'ป๊อด โมเดิร์นด็อก' ศิลปะช่วยปรับสมดุลให้ชีวิต
ความลงตัวของศิลปินหนุ่ม 'ป๊อด โมเดิร์นด็อก' ที่ทำงานทั้งดนตรีและศิลปะ การวาดรูปเสมือนการระบายอารมณ์ความรู้สึก ส่วนดนตรีเป็นงานสร้างสรรค์
ป๊อด โมเดิร์นด็อก หรือ ธนชัย อุชชิน นักร้องนำ นักดนตรี วงโมเดิร์นด็อก (Moderndog) วงดนตรีแนว Alternative Rock วงแรกของประเทศไทย
ที่จุดประกายให้คนที่รักและชื่นชอบดนตรีได้รับรู้ว่ามีแนวดนตรีทางเลือกแบบนี้ด้วย
วงโมเดิร์นด็อก เข้าสู่วงการเพลงจากการชนะการประกวดเวที โค้กมิวสิกอวอร์ด ประจำปี 2535 เมื่อได้ถ้วยรางวัลมาแล้ว พวกเขามีผลงานในสังกัดค่ายเพลง 'เบเกอรี่มิวสิค'
โดยมีอัลบั้มชุดแรก 'เสริมสุขภาพ’ ปี 2537 ต่อด้วยอัลบั้มชุดที่สอง ‘คาเฟ่’ ปี 2540 อัลบั้มชุดที่สาม 'Love Me Love My Life' ปี 2544
อัลบั้มชุดที่สี่ ‘แดดส่อง’ ปี 2547 อัลบั้มชุดที่ห้า ‘ทิงนองนอย’ ปี 2551 อัลบั้มชุดที่หก 'ป๊อด/โป้ง/เมธี' ปี 2559
ที่ผ่านมา เพลงของ วงโมเดิร์นด็อก ไม่เคยห่างหายไปจากความนิยม จนกระทั่งมาถึงปีพ.ศ. 2565 ยังไม่มีเพลงใหม่ อัลบั้มใหม่ แต่มีงานแสดงคอนเสิร์ตอยู่เรื่อยๆ
ในระยะหลัง วงการศิลปะได้ต้อนรับผลงานของศิลปินคนหนึ่งอยู่บ่อยครั้ง ภาพวาดของ ‘ป๊อด โมเดิร์นด็อก’ ไปปรากฎตัวอยู่ในงานนิทรรศการต่าง ๆ มากมาย ทั้งในประเทศและต่างประเทศ
ในเดือนตุลาคม ปี 2564 ผลงานของ ‘ป๊อด โมเดิร์นด็อก’ ได้ไปร่วมแสดงและจำหน่ายอยู่ในงาน StartArt Fair 2021ที่จัดขึ้นโดย Saatchi Gallery ณ กรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ
ป๊อด บอกว่า เขาเคยแสดงงานที่ D Kunst จ.ราชบุรี ของศิลปินวศินบุรี สุพานิชวรภาชน์ ทายาท ‘เถ้าฮงไถ่’ และที่ YELO House, Woof Pack, Subhashok The Arts Centre, Temple House
- อะไรทำให้สนใจการวาดรูป จนผันตัวมาทำงานด้านนี้มากขึ้น
ตอนเด็ก ๆ ผมอยากเป็นศิลปิน ผมชอบดูรูปภาพวาด ชอบดูปกหนังสือ พวกหนังสือหนัง ‘สตาร์พิคส์’จะมีคนจากทางบ้านวาดรูปพอร์ทเทรทส่งผลงานมาลงในหนังสือ ทำให้เราสนใจ เคยส่งไปบ้างเหมือนกัน แต่ไม่ได้ลง
ผมมีชีวิตอยู่กับศิลปะมาตั้งแต่ชั้นประถมฯ พอมัธยม 1 ก็เข้าชุมนุมศิลปะ เวลาโรงเรียนมีงานอะไร ก็วาดรูป เขียนป้ายให้งานโรงเรียน แล้วก็ชอบดนตรีด้วย เล่นกีตาร์ ตั้งวงดนตรีกับเพื่อน ๆ ตอนมัธยม 3
จริง ๆ แล้ว ผมอยากเรียนจิตรกรรมมากที่สุด ไปเรียนพิเศษกับพี่ ๆ คณะจิตรกรรม ศิลปากร แต่สอบเอ็นทรานซ์ไม่ติด มาติดคณะครุศาสตร์ เอกศิลปศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย จากนั้นก็ตั้ง 'วงโมเดิร์นด็อก'
เป็นนักร้องอาชีพ ทำเพลงมา 27 ปี เขียนเพลงมา 6 อัลบั้ม เขียนทุกอย่างจนแทบจะครอบคลุมหมดแล้ว แต่มันยังมีความรู้สึกในใจอยู่ลึก ๆ แค่รู้สึกกับเรื่องนั้น ๆ แล้วเขียนออกมาเป็นเพลง ออกมาเป็นคำไม่ได้ ก็เลยเริ่มวาดภาพ เพราะแต่งเนื้อเพลงไม่ออก
ซึ่งการภาพวาดมันก็ตอบสนองได้ดี เราก็ทำควบคู่มาเรื่อย ๆ มีงานก็ร้องเพลงไป พอมีเวลาว่างก็ทำงานอาร์ต พอเราเขียนภาพ เราก็แต่งเพลงออกด้วย ก็เลยหันกลับมาทำงานศิลปะที่เราเคยตกหลุมรักตั้งแต่เด็ก ๆ อีกอย่างเราก็อยากนิ่ง ๆ อยากทำงานแบบมีจุดโฟกัส มีสมาธิ
จริง ๆ แล้วผมเริ่ม Paint งานมาตั้งแต่ปี 2012-2013 แล้ว ปีหน้าก็จะครบ 10 ปี จนได้โชว์ตรงนั้นตรงนี้ เริ่มมีนิทรรศการเมื่อปี 2017 จัดที่ Woof Pack ศาลาแดง, YELO House และ GalilOasis แต่ปีนี้มีแสดงงานเยอะมาก
- ทำไมในช่วงนี้มีงานแสดงนิทรรศการศิลปะมากมายพร้อม ๆ กัน
ด้วยความที่เป็นคนใจง่าย ใครขออะไรก็เอา ผมแจมด้วยหมด แล้วเราก็มีงานพร้อม แล้วที่ผ่านมามีโควิดเกิดขึ้น ยิ่งไม่มีอะไรทำ เราเลยได้จับงานอาร์ตเป็นหลัก เกือบ ๆ 3 ปีที่เราไม่ได้ออกไปร้องเพลง เราก็ทำงานศิลปะออกมา เมื่อไม่ได้เป็นเสียงก็ออกมาเป็นภาพ
อย่างช่วงเดือนกันยายนมีโชว์อยู่ 5 แห่งพร้อม ๆ กัน ที่สยามสแควร์ 2 แห่ง คือ หอศิลปะวัฒนธรรมกรุงเทพฯ (BACC) และ หน้าลิโด้ แล้วก็มีที่ Recoroom GalileOasis, ที่ จ.เชียงใหม่ แล้วก็ที่ Labyrinth Café
- เป็นภาพแนวไหน และต้องการสื่อถึงอะไร
เป็นภาพ Abstract จิตรกรรม เชิงนามธรรม ไม่ได้บอกเรื่องราว หรือมีความหมายเจาะจงอะไร
เป็นเรื่องของอารมณ์ความรู้สึกมากกว่า ต้องการสื่อถึงอารมณ์แท้ ๆ ที่เรามีอยู่ อุณหภูมิในใจเราในขณะนั้น ตอบรับกับความรู้สึก ณ ขณะนั้น
ถ้าให้มองจากจุดเริ่มต้นที่วาดภาพอย่างจริงจังจนมาถึงจุดนี้ ทำงานภาพวาดมา 9 ปี เรามองว่ามันเป็นไดอารี่
ถ้าสังเกตช่วงแรก ๆ ที่ทำ แต่ละวัน ภาพมันฟ้องว่าวันนี้เราเป็นแบบนี้ วันนั้นเป็นแบบนั้น แล้วทุกวันเราจะเห็นตัวเอง
เห็นพัฒนาการของตัวเอง ถ้าในเชิงองค์ประกอบหรือทักษะ( Skill ) มันก็ดีขึ้น เริ่มเข้าใจมากขึ้น
- งาน 'Soul Splash' สะบัดศิลป์ สาดวิญญาณ มีที่มาที่ไปอย่างไร
งานนี้เป็นงานเร่งด่วน พี่จี๊ด จิระนันท์ พิตรปรีชา โทรมาชวนให้มาร่วมโชว์ เป็นศิลปินกลุ่ม
กรุ๊ปโชว์ทั้งหมด 4 ท่าน มีพี่ กำศักดิ์ อติพิบูลย์สิน, มีน้องชายพี่จี๊ด จิระพัฒน์ พิตรปรีชา, มีพี่บอม อดิศักดิ์ สมคง แล้วก็ผม
เอาผลงานมาร่วมแสดง 4 ชิ้นเป็นงาน Abstract ทั้งหมด จัดแสดงไปเมื่อวันที่ 6-18 กันยายน 2565
ต้องขอบคุณพี่จี๊ดที่ทำให้ผมได้มาแสดงงานในหอศิลปะที่เป็นรูปธรรมจริง ๆ ที่ยิ่งใหญ่ของประเทศ 'หอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร' (BACC) เป็นครั้งแรกในชีวิต
รู้สึกภูมิใจที่ได้ทำงานร่วมกัน อย่าง 3 ภาพแรกเป็นภาพโซโล่ ภาพที่ 4 เราวาด แต่ไม่ได้ตีความ แล้วพี่จี๊ดก็เขียนบทกวีลงไป
ซึ่งจริง ๆ แล้ว เนื้อเพลงก็คือกวี ส่วนเพลงก็คือกวีที่ใส่เมโลดี้ลงไป มันมีความทับซ้อนกันอยู่
- ชอบวาดรูปแนวนามธรรม?
ภาพ Abstract มันได้ปลดปล่อยพลัง อารมณ์ ความรู้สึก แตกต่างจากงานประเภทอื่น
มันเน้นไปที่ ใจ (Heart) ไม่ค่อยซีเรียสเรื่อง สมอง (HEAD) เท่าไร ไม่ต้องพูดว่าใครทำอะไร ที่ไหน กับใครอย่างไรก็ได้ เอาแค่ความรู้สึก
ผมไม่ได้เปลี่ยนจากดนตรีมาเป็นภาพวาด แต่เป็นงานคู่ขนาน ไม่ได้มีเรื่องอยากเล่า บางทีมันมีแค่ความรู้สึก แล้วเราก็ได้แสดงความมีอิสระมาก ๆ
เวลาวาด คอนเซปต์คือ ณ ขณะนี้ เกิดอะไรขึ้นกับชีวิตผมบ้าง มีสีนี้อยู่ใกล้มือ เอ้อ สีนี้ก็ดีนี่นา ส่วนอันนี้ยังไม่ใช่ มันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นฉับพลัน เหมือนงานระบายอารมณ์ส่วนหนึ่ง
แล้วอีกส่วนหนึ่งคือการ 'ดูจิต' ด้วย 'สนทนากับตัวเอง' มันโต้ตอบกัน เวลาวาดเราไม่ต้องอยู่ในห้องคนเดียว สามารถอยู่ที่ไหนก็ได้ เราจะเล่นกับสถานการณ์นั้น ๆ
ส่วนงานที่นำมาแสดงในนิทรรศการนี้ ผมไม่อยากอธิบาย อยากให้ดูด้วยตัวเอง เปิดให้ผู้ชมงานรู้สึกตีความได้ตามความรู้สึกนึกคิด
ทั้งสามภาพอาจจะไม่เป็นในทางเดียวกันทั้งหมด ก็เหมือนตัวผมที่มีหลายอารมณ์
- ศิลปะมีส่วนในการปรับสมดุลชีวิตอย่างไร
ศิลปะเป็นกระบวนการบำบัดอย่างหนึ่ง เวลาเราจดจ่อกับงาน อยู่กับเฟรมตรงหน้า มันทำให้สิ่งแวดล้อมรอบข้าง อารมณ์ ความคิด ความเครียด ความกังวล มันหลุดไป ทำให้เราได้อยู่กับปัจจุบัน
โดยเฉพาะภาพวาดแนว Abstract พาเราออกไปจากความคิด ไม่มีถูกผิด ไม่มีการตัดสิน สวยไม่สวย ปลดปล่อยความรู้สึกไหลไป เหมือนระบายอะไรบางอย่างออกไป เราจะรู้สึกโล่งและมีความสุข
ในโลกในปัจจุบันนี้ ศิลปะเปิดกว้างขึ้น มีแกลอรีใหม่ ๆ เปิดมากขึ้น ศิลปินก็หลากหลายขึ้น มีกระแสขายงานผ่าน NFT Art มีมูลค่าซื้อขายได้
ผมก็เพิ่งก้าวเข้ามาในโลกของตลาดศิลปะออนไลน์ ผมได้ขายงานใน NFT ก็รู้สึกตื่นเต้นมาก ได้เปิดโลกใหม่ ๆ ให้กับตัวเอง
Cr. Thanachai Ujjin
- งานเพลงในตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง
วงโมเดิร์นด็อก ยังคงอยู่กันไปเรื่อย ๆ ยังรักกันดี ต่างคนต่างทำงานของตัวเอง เพลงใหม่ยังไม่มี มีแต่คอนเสิร์ต
ส่วนงานเพลงของผม ในช่วงโควิด ผมทำอัลบั้มออกมาชุดหนึ่งในนามของ Balloon Boy เป็นอัลบั้มเต็มชุด 10 เพลง
เป็นเพลงที่ผมทำใน Laptop ด้วยคอมพิวเตอร์ตัวเดียว เหมือนศิลปินเพลงรุ่นใหม่ที่นิยมทำทุกอย่างด้วยตัวเองคนเดียวได้
ผมได้ไปเข้าเรียนวิชาที่เด็ก ๆ เขาเรียน เขาใช้เครื่องอะไรกัน ผมก็ไปเข้าห้องเรียนแบบนั้น แล้วก็เอากลับมาทำอัลบั้มแบบนี้ดูบ้าง เป็นการทดลอง
ช่วงที่ผ่านมาผมย้ายไปอยู่ อ.ปากช่อง จ. นครราชสีมา เวลามิกซ์เพลงกับเอ็นจีเนียร์ ก็ใช้วิธี Zoom
คือ New Normal กันจริง ๆ เปิดหน้าจอคนละจอ แล้วต่างคนต่างฟัง Speaker ของตัวเอง คุยข้ามจังหวัด จนเสร็จเป็นอัลบั้ม
ผลตอบรับคือ ได้เข้าชิงรางวัล 'สีสันอวอร์ด' (ครั้งที่ 32 ปี ประจำปี 2563-2564) สองรายการคือ อัลบั้มยอดเยี่ยม และ ศิลปินชายเดี่ยวยอดเยี่ยม
Balloon Boy เป็นอัลบั้มเดี่ยว ที่เราทำเองทุกขั้นตอน ตั้งแต่เลือกซาวด์ดนตรี แต่งทำนอง มิกซ์เพลง จนจบเพลง
เป็นความสุขที่ได้ใช้เวลาอยู่กับตัวเอง ค่อย ๆ ทำไป รวม ๆ แล้วใช้เวลาสองปี เป็นเพลงที่เราอยากทำ ง่าย ๆ สบาย ๆ พอดีกับสภาวะจิตของเราตอนนี้
Cr. Thanachai Ujjin
- งานแสดงคอนเสิร์ตช่วงนี้มีอะไรบ้าง
วันที่ 25 กันยายน ที่ผ่านมา มีคอนเสิร์ตธีม Moderndog เจอกับ Polycat เราเอาเพลงของเราไปแสดง เขาก็เอาเพลงของเขามาแสดง
แล้วมีการรวมเพลงกัน ชื่องานว่า 'RAINING CATS & DOGS Concert' เป็นคอนเสิร์ตการกุศล รายได้ส่วนหนึ่งมอบให้มูลนิธิที่ทำงานเพื่อหมาจรแมวจร
เร็ว ๆ นี้ วงโมเดิร์นด็อก จะจัดคอนเสิร์ตใหญ่ในที่เล็ก รอบละ 800 คน 4 วัน ที่ โรงละครเคแบงก์ สยามพิฆเนศ ตึกสยามสแควร์วัน
ในวันที่ 22-23 และ 29-30 ตุลาคม 2565 ชื่องานว่า The very normal of Moderndog
เป็นคอนเสิร์ตที่เลื่อนมาสองปีกว่า เพราะโควิด ขายบัตรไปแล้ว และบัตรยังไม่หมด แต่คราวนี้ไม่เลื่อนแล้ว น้ำท่วมก็จะเล่น
- ชีวิตที่ผ่านมา คิดว่าตัวเองเป็นศิลปินวาดภาพหรือนักร้อง?
ผมว่าผมเป็นนักร้องนี่ล่ะ แต่ว่าเป็นนักร้องที่ชอบทำงานศิลปะ ในบางช่วง ศิลปะอาจจะพรั่งพรูออกมา บางช่วงขณะดนตรีอาจจะพรั่งพรู คล้าย ๆ ฤดูกาล
- ถือว่าชีวิตได้ทำในสิ่งที่ตัวเองฝันแล้ว อยากบอกอะไรกับคนอื่นๆ บ้าง
อยากให้ทุกคน ฟังเสียงหัวใจตัวเอง ลึก ๆ มันกำลังบอกอะไรเราบางอย่าง บางทีเราอาจจะไม่ได้ตามมันไป เพราะเรามีเงื่อนไขเยอะแยะที่มาครอบเราอยู่ ทำให้เราเข้าไม่ถึงสิ่งที่หัวใจเราเรียกร้อง
อยากให้ใช้เวลา หาวิธีกลับไปสัมผัสกับตัวตนของเราให้มากที่สุด แล้วเราก็จะได้มีสิ่งที่ออกมาจากตัวเรา เป็นสิ่งที่เราพอใจ เป็นสิ่งที่เรารู้สึกว่าคุ้มค่า ที่เราได้เกิดมา แล้วเราได้ทำสิ่งเหล่านั้น
