สันดาน 'นักเลือกตั้ง'

ในรอบ 2 ทศวรรษ รัฐประหารกับนักเลือกตั้งไทย เป็นของคู่กัน เหมือนผีเน่ากับโลงผุ

รัฐประหาร 2534 กลุ่มขุนศึก จปร.5 อ้าง “นักเลือกตั้ง” โกงกิน และมีการกระทำหมิ่นเบื้องสูง จึงก่อการยึดอำนาจ “กลุ่มราชครู”

นักเลือกตั้งพักร้อนอยู่ปีเศษ ก็กลับเข้าสู่สภาฯ แม้จะเกิดอุบัติเหตุ “พฤษภาทมิฬ” มีเลือกตั้งรอบสอง นักเลือกตั้งหน้าเดิมๆ ก็กลับมา

ขนาด “ปัญญาชนคนชั้นกลาง” จะสร้างวาทกรรม “เทพ-มาร” ผ่านสื่อกระแสหลัก ก็หยุดยั้งฝ่ายมารไม่ได้

ขึ้นชื่อว่า “นักเลือกตั้ง” ไม่มีเทพ ไม่มีมาร เพราะการเลือกตั้งปี 2538 และปี 2539 ได้พิสูจน์ให้เห็นความเป็นนักเลือกตั้งโดยอาชีพของพวกเขา

ปี 2540 ปัญญาชนคนชั้นกลาง ที่เชื่อใน “ลัทธิคนดี” ตีกลองร้องส่ง ต้อนรับ “รัฐธรรมนูญ 2540” เพราะมีการออกแบบ “กลไกปราบโกง” ไว้เพียบ พวกเขาฝันถึงการเมืองสีขาว หรือยุคพระศรีอาริย์

ปี 2544-2547 ทักษิณ ชินวัตร ได้สร้างปรากฏการณ์“วัฒนธรรมอุปถัมภ์ใหม่” แทนที่การเมืองแบบเก่า ที่มีการแบ่งปันผลประโยชน์ ระหว่าง “พรรคนักเลือกตั้ง” กับ “พรรคข้าราชการ”

พูดง่ายๆ ทักษิณ “กินรวบ” จนก่อให้เกิดกระแสต้าน และตามมาด้วยรัฐประหารอีก 2 ครั้ง

เลือกตั้งปี 2550 และปี 2554 พิสูจน์ให้เห็นอย่างหนึ่งว่า “ฆ่าทักษิณไม่ตาย”

เมื่อฝ่ายขุนศึกโยนโจทย์ปรองดองลงมา ฝ่ายทักษิณจึงอ้าแขนรับทันที เพราะกระสันเลือกตั้ง แต่ฝ่ายตรงข้ามปฏิเสธ

จะเลือกตั้งได้ยังไง...เลือกกี่ครั้งก็แพ้ทักษิณ?