หงชุน – หมู่บ้านมรดกโลก

 เริ่มก่อสร้างในรัชสมัยเส้าซิงของราชวงศ์ซ่งใต้ ในราว ค.ศ. 1131 หมู่บ้านนี้ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกปี 2000 แรกทีเดียวเรียกกันว่า หงชุน ที่เขียนโดยตัวหนังสือที่แตกต่างกันเป็น 弘村 เป็นของพ่อค้าเกลือผู้มั่งคั่งแซ่วัง

หมู่บ้านเริ่มขยายตัวเป็นกิจลักษณะในยามที่บ้านเมืองสงบลงในสมัยราชวงศ์หมิง ครั้นในราชวงศ์ชิง หมู่บ้านจำเป็นต้องเปลี่ยนชื่อจาก弘村เป็น 宏村 เพื่อไม่ให้คำว่า 弘 ไปกระทบกับชื่อของจักรวรรดิเฉียนหลง ที่เขียนว่า 弘历 

ปัจจุบันมีอาคารสมัยราชวงศ์หมิง 1 หลัง ชิง 102 หลัง และ สมัยสาธารณรัฐจีนอีก 34 หลัง อาคารทั้งหมดมีเอกลักษณ์แห่งฮุยโจว คำว่า โจว ในจีนโบราณ มีความหมายถึง “แคว้น” ซึ่งจะประกอบด้วยเมืองหลายๆ เมืองภายใต้การปกครองจากศูนย์กลางการปกครองเดียวกัน

ในปัจจุบันนี้ 宏村 สังกัดอี้เซี่ยน（黟县） โดยมีระยะทางประมาณ 11 กิโลเมตรทางตะวันออกเฉียงเหนือของตัวอำเภอ ผังหมู่บ้านวางไว้ให้ทิศเหนือจรดหวงซัน และมีการชักน้ำจากแม่น้ำที่ไหลผ่านด้านทิศตะวันตกของหมู่บ้านให้ไหลผ่านวนเวียนไปทั่วทั้งหมู่บ้าน โดยที่มีสระน้ำกลางหมู่บ้านเป็นพระจันทร์ครึ่งเสี้ยว และเป็นสระน้ำขนาดใหญ่ที่ด้านหน้าของหมู่บ้านทั้งหมดนี้เป็นไปตามหลักฮวงจุ้ยที่ดีอันเป็นที่นิยมของชาวจีนที่ว่า “หน้าน้ำหลังภูเขา” 

อาคารบ้านเรือนต่างๆ ส่วนใหญ่เป็น ซื่อเหอเอี้ยน (四合院) แบบ 2 ตอนที่มักจะประดับประดาด้วยงานแกะสลักชนิดต่างๆ เช่น ไม้ อิฐ ดินเผา หรือ หิน หมู่บ้านนี้ได้จัดห้องโถงใหญ่ถึง 6 แห่ง บริเวณหน้าหมู่บ้านเพื่อเป็นสถานที่ให้การศึกษาแก่บุตรหลานของหมู่บ้าน