บางบ่อหายใจช้าๆ

บางบ่อหายใจช้าๆ

ในช่วงบ่ายๆ ตลาดบางบ่อซึ่งอาศัยทำเลริมคลองสำโรงเป็นสายน้ำแห่งการค้าเชื่อมแม่น้ำบางปะกงกับแม่น้ำเจ้าพระยาที่เคยคึกคัก

วันนี้ดูเงียบเหงา นิ่งๆ เนิบๆ ด้วยลมหายใจแบบเชื่องช้า ไม่บ่อยนักที่ผู้คนจะเดินผ่านไปผ่านมาสักกลุ่มหนึ่ง มีแต่พ่อค้าแม่ค้าที่ว่างจากการค้าขายนั่งเตรียมข้าวของพร้อมที่จะส่งให้ลูกค้าในวันรุ่งขึ้น


แต่ดูไปที่นี่ก็เหมาะกับเดินอย่างไม่เร่งรีบด้วยเหมือนกัน กิจกรรมเล็กน้อยๆ แต่จริงจังของชาวชุมชนย่านนี้ ยังเคลือบด้วยความมีมิตรไมตรี การทักทายกันยังมีให้พบเห็น ซึ่งแน่นอนว่าพบเห็นได้ไม่มากนักในสังคมที่เร่งรีบตามเมืองใหญ่ทั้งหลาย


เงาสะท้อนของบ้านเรือนที่ดูทรุดโทรม บ่งบอกว่าไม่มีคนอยู่อาศัยและรอคอยการดูแลมาพักใหญ่แล้ว อีกไม่นานนักมันคงต้านทานแสงแดดและสายฝน อันเป็นปัจจัยหลักของการผุพังไปไม่ได้ ถ้าไม่มีการซ่อมบำรุงอย่างทันท่วงที บ้านเรือนริมน้ำแห่งนี้คงเหลือแค่ภาพถ่ายและเรื่องความทรงจำที่ถ่ายทอดถึงกัน


ปลาสลิดบางบ่อ ของดีของอำเภอนี้ ด้วยภูมิประเทศเป็นที่ราบลุ่มเหมาะสำหรับทำนาและบ่อเลี้ยงปลา ที่นี่จึงเป็นแหล่งเพาะเลี้ยงปลาสลิดคุณภาพดี มีมากเสียจนกินสดๆ ไม่ทัน ต้องนำมาแปรรูปเป็นปลาสลิดเค็มตากแห้ง

ที่ว่าเด็ดก็อยู่ตรงที่เนื้อหนาชุ่มด้วยมันปลาจากข้างในตัวปลา น้ำหนักเกลือที่นำมาหมักก็กำลังดี เมื่อนำมาทอดกับน้ำมันร้อนๆ จะได้กินปลาสลิดทอดที่เนื้อแน่นกำลังเหมาะ ไม่เค็มจนเกินไป ดูจากปริมาณปลาที่เตรียมไว้ขาย พอเดาได้ว่าคงมีลูกค้าหมุนเวียนมาอุดหนุนอย่างสม่ำเสมอ