เมื่อสิ้นเสียงประกาศผลการตัดสิน

เมื่อเร็วๆนี้ ผู้เขียนได้มีโอกาสเป็นประธานคณะกรรมการตัดสินการประกวดโครงการ “กล้าใหม่...ใฝ่รู้” ระดับชั้นมัธยมศึกษา ที่ให้เด็กๆ จากโรงเรียนทั่วประเทศ จับกลุ่มกันมาแข่งขันการทำสื่อผสม ในหัวข้อ “เล่าเรื่องเมืองไทย ดังไกลทั่วโลก” โดยเรื่องราวการนำเสนอจะเป็นในแง่มุมใดก็ได้ ทั้งนวัตกรรม วิทยาศาสตร์เทคโนโลยี, ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม, ภูมิปัญญาท้องถิ่น, วิถีวัฒนธรรมประเพณี จนไปถึงไลฟ์สไตล์ เก๋ไก๋ของแต่ละถิ่นที่อยากบอกให้โลกรู้ ซึ่งเด็กๆ สมัยนี้ก็เก่งกันมาก มีการสร้างสรรค์และนำเสนอสื่อทั้งคลิปวีดิโอ, อีแมกาซีน, เว็บไซต์, เฟซบุ๊กเพจ, โมบายแอพ จนถึงสติ๊กเกอร์ไลน์ นับว่ามีความหลากหลาย สะท้อนความตั้งใจและพลังทุ่มเทอันน่าทึ่ง

แน่นอนว่า เมื่อทุ่มเทมาก ก็คาดหวังมาก ลงแรง ลงใจไปเต็มที่ ก็อยากได้ผลลัพธ์เป็นชัยชนะ ในฐานะผู้ที่มีส่วนต่อการตัดสิน “คัดเลือกผู้ชนะและไม่ชนะ” การต้องเผชิญหน้ากับเด็กๆ ที่เข้ารอบ 30 ทีมสุดท้าย รวม 90 ชีวิต พวกเขาเดินทางมากจากทุกภาคทั่วไทย วัยรุ่นใสๆ วัยสิบกว่าๆ ที่แววตาเต็มไปด้วยความหวังและพลังฝัน จึงเป็นความหนักใจอย่างยิ่ง เมื่อโจทย์ที่ผู้เขียนได้รับอีกข้อคือ นอกจากตัดสินแล้ว ต้องไปพูดอะไรซักอย่างบนเวทีก่อนการประกาศผลชี้ขาด และนี่คือส่วนหนึ่งของสิ่งที่คนอายุ 40 กว่า บอกกับคนอายุ 10 กว่าๆ ไม่ใช่ในฐานะกรรมการ แต่เป็นในฐานะที่เชื่อว่า “ประสบการณ์ไม่ใช่คำแก้ตัวของคนแพ้”

“หลังจากสิ้นเสียงการประกาศผล จะมีบางคนดีใจ บางคนเสียใจ บางคนเสียดาย ตามธรรมชาติของการแข่งขัน แต่เมื่อเวลาผ่านไป น้องๆ จะรู้ว่าแท้จริงแล้ว เราทุกคนต่างได้รางวัล นั่นคือ รางวัลแห่งประสบการณ์ ซึ่งมีคุณค่าอันยิ่งใหญ่ ซื้อหาไม่ได้ ทำแทนกันไม่ได้ 

ชีวิตเมื่อเติบโตขึ้น เราจะรู้ว่า ตัวตนและผลงานของเราในวันนี้ ล้วนเป็นผลมาจากการเรียนรู้และหล่อหลอมประสบการณ์ที่ผ่านมาทั้งชีวิต มองภาพน้องๆ ในวันนี้ ทําให้พี่นึกถึงภาพตัวเองในอดีต เคยประกวดโน่นนี่ เคยชนะ เคยแพ้ เข้าใจทุกมวลความรู้สึกเป็นอย่างดี ไม่มีชัยชนะหรือความพ่ายแพ้ใดจะยืนยง แต่ประสบการณ์การเรียนรู้ต่างหาก ที่จะเป็นประโยชน์ให้เราเก็บเกี่ยวนำมาใช้ได้ไม่รู้จบ ทุกเรื่องราวที่น้องๆ สั่งสม จะเหลาให้ยิ่งแหลมคม กลมกล่อม

ในยุคแห่งดิจิทัลเทคโนโลยีแบบนี้ มีเครื่องมือมากมายที่จะเอื้อให้เราสร้างสรรค์อะไรดีๆ ได้อีกมหาศาล ชื่นใจ ที่เห็นน้องๆ รุ่นใหม่ ตระหนักและภาคภูมิใจในคุณค่าของท้องถิ่น มีความเชี่ยวนาญเทคโนโลยี มีทัศนคติที่ดี พร้อมเติบกล้าเป็นต้นกล้าใหม่ อันกล้าแกร่ง...มารักการเรียนรู้ตลอดชีวิตไปด้วยกัน มาพัฒนาสังคม ประเทศ ของเรา ให้ก้าวไกลในเวทีโลกไปด้วยกัน...”

ในชีวิตหนึ่ง เราได้อยู่ในเหตุการณ์หรือพานพบการ “ประกาศผล” กันมาคนละนับครั้งไม่ถ้วน...สอบติดอะไร ได้รับการเลื่อนตำแหน่งหรือไม่ มีคนรักหรือไม่ ร่างกายแข็งแรงดีหรือเจ็บป่วยใหญ่...

ไม่ว่าผลของการตัดสินใดๆ เป็นอย่างไร ล้วนเป็นปกติธรรมดา แต่การมีทัศนคติเห็นคุณค่าในทุกผล ผลักดันให้เป็นพลังบวกนั้นคือสิ่งสำคัญ แพ้ชนะหาใช่สรณะ ชีวิตยังต้องเดินต่อไป จนกว่าชีวิตจะหาไม่....