ผู้จัดการที่เก่ง จะไม่มีข้ออ้างว่า “ลูกน้องไม่เก่ง/จำนวนคนไม่พอ!”

Part.1.เป็นข้อเท็จจริง......?

ผู้จัดการจำนวนไม่น้อย มักจะบ่นในที่ประชุมคล้ายๆกันว่า เพราะลูกน้องไม่เก่ง เลยทำให้งานของหน่วยงานออกมาไม่ดี หรือมีปัญหาในปัจจุบัน บางคนก็บ่นว่า เพราะคนไม่เพียงพอกับปริมาณงานที่มากในปัจจุบัน ทำให้ทำงานไม่ทัน งานล่าช้า และงานไม่บรรลุเป้าหมาย

ปัญหาเหล่านี้จะว่าไป... ถ้าฟังเผินๆแบบไม่ได้วิเคราะห์ค้นหาสาเหตุที่แท้จริง ผู้บริหารระดับสูงก็คงคิดว่าเป็นข้อเท็จจริง เป็นปัญหาที่จำใจต้องรับสภาพ พร้อมๆกับร่วมภาวนาร่วมกันกับผู้จัดการคนที่บ่นปัญหาเหล่านี้ ภาวนาในใจขอให้ ลูกน้องเก่งขึ้นมาด้วยตนเองในเร็ววัน และขอให้คนมีเพียงพอในเร็ววัน!

Part.2.หรือ... เป็นข้ออ้าง!?

จริงครับที่ลูกน้องบางคนหรือหลายคนอาจจะไม่เก่ง และ จริงครับ ที่บางหน่วยงานคนไม่พอ เพราะมีคนลาออกไปแต่ยังหาคนมาทดแทนไม่ได้ แต่....

คำถามคือ... ทำไมลูกน้องไม่เก่ง? และเมื่อรู้ว่าลูกน้องยังเก่งไม่พอ เราทำยังไงกับเรื่องนี้?

คำถามเช่นเดียวกัน... เมื่อคนไม่พอ เพราะคนลาออกไป เรามีวิธีเตรียมคนสำรองไว้บ้างหรือไม่? หรือส่วนมากจะรอให้เกิดปัญหาคนลาออกแล้วตาลีตาเหลือกเร่งรีบหาคน ที่นอกจากจะหาไม่ทันกับงานที่ล้นมือแล้ว

พอได้คนมา ก็ได้คนที่ไม่มีคุณภาพ เพราะรีบหารีบรับเอาไว้ก่อน หรือไม่ก็หาคนมาได้แล้วก็อยู่ได้ไม่นานก็ลาออกไปอีก เพราะผู้จัดการไม่มีเวลาใส่ใจ บ่มเพาะคนใหม่ที่ได้มา!?

สรุปแล้ว เป็นข้อเท็จจริง คือมีปัญหาเหล่านี้จริง แต่เป็นข้ออ้างมากกว่า เพราะทั้งที่รู้ว่ามีปัญหา แต่กลับไม่มีวิธีแก้ไข หรือเตรียมป้องกันปัญหาเหล่านี้!

Part.3.ผู้จัดการที่ไม่เก่ง มักจะทำยังไงกับปัญหาเหล่านี้!?

สิ่งที่ผู้จัดการที่ไม่เก่งมักจะคิดและทำเหมือนกันในทุกบริษัทก็คือ...

- บ่น ให้ทุกคนฟังเพราะการบ่น นอกจากจะสบายใจที่ได้ระบายแล้ว ยังเป็นเกราะป้องกันชั้นดี

และยังเป็นข้ออ้างชั้นดี เวลามีปัญหาเกิดขึ้น ก็แค่ยกปัญหานี้มา บ่นให้ฟัง ก็รอดตัว!

-ตำหนิ (ภาษาชาวบ้าน เรียกว่า “ด่า”) ลูกน้องที่ยังไม่เก่ง ด่าทุกๆวันจนกว่าลูกน้องที่ไม่เก่งเหล่านั้น

จะซึมซับและซาบซึ้งกับคำด่าของผู้จัดการ จนรีบลนลานกับไปพัฒนาตัวเองให้เก่งสมใจผู้จัดการ!

(ถ้าผู้บริหารคิดแบบนี้... ขอกระชากท่านลงมาจากความฝันด้วยคำว่า ฝันไปเถอะ! )

-ชาชิน กับปัญหาเรื่องลูกน้องไม่เก่ง หรือปัญหาเรื่องคนในทีมในหน่วยงานไม่พอ เพราะคิดว่าเป็น

เรื่องปกติธรรมดา ทุกๆที่ก็เจอปัญหาเหล่านี้คล้ายๆกัน จะซีเรียสหรือดิ้นรนไปทำไม ถ้าแก้ไขได้

คงแก้ไปนานแล้ว ช่างมันเถอะ!

-ปล่อยวาง เพราะได้ทำทุกขั้นตอนที่ควรทำมาแล้วคือ... บ่น(ให้ผู้บริหารและผู้จัดการแผนกอื่นๆฟัง)

ด่า(ลูกน้อง)วันบะสามเวลาก่อนอาหารชาชินกับสิ่งที่เป็นอยู่แล้ว... ปล่อยวาง!

Part.4.ผู้จัดการที่เก่งๆ บริหารจัดการกับปัญหาเหล่านี้อย่างไร?

สิ่งที่ผู้จัดการเก่งๆบริหารจัดการกับปัญหาเหล่านี้ จะแตกต่างและตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิงกับสิ่งที่ผู้จัดการที่ไม่เก่งคิดและทำ

ผู้จัดการที่เก่งๆ จะพยายามเตรียมและป้องกันก่อนที่ปัญหาเหล่านี้จะเกิดขึ้น!

-เตรียม/ป้องกัน ในเรื่องพัฒนาความเก่ง โดย...

มีวิธีการที่ชัดเจนในการสร้าง พัฒนา และ Coaching ทีมงานอย่างสม่ำเสมอ สลับกับการให้ลูกน้องแต่ละคนได้ทดสอบฝีมือในงานต่างๆที่หลากหลาย เพื่อวิเคราะห์จุดแข็งและจุดอ่อนของลูกน้องรายบุคคลแล้วเน้นต่อยอดจุดแข็งก่อนพัฒนาแก้ไขจุดอ่อน

ผู้จัดการที่เก่งๆรู้ว่า สิ่งที่ทำจะช่วยป้องกันปัญหาเรื่องลูกน้องไม่เก่ง ค่อยๆพัฒนาให้เก่งขึ้นได้ ถึงแม้จะไม่สามารถทำให้ทุกคนเก่งเท่ากันได้ แต่ทำให้ทุกคนเก่งขึ้นได้!

-เตรียม/ป้องกันในเรื่อง กำลังคนขาดแคลน โดย....

จะมีวิธีการ เตรียม ค้นหา คัดสรร คน โดยไม่รอให้คนขาด คนลาออก คนไม่พอ (เหมือนกับมีตัวสำรองอยู่ข้างสนามเตรียมพร้อมในเกมฟุตบอล กรณีคนที่อยู่ในสนามบาดเจ็บเล่นต่อไม่ได้ หรือความสามารถไม่พอ ก็จะเปลี่ยนตัวสำรองลงไปแก้เกม)

ผู้บริหารระดับสูงหรือผู้นำองค์กรไม่ควรมีข้ออ้างว่า ไม่มีนโยบายหาคนมาเตรียมสำรอง เพราะเป็นข้ออ้างสิ้นคิด ถ้าคิดแบบนี้ก็จะเจอปัญหา หาคนไม่ทัน เป็นปัญหาซ้ำซากไม่รู้จบ!

-กรณีเกิดปัญหาขึ้นถึงแม้จะหาทางป้องกันไว้แล้ว กรณีขาดคนแบบไม่คาดคิดก็จะบริหารจัดการโดย

ใช้ความสามารถที่หลากหลายของคนที่เหลือรองรับงานที่มากกว่าปริมาณคนที่มี ทำได้ไม่ยาก เพราะผู้จัดการที่เก่งๆ สร้างและพัฒนาCoachingทีมงานเหล่านี้มาอย่างต่อเนื่องอยู่แล้ว สามารถช่วยงาน หรือทำงานทดแทนได้ในระหว่างที่กำลังรับ กำลังสร้างคนใหม่

Part.5.คำถามปิดท้าย....

ทุกวันนี้ ผู้บริหารระดับสูงและผู้นำขององค์กร...

กำลังได้ยินผู้จัดการบ่นเรื่องนี้แบบซ้ำซาก หรือ กำลังมองเห็นผู้จัดการที่เก่งๆสร้างพัฒนาคน เพื่อป้องกันและแก้ปัญหานี้ในหน่วยงานองค์กรอยู่ครับ!?