เส้นทางแสวงหาความสุข (จบ)

ต่อกันในเรื่องของเคล็ดลับสร้างความสุขในชีวิตซึ่งผ่านมาแล้ว 8 ข้อที่ผมเกริ่นไว้ใน ข้อเก้า ต้องมีจุดยืนในชีวิตที่เป็นอิสระไม่ขึ้นอยู่กับอิทธิพลของใคร เพราะนั่นหมายความว่าทุกการตัดสินใจของเราล้วนมาจากตัวเราจริงๆ การมีจุดยืนทำให้เราตระหนักรู้ในการกระทำทุกอย่าง ไม่ว่าจะมีคนชอบหรือไม่ก็ตาม

แม้ว่าจะถูกคนรอบข้างดูแคลน หรือหัวเราะเยาะ หรือถึงขั้นถูกตำหนิติเตียน ถูกติฉินนินทา แต่หากเราหนักแน่นในจุดยืนของเราและรับผิดชอบในการตัดสินใจของเรา นั่นจะเป็นการสร้างความเชื่อมั่นและทำให้ทุกคนยอมรับในตัวเรา

ข้อสิบ ต้องมีการพัฒนาตัวเองเสมอ อย่าคิดว่าเราเรียนจบแล้วเรียนรู้มามากพอแล้ว หรืองานนี้เคยทำแล้ว ไม่จำเป็นต้องทำอีกแล้ว ฯลฯ เพราะทุกอย่างมีโอกาสเรียนรู้และปรับปรุงให้ดีขึ้นได้อีกเสมอ การเรียนรู้เพื่อพัฒนาตัวเองจะทำให้เราเอาชนะขีดจำกัดต่างๆ ได้อย่างไม่มีที่สิ้นสุด

การพัฒนาตัวเองคือ การเพิ่มคุณค่าให้กับตัวเอง ส่งผลให้คนรอบข้างรู้สึกมั่นใจที่จะทำงานร่วมด้วย ในขณะที่ตัวเราเองก็ย่อมรู้สึกถึงความก้าวหน้าในชีวิต และไม่เคยรู้สึกว่าหยุดนิ่งอยู่กับที่แต่ก้าวตามโลกได้ทันท่วงทีเสมอ

ข้อสิบเอ็ด มีส่วนร่วมกับสังคมรอบข้าง เพราะการทำงานร่วมกับผู้อื่นย่อมทำให้เรามีคุณค่าในตัวเองเพิ่มมากขึ้น ทำให้เราใช้ชีวิตในแต่ละวันด้วยความกระตือรือร้น ไม่เหนื่อยหน่ายเหมือนกันหลายๆ คนที่เบื่อการตื่นมาทำงานในเช้าวันจันทร์

เพราะการรับวันใหม่ด้วยอารมณ์เบื่อหน่ายนั้นเป็นพลังด้านลบที่ฉุดให้ความคิดอ่านของเราแย่ลงเสมอ เพราะจะมองทุกอย่างที่เข้ามาในชีวิตเป็นอุปสรรคมากกว่าที่จะเป็นโอกาส หรือแย่ที่สุดก็คือคิดว่าตัวเองเป็นปัญหาของทุกอย่างซึ่งจะทำให้เราหมดพลังใจในชีวิตไปในที่สุด

ข้อสิบสอง ต้องมีเป้าหมายในการใช้ชีวิต ไม่ว่าเราจะทำงานอะไรที่แม้ดูไม่สลักสำคัญในวันนี้แต่เราทำให้ดีเยี่ยมและเป็นที่หนึ่งได้เสมอ การตั้งเป้าเพื่อทำดีที่สุด จะทำให้เรามีทิศทางว่าต้องทำอะไรก่อน ทำอะไรหลัง วันนี้ต้องทำอะไรและพรุ่งนี้ต้องทำอะไร

การมีเป้าหมายแม้จะทำงานงานง่ายๆ ไม่สลับซับซ้อนแต่เมื่อตั้งใจทำอย่างดีที่สุดย่อมทำให้เราได้รับความไว้วางใจให้ทำงานที่ยิ่งใหญ่กว่าเดิม เมื่อเป้าหมายใหญ่ขึ้น หนทางก็ยิ่งต้องเจอกับอุปสรรคมากขึ้นทำให้เราต้องหาทางเอาชนะข้อจำกัดของตัวเองอยู่ตลอดเวลา

ข้อสิบสาม ใส่ใจกับทุกรายละเอียด เพราะบางครั้งเมื่อเรามีเป้าหมายที่ชัดเจนแล้วการใส่ใจกับเป้าหมายมากจนเกินไปอาจทำให้เราละเลยกับประสบการณ์ในแต่ละวันที่ทำให้เราเข้าใกล้เป้าหมายได้มากขึ้น ซึ่งก็เป็นสิ่งสำคัญไม่แพ้กัน

เพราะเป้าหมายคือสิ่งที่คนอื่นมองเห็นตัวเรา แต่ประสบการณ์และความรู้สึกระหว่างเดินทางไปสู่เป้าหมายนั้นเป็นสิ่งที่เรารับรู้อยู่เพียงคนเดียว กว่าจะไปถึงเป้าหมายที่ต้องการเราต้องเจอกับมิตรภาพจากผู้คนมากมาย ต้องพบกับความรักความเอาใจใส่จากครอบครัวและเพื่อนฝูงรอบข้าง ซึ่งประสบการณ์เหล่านี้ล้ำค่าไม่แพ้เป้าหมายที่เราต้องการเลย

กระบวนการและทุกรายละเอียดที่พาเรามุ่งสู่เป้าหมายในชีวิตจึงมีความสำคัญมากๆ บางครั้งการพิชิตถึงเป้าหมายในชีวิตอาจทำให้เรารู้สึกถึงคุณค่าในชีวิต แต่รายละเอียดต่างๆ อาจทำให้เรายิ้ม ทำให้เราหัวเราะ เป็นความสุขที่เปี่ยมล้นอยู่ภายใน ซึ่งนั่นแหละ คือความสุขสมบูรณ์ที่แท้จริงของชีวิต