รวงรัง

.

.           

       รวงรัง                  

คืนรวงรังเพื่อพักร่างอันยากแค้น
หาบคอนแสนเหนื่อยล้าต้องฝืนฝ่า
ณ ซอกหลืบเร้นพักหนักกายา
โหยแห้งเหือดอ่อนล้าที่ป่าเมือง

ในความฝันสรรค์สร้างเคยร่างฝัน
หัวใจหยัดยืนยันยังฟุ้งเฟื่อง
แสงความหวังฉาบฉายประกายเรือง
จึงปลดเปลื้องปีกผกผันไม่หวั่นกรง

ทว่าสองตีนล้าถลาล้ม
เกลือกลงกลิ้งโคลนตมเขาถมส่ง
ยิ่งฝืนสู้ยิ่งถูกถีบให้จมลง
หลายครั้งใจนึกปลงจนหลงทาง

กลับมาสู่ห้องแคบทรุดกอดเข่า
ความฝันเจ้าเลือนลางยังไกลห่าง
มองข้างหน้าภาพปรากฏแสนเลือนราง
จะเฝ้าถางกลับเคว้งคว้างลงกลางคัน

ลอดหน้าต่างบานแคบแสงนวลส่อง
น้ำตาหลั่งไหลนองใจร้องลั่น
จะสู้ต่อหรือทดท้อกับคืนวัน
ที่แสนหนักและบีบคั้นด้วยหวั่นกลัว

ข้างนอกฟ้ายังมองเห็นเป็นสีฟ้า
บนถนนแสงจันทราส่องสลัว
ลองอีกครั้งคว้าสิ่งหวังเป็นของตัว
โลกมืดมัวอาจสว่างอย่างหมายปอง

     มิส มัสลิน