ต้นปิง...ที่เมืองนะ

ทุกการเดินทาง ไม่ว่าจะไปที่ใดก็ตาม มักทำให้เราได้เห็นโลก พบเจอสิ่งที่หลากหลาย เปิดหูเปิดตาให้กว้างไกลขึ้น ด้วยเหตุนี้ผมจึงรักการเดินทางยิ่งนัก ครั้งนี้ก็เช่นกัน แม้จะเคยใช้เส้นทางนี้มาก่อน 2-3 ครั้งเพื่อไปยังอำเภอเวียงแหง แต่ยังไม่เคยแวะเที่ยวชมหมู่บ้านรายทางแห่งนี้มาก่อนเลย

ผมกำลังเอ่ยถึงเส้นทาง เชียงดาว-อรุโณทัย-เวียงแหง ในจังหวัดเชียงใหม่ และหมู่บ้านที่จะไปแวะคือ บ้านเมืองนะ อ.เชียงดาว นั่นเอง

บ้านเมืองนะถือเป็นหมู่บ้านใหญ่ การเดินทางจากเชียงดาวมายังที่นี่สะดวกสบาย ถนนราดยางอย่างดี แต่นับจากบ้านเมืองนะเลาะภูเขาไปออกทางอำเภอเวียงแหง ถ้าท่านผู้ชมไม่ได้ใช้รถ 4WD หรือเติมน้ำมันมาไม่เพียงพอ ผมไม่ขอแนะนำ เพราะเป็นเส้นทางที่ยากลำบาก ถนนชำรุด เป็นหลุมบ่อหลายช่วง ส่วนใหญ่เป็นทางลูกรังหรือทางราดยางบางๆ ที่หมดสภาพไปแล้ว รถที่สภาพไม่ดีจริงอย่าเสี่ยงใช้เส้นทางนี้

ต้นแม่น้ำปิง

บ้านเมืองนะ... เป็นหมู่บ้านที่ถือว่าเป็นชุมชนในฝันของใครหลายคน ตั้งอยู่เชิงดอยอ่างขาง ใครที่เคยขึ้นดอยอ่างขางทางบ้านอรุโณทัย ให้เลยมาอีกนิดก็จะถึงบ้านเมืองนะ หมู่บ้านกลางหุบเขาแห่งนี้ ไปเห็นแล้วก็อยากอยู่อาศัยเลย สมัยก่อนที่ถนนหนทางไม่ดี คงจะเป็นหมู่บ้านไกลปืนเที่ยง แต่เดี๋ยวนี้พอถนนดี จากไกลก็กลายเป็นใกล้ มีรถสองแถวมาจากเชียงใหม่ด้วยนะ แต่ไม่แน่ใจว่ามีกี่เที่ยวต่อวัน

บ้านเมืองนะ น่าจะเป็นชุมชนต้นทางของแม่น้ำปิง ซึ่งสภาพที่ไปเห็นนั้นเป็นเพียงลำห้วยเล็กๆ ส่วนต้นธารของแม่น้ำปิงที่มาจากดอยถ้วย น่าจะเป็นลำธารที่เล็กกว่านี้อีก จากลำห้วยเล็กๆ ที่ไหลผ่านบ้านเมืองนะ แม่น้ำปิงไหลลงใต้ มีแม่น้ำลำธารอีกหลายสายมารวม เช่น น้ำแม่แตง น้ำแม่แจ่ม และอีกหลายสาย ก่อนจะไหลลงสู่อ่างเก็บน้ำเขื่อนภูมิพล อำเภอฮอด

บรรยากาศหน้าถ้ำป่าหก

การมาเยือนบ้านเมืองนะครั้งนี้จึงเปรียบเสมือนการมาชมจุดกำเนิดของแม่น้ำปิง สายน้ำสำคัญของประเทศ

ในบ้านเมืองนะ มีวัดที่น่าสนใจ หากใครต้องการความเงียบสงบ เหมาะแก่การไปปฏิบัติธรรม ขอเชิญไปที่ วัดถ้ำป่าหก ซึ่งมีทางแยกจากหมู่บ้านไปราว 1 กิโลเมตร ตอนนี้เขากำลังสร้างวัดอยู่ ..ที่นั่นมีบรรยากาศร่มรื่นด้วยพืชพันธุ์ต่างๆ พระสงฆ์น้อย สิ่งปลูกสร้างน้อย คนน้อย พอครบองค์ประกอบเหล่านี้ วัดก็เลยเงียบสงบ

ปากถ้ำป่าหก

สิ่งสำคัญในวัดก็คือ “ถ้ำ” ซึ่งอยู่ต่ำลงไปจากพื้นดินไม่มากนัก เดินตามบันไดลงไปนิดเดียว ถ้ำอยู่ใต้ภูเขาหินปูน ภายในถ้ำเป็นโถงกว้าง ปูพื้นด้วยกระเบื้อง สะอาดสะอ้าน มีพระประธานองค์ใหญ่ ด้านข้างมีพระพุทธรูปเรียงราย แสงสว่างจากธรรมชาติเข้ามาได้ บรรยากาศภายในเย็นสบาย เงียบสงบ ผมจึงว่าเหมาะกับการปฏิบัติธรรม แสวงหาความวิเวกอย่างมาก เหมือนได้ตัดขาดจากโลกภายนอกจริงๆ

ภายในถ้ำห้วยป่าหกที่เงียบสงบ

พระประธานในถ้ำป่าหก

ไหนๆ ก็มาถึงบ้านเมืองนะแล้ว ผมก็เลยแวะไป วัดถ้ำเมืองนะ สักหน่อย คนที่ไม่ได้อยู่ในแวดวงอาจจะไม่รู้จัก แต่สายวัดคงรู้จักกันดี ถ้าพูดถึงวัด “หลวงตาม้า” ซึ่งท่านเป็นพระที่มีชื่อเสียง

ผมไปที่นี่ไม่ได้ตั้งใจไปกราบท่านหรอก เพราะรู้ว่าท่านมีกิจนิมนต์เยอะ แต่อยากไปดูถ้ำ เผื่อว่าถ้ำเมืองนะจะสวย

พอเข้าไปในวัด โอ้โห... บรรยากาศต่างจากวัดถ้ำป่าหกโดยสิ้นเชิง มีคนไปปฏิบัติธรรมเยอะมาก รถราจอดกันเต็ม มีอาคาร 4-5 ชั้น เต็นท์สำหรับผู้ปฏิบัติธรรมกางเต็มทุกชั้น ชั้นบนสุดผมไม่แน่ใจว่าเป็นถ้ำหรือไม่ เพราะเขาต่อระเบียงตึกออกมาแบบเปิดโล่ง มีการสวดมนต์ นั่งสมาธิ มีพระเทศน์ ใช้เครื่องขยายเสียงเพราะมีคนมาก จึงจำเป็นต้องใช้

บรรยากาศของวัดถ้ำเมืองนะ

พระอุโบสถวัดถ้ำเมืองนะ

กิจกรรมของวัดถือว่าเหมาะสม เพียงแต่คนมากเกินไป สำหรับผู้ที่ไม่ติดขัดเรื่องความแออัดก็ไม่มีปัญหาอะไร แต่สำหรับผมที่ต้องการความวิเวก อาจจะไม่ตรงจริตกับสถานที่แบบนี้ แต่ก็พิสูจน์ได้หนึ่งอย่างว่า เพราะหลวงตาม้าเป็นพระที่มีผู้ศรัทธาอย่างมาก แม้จะอยู่ห่างไกลเพียงใด ผู้คนก็ยังเดินทางมาปฏิบัติธรรมด้วย ไม่ใช่มาเฉยๆ วัดไม่ได้ผิดอะไร แค่คนเยอะเท่านั้น

เต็นท์พักของผู้ปฏิบัติธรรม

สิ่งปลูกสร้างบางส่วนในวัดเมืองนะ

ชั้น 5 ของอาคารปฏิบัติธรรม มีการเทศนา และนั่งสมาธิด้วย

นอกจากนี้ที่บ้านเมืองนะ ยังมี วัดถ้ำวัว และ วัดพระธาตุดอยจอมแวะ ซึ่งเป็นจุดชมวิว ต้องเดินขึ้นเนินเขาพอได้เหนื่อย แต่ตอนผมไปมีภารกิจอย่างอื่นเลยไม่ได้แวะ ขอเก็บไว้เล่าในครั้งหน้า

อย่างที่บอกว่า ไม่ว่าจะเดินทางใกล้หรือไกล เราก็จะได้พบสิ่งดีๆ เสมอ ขอเพียงหาเวลาออกไปเท่านั้น

บ้านเราเมืองไทยยังมีอะไรดีๆ อีกเยอะครับ ขอเพียงออกเดินทาง...