก

กระนั้น ค่าเหนื่อยแพงก็ไม่ใช่คำตอบสุดท้ายเสมอไป มีหลายทีมที่สามารถบริหารจัดการในส่วนนี้ได้อย่างชาญฉลาด จนเกาะกลุ่มบนของตารางได้ เช่น โอเคซี ที่แม้จะเสีย ดูแรนท์ ไป ก็ยังสามารถประคองทีมอยู่ในท็อป 5 ของสายตะวันตกได้ ทั้งที่จ่ายค่าเหนื่อยผู้เล่นเฉลี่ย 6 ล้านดอลลาร์ หรืออันดับ 23 ของลีก และอันดับ 33 ในลิสต์ จีเอสเอสเอส 2016

คล้ายจะบอกเป็นนัยว่า ต่อให้เงินเป็นปัจจัยสำคัญในความสำเร็จ แต่สำคัญกว่า คือคนที่จะดึงประโยชน์สูงสุดของมันออกมา