เด็กไทยวันนี้ เรื่องใหญ่!! ที่ถูกมองข้าม

เยาวชน หรือเด็กไทยยุคนี้มีความสุ่มเสี่ยง ในการดำเนินชีวิตสูงจากสภาพสังคม ที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว
ภายใต้ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี ทำให้สามารถเข้าถึงข้อมูลข่าวสารมากมายไร้ขีดจำกัดในทั่วโลก ในเชิงบวกเป็นการเปิดโลกทรรศน์ นำพาประสบการณ์ใหม่ๆ เข้ามาเป็นหนึ่งในทางเลือกของการใช้ชีวิต แต่หากเลือกรับข้อมูลโดยไม่กลั่นกรอง สังเคราะห์ แยกแยะสิ่งดี ไม่ดี ควร ไม่ควร คงไม่ดีแน่ เพราะภูมิต้านทานของเด็กแต่ละคนแตกต่างกัน สะท้อนจากปัญหาความรุนแรงใน "เด็ก" ที่มีมาอย่างต่อเนื่อง และนับวันเพิ่มดีกรี "ความรุนแรง" ยิ่งขึ้น หากไม่ได้รับการแก้ไขอย่างมีประสิทธิภาพและประสิทธิผลความเชื่อมโยงระหว่างสังคม เศรษฐกิจ ย่อมส่งผลกระทบเป็นลูกโซ่ถึงการพัฒนาประเทศอย่างแน่นอน
โดยเฉพาะฐานของชนชั้นกลางที่ต้องทำมาหาเลี้ยงชีพ ท่ามกลางสภาพเศรษฐกิจฝืดเคือง การใช้จ่ายตึงตัว เกิดความตึงเครียดในครอบครัว ยิ่งรายรับไม่เพียงพอต่อรายจ่าย แต่ไม่อาจละวางกระแส "บริโภคนิยม" ที่คอยปลุกเร้า กระตุ้นให้เกิดความต้องการ อยากได้ อยากมี อยู่ตลอดเวลา โดยเฉพาะ "เด็ก" ยิ่งเห็นเพื่อนมี "ไม่มี" จึงไม่ได้ หรือพฤติกรรมนั่งเฝ้าหน้าจอเผชิญข้อมูลป้อนใส่แบบล้นทะลัก และ "ย้ำคิด" ว่า ต้องมี ประจวบเหมาะผู้ปกครองยุคใหม่มักแก้ตัว แก้ปัญหา "ไม่มีเวลา" ให้ลูกด้วย "วัตถุ" ยิ่งไปกันใหญ่ เคยให้ ก็ต้องให้ เคยได้ ก็ต้องได้ สะท้อนวุฒิภาวะทางอารมณ์ หากกดทับสะสมไม่ได้รับการ "ชี้นำ" แก้ปัญหา เด็กเหล่านี้จะเติบโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ที่ขาดวุุฒิภาวะทางอารมณ์ส่งผลต่อการพัฒนาประเทศเช่นกัน
ปัญหาครอบครัวเป็นปัญหาสังคมที่ฝังรากลึก หากเด็กไม่ได้รับการปลูกฝัง สร้างสำนึกพื้นฐานที่ดี มีคุณธรรม ตั้งแต่เริ่มแรก นับวันยิ่งหยั่งรากลึก "ยาก" ที่จะขัดเกลา หรือลบจาก "ดำ" เป็น "ขาว" หากจำนวนเด็กในโลกสีดำเพิ่มมากขึ้นนั่นหมายถึงพฤติกรรมแห่งความก้าวร้าว รุนแรง เพิ่มสูงขึ้นและขยายวงกว้างขึ้น ทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้องนับจากหน่วยเล็กที่สุดของสังคมอย่าง "ครอบครัว" สถาบันหลักที่มีผลต่อการหล่อหลอม "เด็ก" อาจต้องหันกลับมามองและใส่ใจซึ่งกันและกันมากขึ้น สถาบันการศึกษาที่มี "ครู" เป็นผู้มีบทบาทสำคัญในการปรับเปลี่ยน หนุนนำพฤติกรรมในทางที่ดี บ่มเพาะวุฒิภาวะทางอารมณ์ ที่พร้อมจะเผชิญโลกกว้างหลากสี
ขณะที่ภาพใหญ่สุดที่สุด คือ "รัฐบาล" หน่วยงานเกี่ยวข้องทุกฝ่าย โดยเฉพาะกระทรวงศึกษาธิการ ถึงเวลาต้องลุกขึ้นปฏิวัติเด็กไทยอย่างจริงจังหรือไม่ หากเพียงแค่ปฏิรูปการเมือง เศรษฐกิจ สังคม ขณะที่ "เยาวชน" หรือ "เด็กไทย" ไม่ได้รับการพัฒนา ขาดจิตสำนึกทางสังคม ศีลธรรม แม้กระทั่งแรงบันดาลใจที่เกิดจากตนเอง หรือ ต้นแบบที่ดี ท่ามกลางสังคมที่เต็มไปด้วยการแข่งขัน แต่ภูมิคุ้มกันอ่อนแอ พวกเขาจะนำพาประเทศชาติก้าวเดินไปในทิศทางใด
"เด็กรุ่นใหม่" เก่งกล้าสามารถ มีทั้งพรสวรรค์ พรแสวง สร้างสรรค์โอกาส แสวงหาช่องทางผลักดันตนเองให้ประสบความสำเร็จได้ในระยะเวลาอันรวดเร็ว แต่ความแข็งแรงของ "ภูมิคุ้มกัน" จากสิ่งแวดล้อมที่ไม่ดี กิเลสที่รุมเร้า ทำให้หลงใหลได้ปลื้มไปกับเงินทอง อำนาจ ความสำเร็จ ยิ่งมียิ่งขวนขวายให้ได้มาและรักษาไว้โดยไม่สนใจ "วิธีการ" ซึมซับการ "คอร์รัปชัน" จนมองเป็นเรื่องปกติโดยไม่รู้ตัว... หนึ่งในเหตุความขัดแย้งแตกแยกของสังคมไทยในทุกวันนี้







