48 ปี นักสู้พันธุ์มด 'NCI'

เป็นมดตัวเล็กๆ ที่ได้คาดเข็มขัดแชมป์โลก เพราะ NCI ถือเป็นธุรกิจเอสเอ็มอี แต่กลับขึ้นแท่นเป็นผู้ผลิตและจำหน่ายสิ่งทอหน้าแคบ จำพวก ริบบิ้น ดิ้นทอง เชือกถัก ลูกไม้ ชายครุย พู่ ฯลฯ ในระดับTop5 ของโลก

ซึ่งที่มาที่ไปของความสำเร็จ คงพูดได้ว่าไม่ใช่เรื่องที่ไม่ง่ายนัก แต่เคล็ดลับอยู่ตรงที่ NCI มีการเตรียมความพร้อม และปรับตัวรับมือกับความท้าทายในทุกรูปแบบ

เพราะจากปี 2509 ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้น NCI นั้นต้องผจญกับความเปลี่ยนแปลงที่อาจหนักบ้างและเบาบ้างอยู่เสมอมา

วรรณวดี อัศว์วิเศษศิวะกุล กรรมการผู้จัดการ บริษัท นครไชยศรีอุตสาหกรรม จำกัด เจนเนอเรชั่นที่สอง บอกว่า หากจะเปรียบเป็นหนังสือ ในบทแรกก็คงต้องเป็นช่วงเวลา 10 ปีแรกแห่งการดำเนินธุรกิจ ซึ่งปัญหาที่พบในเวลานั้นหนีไม่พ้นเรื่องของเงินทุน การสร้างคน การขนขวายหาเทคนิคการผลิต ส่วนในบทที่สอง หรืออีกสิบปีต่อมา ซึ่งเป็นเวลาที่เศรษฐกิจกำลังเติบโตเฟื่องฟู ทำให้บริษัทจำเป็นต้องรีบเร่งผลิตสินค้าให้ทันต่อความต้องการของตลาด หลังจากนั้นอีกสิบปีถัดมาสภาพแวดล้อมขององค์กรทั้งภายนอกภายก็เริ่มเปลี่ยนแปลงไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสิบปีให้หลังนี้จะเห็นได้ชัดถึงความก้าวหน้าไปอย่างรวดเร็วของเทคโนโลยี และโซเชี่ยลมีเดีย

"ที่หนักสุด น่าจะเป็นช่วงปี 40 ที่ประเทศจีนมีการเปิดประเทศและกลายเป็นแหล่งผลิตรายใหญ่ของโลก ทำให้น่านน้ำที่เราเคยจับปลาได้ ก็กลับไม่เคยเจอปลาอีกเลย และนำไปสู่โจทย์ต้องทำอย่างไรที่จะทำให้เรายืนหยัด สามารถดูแลองค์กร ดูแลลูกน้อง และตลาดต่อไปได้"

ในเวลานั้นตลาดหลักของ NCI ก็คือกลุ่มธุรกิจเสื้อผ้า เครื่องแต่งกาย กำลังเริ่มจะล่มสลายเพราะไม่อาจสู้ต้นทุนกับประเทศจีนได้

" ตอนนั้นเราก็มองหาว่าแล้วอะไรจะเป็นธุรกิจดาวรุ่ง ก็มองว่าธุรกิจที่เกี่ยวกับ Hobby และ Craft ของตลาดในประเทศเจริญไปได้ดีมากๆ"

แต่หากจะมีการเปลี่ยนทิศองค์กร จะให้ดีและไม่ให้หลงทางจำเป็นต้องมีการวางแผน และมีการลงทุน

NCI มีการว่าจ้างที่ปรึกษาจากประเทศอเมริกาซึ่งเชี่ยวชาญในแวดวง Hobby และ Craft อีกทั้งได้เชิญ ดร.ศิริกุล เลากัยกุล ที่ปรึกษาด้านชื่อเสียง-ความยั่งยืนขององค์กร มาช่วยให้คำแนะนำพร้อมคอนเฟิร์มถึงความมั่นใจว่าตลาดนี้มีแนวโน้มที่สดใสแน่ๆ

วรรณวดีบอกว่า เป็นเพราะ NCI มุ่งเน้นเรื่องการปรับตัวมาโดยตลอด เลยทำให้มีวันนี้

อย่างไรก็ตาม การปรับตัวตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาทำโดยอาศัย "สัญชาติญาน" แต่มันคงไม่เพียงพอสำหรับในยุคนี้ที่มีการแข่งขันกันอย่างรุนแรง

ลำพังจะต่อยแบบมวยวัดก็คงไม่สามารถขึ้นไปวัดมวยชกในเวทีสากล จำเป็นต้องอาศัยคำปรึกษา เครื่องมือตลอดจนทฤษฎี หลักการต่างๆ ที่ได้รับการยอมรับว่ามีมาตรฐาน

และแล้วในปี 54 องค์กรแห่งนี้ก็พบเจอกับโครงการ Productivity Facilitator:PF ซึ่งภายหลังมีการต่อยอดเพื่อความยั่งยืนด้วย KM ด้วยโครงการที่ชื่อว่า Knowledge Management for Sustaining the Organizational Productivity Movement:PFKM ของสถาบันเพิ่มผลผลิตแห่งชาติ

ซึ่งการเข้าร่วมโครงการดังกล่าวถือเป็นจุดเปลี่ยนของ NCI

"ก่อนหน้าก็คิดเพียงว่าองค์กรขาดเหลืออะไรก็เติมลงไป ไม่มีเครื่องมือก็ซื้อหามาเพราะคิดว่าเป็นวิธีที่จะทำให้ชีวิตดีขึ้น แต่พอทำไปทำมามีเกิดปัญหาอีกก็คิดต่อว่าเพราะคนของเราขาดหลักการหลักคิดที่เพียงพอ ก็ส่งเขาไปพัฒนาไปเรียนต่อ หรือหาอาจารย์มาสอนกันในบริษัท ซึ่งสามารถแก้ไขปัญหาได้ชั่วครั้งชั่วคราว นานวันปัญหาก็กลับมาอีก มันไม่จบ"

ขณะที่โครงการ PF มุ่งเน้นในเรื่องของการมีส่วนร่วม

"เราได้เรียนรู้ว่า เพื่อไปให้ถึงเป้าหมายที่ผ่านมักเป็นการสั่งการให้พนักงานทำ เราไม่ได้ตั้งคำถามว่าต้องทำอย่างไรให้คนอยากทำ ซึ่งเราคงจะคิดและทำเพียงลำพังคงไม่ได้ แต่ต้องอาศัยคนภายในองค์กรนึกอยากทำไปกับเราด้วย"

วรรณวดี บอกว่า ลำดับแรกคือต้องมีการสื่อสารทำความเข้าใจให้พนักงานรับรู้ว่าทำไปทำไม ทำให้พนักงานเชื่อว่าสิ่งที่ทำคือสิ่งที่จำเป็นต่อองค์กร ทำให้เขาเปิดใจ และมองเห็นปลายทางว่าที่สุดแล้วจะทำให้เขา และองค์กรต่างก็วิน วิน

ต้องพยายามนำพนักงานออกจากวังวนความคิดที่ว่า สิ่งที่ได้ทำไปทั้งหมดนั้นดีแล้ว และไม่จำเป็นต้องปรับปรุงอีกแล้ว

ว่ากันว่าภาพรวมความสำเร็จของธุรกิจมาจากการบริหารคนและบริหารงานให้ดีมีประสิทธิภาพ NCI เลยกำหนดกลยุทธ์ที่ชื่อว่า "ธนาคารความคิด" ซึ่งเป็นวงจรที่ต้องหมุนไปพร้อมๆ กัน ระหว่างการสร้าง "คน" เพื่อพัฒนางานและการสร้าง "ระบบงาน" เพื่อพัฒนาคน

ในเรื่องการสร้างคน และหลอมรวมคนให้เชื่อตลอดจนมองเป้าหมายไปในทิศทางเดียวกัน เป็นที่มาของวัฒนธรรมองค์กร ที่ชื่อ " MOMOTARA" ประกอบด้วย M-Moralมีคุณธรรม, O-Open Mined เปิดใจรับสิ่งใหม่ๆ , M-Multi Skills มีทักษะการทำงานหลายด้าน, O-Opportunity แสวงหาโอกาสใหม่ๆ อยู่เสมอ, Seeking T-Team Work ทำงานเป็นทีม, A-Attitude มีทัศนคติที่ดี R-Result Oriented ให้ความสำคัญกับผลสำเร็จในงาน และ A-Accountable มีความรับผิดชอบไว้วางใจได้

สำหรับการบริหารงานนั้น ก็เป็นเรื่องการจัดระบบการทำงานด้วยการบูรณาการหลักการจัดการความรู้หรือ KM กับการบริหารความเปลี่ยนแปลงเข้าด้วยกันพร้อมกับมีการกำหนดระบบงานที่มีขั้นตอนปฏิบัติที่ชัดเจน มีกรอบเวลาที่แน่ชัด ภายใต้บรรยากาศการทำงานที่มีความสุข สนุกสนาน

วรรณวดี สรุปทิ้งท้ายว่า เอสเอ็มอีไม่เพียงแต่ต้องการเงินทุนเท่านั้น ที่จำเป็นไม่แพ้กันก็คือความรู้ ในกรณีของ NCI ก็เสียเงินไปเยอะโดยเปล่าประโยชน์กับการลงทุนพัฒนาแบบไม่ถูกที่ถูกทางเพราะขาดต้นแบบ ขาดแนวทางที่ดี

สำหรับเธอแล้ว ความอยู่รอดของเอสเอ็มอีนั้นขึ้นอยู่ความเข้าใจ เข้าถึงลูกค้าและยกพวกเขาให้เป็นที่ปรึกษา อีกทั้งต้องทำธุรกิจในวิถีพอเพียง ตามกำลังที่ทำได้ และไม่ก่อหนี้ เพียงแค่นี้ก็สร้างตำนานนักสู้มดพันธุ์อึดได้ไม่ยากนัก