Work-Life Balance

นวมินทร์ ประสพเนตร มือหนึ่งด้านการบริหารองค์กรแห่งค่าย MONO ถอดสูทลงสนามสัมผัสเกมกีฬาทั้งเวลาทำงานและเวลาว่าง

งานบริหารสายมีเดียและเอนเตอร์เทนเมนท์ ในตำแหน่งผู้ช่วยประธานกรรมการบริษัทและประธานเจ้าหน้าที่ฝ่ายการตลาด บริษัท โมโน เทคโนโลยี จำกัด (มหาชน) และประธานกรรมการ บริษัท โมโน บรอดคาทซ์ จำกัด ที่เปิดทีวีดิจิทัลช่องใหม่มาในปีนี้ อาจจะดูเป็นงานหนัก แต่งานหลักที่เอื้อให้ คุณอาร์ม นวมินทร์ ประสพเนตร วัย 42 ปี ได้สัมผัสเกมกีฬาทั้งเวลาทำงานและเวลาว่าง เมื่อการเป็นผู้ถ่ายทอดรายการกีฬาบาสเกตบอลอย่างเดียว กลายเป็นแรงบันดาลใจไปสู่การลงสนามยัดห่วง ในช่วงวันว่าง ถึงขั้นจัดลีกกันขึ้นมาจริงจัง

การเล่นกีฬาทั้งทีมและเดี่ยว ซึ่งนำสมดุลมาสู่ชีวิตส่วนตัวและงาน

๐ปกติดูแลตัวเองอย่างไรบ้าง?

ส่วนตัวผมจะมีการออกกำลังกายสม่ำเสมอ พยายามหาโอกาสในการออกกำลังกาย ดูแลในเรื่องของการรับประทานอาหาร เพื่อที่จะดูแลตัวเองให้มีสุขภาพที่ดีพร้อมที่จะทำงานหนักได้ โดยทางบริษัทก็จะมีนักโภชนาการที่ให้คำปรึกษาทั้งในเรื่องของน้ำหนัก อาหารการกิน ช่วงน้ำหนักเท่านี้ต้องรับประทานอะไรอย่างไร ควรออกกำลังกายด้วยวิธีอะไรบ้าง

ซึ่งเมื่อพูดถึงการออกกำลังกาย โดยส่วนตัวผมเองก็จะมีกีฬาที่เล่นประจำอยู่แล้ว ยิ่งถ้ามีใครมาชวนไปก็มักจะร่วมด้วยตลอด ปกติกีฬาที่เล่นประจำเลยก็เป็นการวิ่ง ถ้ามีเวลาจริงๆ ผมจะลงแข่งวิ่งมินิมาราธอน แต่จะไม่ได้เข้าร่วมทุกนัด อย่างน้อยก็สักประมาณ 2 เดือนต่อครั้งถ้าเป็นไปได้ ถ้ามีเวลาว่างก่อนจะไปวิ่ง ก็จะขอซ้อมหน่อยแล้วเตรียมตัวเข้าร่วมเลย ส่วนมากจะเป็นมินิมาราธอน 10 กิโลเมตร จะได้ไม่ต้องซ้อมมากครับ

ผมชอบออกกำลังกายครับ กีฬาอย่างอื่นที่เล่นก็มีกีฬากอล์ฟ ไปเล่นเดือนละ 1-2 ครั้ง ไปกับกลุ่มเพื่อนๆ ที่เล่นพบปะกันอยู่ หรือชมรมกอล์ฟที่บริษัทก็มีไปบ้าง ล่าสุดที่บริษัทเรามีทีมบาสเกตบอลลีกของเราด้วย โมโนแวมไพร์บาสเกตบอลคลับ ก็ยิ่งกระตุ้นทำให้ผมอยากไปยืดเส้นยืดสายในกีฬาบาสเกตบอลมากขึ้น

ปกติก็เล่นกันอยู่แล้วในผู้บริหารของโมโน สัปดาห์ละครั้งครับ ผมก็มีสถานที่ที่เล่นประจำอยู่แล้ว คือ สปอร์ตซิตี้ มีเวลาก็แวะไป ที่นั่นจะมีทีมน้องจากที่อื่นๆ รวมกัน อย่างบาสเกตบอลผมเล่น เพื่อการออกกำลังกายจริงๆ เพราะไม่ได้เล่นจริงจังเลยไม่มีตำแหน่งการเล่นที่แน่นอน (หัวเราะ) ตำแหน่งไหนว่าง เปลี่ยนตัวออก ขอคนเข้าไป ผมก็เข้าไปเล่นได้ แต่ที่แน่ๆ ขอไม่เล่นตำแหน่งเซ็นเตอร์ เพราะตัวไม่ได้ใหญ่พอ (หัวเราะ)

๐ ทำไมถึงตั้งทีมบาสเกตบอลและร่วมลงแข่งขันด้วย?

จุดเริ่มต้นน่าจะมาจากการที่ผมออกกำลังกาย ผมชอบเล่นบาสเกตบอล ทีมผู้บริหารของโมโนฯ ก็เล่นบาสเกตบอลกันอยู่แล้วด้วย เลยมองว่า บาสเกตบอลเป็นกีฬาที่ป๊อปปูล่านะ มีคนเล่นอยู่มาก แม้ความนิยมของคนไทยจะมีน้อยกว่ากีฬาฟุตบอลก็เถอะ แต่ในหลักสูตรหลายๆ โรงเรียน ก็ต้องมีกีฬาบาสเกตบอล และที่ผ่านมาวงการบาสเกตบอล มีเดียต่างๆ ไม่มีใครเข้าไปโปรโมตให้มันเป็นชิ้นเป็นอัน ไม่มีใครดูแลจริงจัง เราก็เลยพยายามอยากปลุกปั้นมันขึ้นมา

ตอนนี้ก็ค่อนข้างโอเคเลย ถึงโมโนแวมไพร์บาสเกตบอลคลับจะเป็นทีมน้องใหม่ แต่ความเก่งก็อยู่ในอันดับต้นๆ ที่ผมค่อนข้างภูมิใจกับนักกีฬาในทีมของเราครับ และเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้วงการบาสเกตบอลคึกคักขึ้นมาก แถมทางช่อง MONO 29 ถ่ายทอดสดการแข่งขันบาสเกตบอลTBL ให้ได้ชมกันทุกวันเสาร์ ช่วงเวลา14.00-17.00 น. ไปดูที่สนามไม่ได้ ก็ดูได้ทางทีวีที่บ้านครับ

๐ ในการทำกิจกรรมงานอดิเรกกับงานประจำ มีการแบ่งเวลาอย่างไรบ้าง?

จริงๆ แล้ว เราทำงานแบบไลฟ์สไตล์ ทำธุรกิจมีเดีย เอ็นเตอร์เทนต์เมนท์ ก็ไม่ค่อยฟิกซ์เรื่องเวลาอะไรมากมายนัก ทำให้เวลาทำงานและชีวิตส่วนตัว รวมถึงการออกกำลังกาย จะผสมๆ กันไป ไม่ได้ต้องมากะเกณฑ์ว่าต้องทำอะไรกี่โมง เพียงแต่ถ้ามีเวลาว่างก็จะไปออกกำลังกาย แล้วแต่ช่วงและจังหวะด้วยครับ บางช่วงก็ไม่ได้ออกกำลังกายเลย อย่างที่ผ่านมาเมื่อหลายเดือนก่อนช่วงเตรียมงานช่องทีวี เวลาส่วนใหญ่ 24 ชั่วโมงอยู่ที่ออฟฟิศ และออกพบลูกค้าเท่านั้นครับ ไม่ได้ไปไหนเลย แต่จะพยายามหาช่วงที่ยุ่งน้อยที่สุดเผื่อไว้ให้กับการออกกำลังกายด้วยเช่นกัน

๐ การเล่นกีฬาต่างๆ สามารถมาประยุกต์ใช้กับการทำงานอย่างไรได้บ้าง?

ผมว่า ถ้าจะคิดจริงๆ ก็คิดได้นะ อย่างการวิ่ง ก็เป็นการฝึก ไม่ใช่อยากวิ่งก็ลุกขึ้นมาวิ่งได้นะ ก็ต้องลุกขึ้นมาซ้อม ซึ่งผมเลือกระยะที่ 10 กิโลเมตร มินิมาราธอน มันก็ง่าย ไม่ต้องมาทุ่มเทเยอะมาก เหมือนฮาร์ฟ หรือ มาราธอน มันก็ต้องมีเวลาซ้อม ไม่ใช่มาเบียดเบียน ในเวลาอื่นเราไป เราทำอะไรต้องรู้ตัวเองด้วย เพราะเราไม่มีเวลาเยอะขนาดนั้น ที่จะมาซ้อม มาลงมาราธอน

แต่ถ้าคิดว่าสภาพร่างกายเราไหว ก็อยากที่จะทำสักครั้งในชีวิต แต่มันก็พูดยาก การวิ่ง หมั่นซ้อม ว่างๆ ก็ไป เสาร์อาทิตย์ ตอนเย็น ว่างก็วิ่งหน่อย เพื่อจะได้ คีฟอินเชฟ ด้วยการลงแข่งขันในมินิกิจกรรมรายการต่างๆ อยากทำเวลาได้ขนาดไหน ไม่เกินเท่าไร เกณฑ์เท่านี้ กำลังดี ถือว่าแฮปปี้ เร็วกว่านี้ ก็ทำลายสถิติของตัวเอง ก็มี เป็นการฝึกของเรา ทั้งเรื่องการคงเส้นคงวาในการวิ่งแต่ละครั้งเราก็อยากให้อยู่ในสแตนดาร์ด ในเกณฑ์ของเราที่วิ่งอยู่

หรือบางทีเราอาจทำได้ดีกว่าเดิมด้วย วันนี้อาจจะวิ่งได้อารมณ์นี้ รู้สึกดี สุขภาพดี อาจจะวิ่งเร็วกว่าเดิมนิดนึง ต้องการทำลายสถิติที่เคยทำไว้ คราวนี้เรารู้สึกธรรมดา โอเค อยู่ในเกณฑ์นี้ก็โอเคแล้ว แฮปปี้แล้ว วิ่งแบบไหน วิ่งไปคนเดียว วิ่งอยู่คนเดียว เวลาซ้อม ก็ช่วยได้เหมือนกัน กับการอยู่กับตัวเอง คิดโน่นคิดนี่ คอนเซนเทรดกับตัวเองไปเรื่อยๆ หายใจเข้า หายใจออก ผมก็ว่า เราอยู่กับตัวเองได้ นอกเหนือจากการวิ่ง เราทำได้อยู่แล้ว สมาธิ คอนเซนเทรดกับตัวเอง กับลมหายใจอะไรอย่างนี้ แล้วแต่เรา ไม่ทำให้เหนื่อย ก็ฟังเพลงไปเพลินๆ ก็ทำให้ฝึกในเรื่องของสมาธิ ก็อยู่กับตัวเอง เข้าใจตัวเอง นี่คือ การวิ่ง

ส่วนกีฬากอล์ฟ ผมเชื่อว่า มันช่วยในเรื่องของสมาธิ มันเป็นการแข่งขัน อย่างเล่นกอล์ฟกับเพื่อน ก็ต้องมีแข่งกันในกลุ่ม ทำให้สารอะดรีนาลีนหลั่งออกมา ทำให้อยากจะชนะ ไม่อยากแพ้ มันก็ทำให้ย้อนกลับมา การแข่งขันอย่างกอล์ฟ แข่งขันกับเพื่อน เราทำอย่างไร ชนะเขาให้ได้ บางคนเล่นกอล์ฟแข่งขันกับตัวเอง นี่เราเล่นกับก๊วนที่สนิทด้วย เล่นกันเพื่อชนะกัน เพื่อการแข่งขัน ธุรกิจก็การแข่งขันเหมือนกัน มีแพ้ มีชนะ มีสนุก เอามาใช้ได้

ส่วนบาส เป็นทีมเวิร์ก เป็นกีฬาทีม เล่นกันคนเดียว ไม่มีทางชนะ มันต้องเล่นกันเป็นทีม รู้จุดแข็งตัวเอง เราสามารถทำแต้มได้เท่าไร ตรงไหนที่แม่น เรายิง เราจะทำอย่างไรที่จะทำแต้มให้กับทีมได้ ไม่ใช่ ยิง 3 แต้ม ไม่แม่นเลย ยิงอยู่นั่น มันเป็นเทคนิคที่ต้องดู ว่าคู่แข่งเขาเล่นอย่างไร เขาปิดใคร มันเป็นเกมแห่งการวางกลยุทธ์ วางทักษะ กีฬาเป็นทีม ซึ่งเราสามารถนำมาใช้กับงานได้