สงครามไฟใต้ สมรภูมิผลประโยชน์?

 ลุกลามไปจนกลายเป็นข้อกล่าวหา “เลี้ยงไข้” แต่ก็ไม่มีหลักฐานยืนยันชัดๆ

ช่วง 2-3 ปีมานี้เริ่มมีสื่อมวลชนบางแขนง เปิดข้อมูลการใช้งบประมาณแบบไม่เหมาะสม เกินจำเป็น และส่อทุจริตในหลายๆ โครงการ แต่ก็ยังไม่เห็นภาพอย่างเป็นระบบ

กระทั่งล่าสุดมีการแฉโพยโครงการเสาไฟโซลาเซลล์อย่างน้อย 6 สัญญา งบประมาณมากกว่า 1 พันล้านบาท ซึ่งติดตั้งไปแล้วกว่า 1.4 หมื่นจุดทั่วสามจังหวัด แต่กลับพบปัญหาใหญ่ 3 ปัญหา คือ

1. ไฟติดๆ ดับๆ แต่ส่วนใหญ่จะดับมืดไปเลย จำนวนจุดที่ชำรุด ชาวบ้าน-ท้องถิ่นแฉว่ามีกว่าร้อยละ 80 แต่ ศอ.บต.อ้างว่าเสียแค่ 4%
2. ท้องถิ่นแฉว่า ศอ.บต.แจ้งเอาโครงการมาลง และมอบหน้าที่ให้ดูแลรักษา แต่จริงๆ ไม่มีเสาไฟมาติดตั้ง เรียกว่า “โครงการลม” และ
3. การจัดซื้อจัดจ้างใช้วิธีพิเศษ เอกชนบางรายกวาด 3 สัญญา งบกว่า 600 ล้านบาท ทั้งที่ไม่ชัดเจนว่ามีศักยภาพทำได้จริงหรือไม่ ขณะที่การตั้งงบซ่อมแซมกว่า 4 ล้านบาท ก็ไปจัดจ้างบริษัทห้องแถวที่ไม่เคยมีประสบการณ์เรื่องโซลาร์เซลล์มารับงาน

ฟาก กอ.รมน.เองก็มีปัญหาจาก “โครงการพาคนกลับบ้าน” ที่ปรากฏมีโจรแฝงตัวเข้าโครงการ แถมร่วมในเหตุการณ์คาร์บอมบ์บิ๊กซี ทำเอาเสียรังวัด ซ้ำร้ายยังถูกเปิดโปงงบประมาณกว่า 100 ล้านบาทของ ศอ.บต.ที่จะสร้างหมู่บ้านรองรับ “คนกลับบ้าน” แต่อีกด้านกลับมีเอกสารยืนยันว่า โครงการสร้างบ้านให้คนไม่ทิ้งถิ่น และให้กลุ่มคนบริสุทธิ์ที่หนีภัยความรุนแรงได้กลับบ้าน ใช้งบแค่ 6 ล้านบาทเศษ ทั้งสองหน่วยงานกลับไม่ยอมเป็นเจ้าภาพ อ้างไม่มีงบประมาณ

งบปี 61 ตามแผนบูรณาการดับไฟใต้ที่เพิ่งผ่าน สนช.วาระแรก อยู่ที่ 1.3 หมื่นล้านบาท ตัวเลขนี้ไม่รวมงบบุคลากรอีกกว่าเท่าตัว และตลอด 13-14 ปีที่ผ่านมา งบดับไฟใต้ก็ทะลุ 3 แสนล้านไปแล้ว

ถ้าคิดงบบุคลากรราวๆ ครึ่งหนึ่งของตัวเลข 3 แสนล้านก็ถือว่าไม่น้อย ซึ่งต้องยอมรับว่าบุคลากรจำนวนหนึ่งตั้งใจลงไปแก้ไขปัญหา แต่ก็มีอีกบางส่วนที่ลงไปเพราะผลประโยชน์เรื่องค่าตอบแทน เงินเพิ่มพิเศษ วันทวีคูณ และการได้สิทธิ์ในการเลื่อนขั้นเลื่อนตำแหน่งเร็วกว่าคนอื่น

ทั้งหมดนี้อาจเป็นอีกหนึ่งรากเหง้าปัญหาที่แท้จริงจนทำให้ “ไฟใต้ดับไม่ได้” ก็เป็นได้!