ตัวอิจฉาละครน้ำเน่ายุค 4.0

พฤติกรรม 0.4 ปรากฏในคนยุค 4.0 ได้อย่างไร คำตอบคือคนเหล่านั้นไม่เคยรู้ความจริงว่าพฤติกรรมยุค 0.4 ที่เขาหยิบยืมมาใช้นั้นล้วนเป็นที่มาของความล้มเหลวซ้ำซากที่ทำให้ไปกันไม่ถึงไหน ย่ำกันอยู่กับที่ ทั้งๆ ที่มีศักยภาพมากมายอยู่ในบ้านเมือง คนต่างบ้านต่างเมืองมองเห็นศักยภาพว่าน่าจะไปได้ไกล ก้าวขึ้นสู่แนวหน้าได้สบายๆ แต่ต้องพากันประหลาดใจว่าทำไมลูกเสือโตขึ้นกลายเป็นแมวง่อยไปได้ 

คำอธิบายหนึ่งที่พอเห็นตัวอย่างกันเป็นประจำคือ มีคนกลุ่มหนึ่งที่ขุดค้นพฤติกรรมแห่งความล้มเหลวในอดีตกาลมาใช้สร้างความดังให้ตนเอง คนรุ่นหลานไปยืมพฤติกรรมตัวอิจฉารุ่นตายายกลับมาใช้ ด้วยเชื่อว่าพฤติกรรมนั้นจะทำให้ตนเองโด่งดัง โดยไม่เคยสำนึกเลยว่าสิ่งที่กำลังทำนั้นไม่ต่างไปจากที่คนที่สร้างความล้มเหลวในอดีตเคยทำมาแล้ว หนังเก่าเอามาเล่าใหม่ โดยนักแสดงรุ่นหลาน

คนมักหยิบของใกล้ตัวที่เคยพบเคยเห็นตั้งแต่เล็กแต่น้อยมาใช้ โดยที่ใช้กันไปแบบไม่รู้ที่มากัน มากกว่าที่จะค้นหาคำตอบว่าทำไมต้องเป็นอย่างนั้น ทำไมไม่เป็นอย่างอื่น เมื่อไม่มีความใฝ่รู้ ก็หยิบเอาสารพัดอย่างที่ดูแล้วดังมาใช้ซ้ำ ปัญหาที่นำไปสู่ความล้มเหลวจึงเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำอีก เหมือนปราศจากการเรียนรู้ เจ๊งไม่รู้กี่ครั้งกี่หน จากรุ่นหนึ่งสู่อีกรุ่นหนึ่ง 

ตัวอย่างหนึ่งที่คนทั้งโลกยังใช้ของที่สร้างขึ้นมาเพื่อสร้างปัญหาอยู่ตราบเท่าทุกวันนี้คือแป้นพิมพ์ Qwerty ถ้าวันไหนเห็นแป้นพิมพ์ที่ไม่ใช่ Qwerty เราจะงงกันไปหมด พิมพ์กันไม่ได้ เพราะเจอแบบนี้มาตั้งแต่เริ่มใช้คอมพิวเตอร์ แป้นพิมพ์แบบนี้อยู่ใกล้ตัว ใครๆ ก็ใช้ เราจึงเชื่อโดยปราศจากความใฝ่รู้ว่าต้องเรียงตัวอักษรบนแป้นพิมพ์แบบนี้ จะเรียงกันแบบแป้นพิมพ์ของมือถือ Samsung สมัยก่อน ที่เรียงตามลำดับตัวอักษรให้จำง่ายกว่าว่าตัวไหนอยู่ตรงไหนดีกว่าหรือไม่ 

ถ้าค้นหาคำตอบลึกๆ แล้วจะรู้ว่าแป้นพิมพ์นี้มีมาแต่ดั้งเดิม ตั้งแต่สมัยเครื่องพิมพ์ดีด ในยุคที่เป็นเครื่องกล มีก้านพิมพ์ไปตีกระดาษทีละตัว สมัยนั้นถ้ากดแป้นพิมพ์เร็วเกินไป ก้านพิมพ์จะไปตีกระดาษเกือบพร้อมกัน ก้านพิมพ์ก็ติดพิมพ์ต่อไม่ได้ เลยต้องออกแบบแป้นพิมพ์ให้กดพิมพ์ได้ช้าลง ตั้งใจให้พิมพ์ได้ยากขึ้น จะได้ไม่มีปัญหาก้านพิมพ์หลายก้านติด ซึ่งมีความพยายามจะเปลี่ยนรูปแบบให้พิมพ์ได้เร็วขึ้น แต่คนก็บอกว่าของเก่าที่สร้างปัญหานั้นใช้กันจนคุ้นเคยแล้วเลยไม่ยอมเปลี่ยน ทุกวันนี้ยักษ์ใหญ่วงการไอทีเลิกคิดจะเปลี่ยนแป้นพิมพ์ไปแล้ว แต่คิดจะยกเลิกแป้นพิมพ์ไปเลย 

พฤติกรรมใดก็ตามแต่ที่เคยสร้างปัญหา แต่คนยังจดจำและยกพฤติกรรมนั้นมาใช้ ปลายทางมีทางเดียวคือจะไม่มีวงการนั้นให้มาสร้างปัญหาอีกต่อไป พฤติกรรมที่นำไปสู่ความล้มเหลวซ้ำซาก แม้จะถูกอกถูกใจคนดู เหมือนได้ดูละครเก่ามาเล่าใหม่ ด้วยตัวแสดงใหม่ๆ ที่ดูทันสมัยกว่ารุ่นเก่าก่อน แต่จะจบลงด้วยการสิ้นสุดของวงการนั้นในกาลข้างหน้า เพียงแต่จะมาถึงช้าเร็วมากน้อยแค่ไหน เพียงแต่จะหมุนวนพฤติกรรมนั้นได้สักกี่รอบเท่านั้น อาจเป็นหลักสิบหรือหลักร้อยขึ้นกับว่าผู้คนในวงการนั้น ทนดูหนังซ้ำได้มากแค่ไหน

ทำอย่างไรจึงจะช่วยกันลดพฤติกรรมที่นำมาสู่ความล้มเหลวไม่ให้คนรุ่นหลานไปหยิบยืมจากรุ่นตายายมาสร้างความล้มเหลวสืบเนื่องต่อไปให้ได้ คำตอบคือต้องป่าวประกาศความจริงให้เป็นที่ประจักษ์กับทุกคนว่าจะไม่ดูตัวอิจฉาในหนังเก่าโดยตัวแสดงใหม่อีกต่อไป วันนี้มียูทูป มีเฟซบุ๊ค ที่มีอะไรใหม่ๆ ให้ดูกันอีกมาก มีหนังใหม่มีตัวละครใหม่ๆ ที่มีเนื้อเรื่องใหม่ๆ ให้ดูกันเยอะแยะ

เลิกติดตามคนที่ทำได้แค่แสดงตามตัวอิจฉาในละครน้ำเน่ากันเถอะ