การประชุม UN เหตุการณ์ย่านตะวันออกกลาง-โลก

อันเป็นปัจจัยที่ทำให้เกิดข้อพิพาทระหว่างไทยกับกัมพูชาครั้งล่าสุด ซึ่งนำไปสู่การใช้อาวุธสงคราม ข้อพิพาทนี้มีพื้นฐานเดียวกันกับเหตุการณ์ในย่านตะวันออกกลางจากอดีตถึงปัจจุบัน

หนึ่งในเหตุการณ์ใหญ่ในย่านตะวันกลางที่เป็นข่าวอยู่ในขณะนี้ ได้แก่ การโจมตีเมืองใหญ่ในฉนวนกาซาโดยอิสราเอล ชนวนของการโจมตีถูกจุดขึ้นเมื่อวันที่ 7 ต.ค.2566 โดยกลุ่มฮามาสซึ่งเป็นอาหรับผู้มีฐานใหญ่อยู่ในฉนวนกาซายิงจรวดจำนวนมากเข้าไปในอิสราเอล

พร้อมกับบุกเข้าไปในเขตประเทศนั้นแล้วฆ่าชาวบ้าน คนงานและชาวต่างประเทศไปราว 1,200 คน นอกจากนั้นยังจับตัวประกันกลับไปยังฉนวนกาซาอีกกว่า 250 คน มีคนไทยเสียชีวิตและถูกจับตัวไปด้วย

การสู้รบกันครั้งล่าสุดนี้เป็นส่วนหนึ่งของข้อพิพาทของประชาชนในย่านนั้นต่อเนื่องกันมาเป็นเวลาหลายพันปี ข้อพิพาทระหว่างอิสราเอลกับอาหรับเกิดขึ้นตั้งแต่หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 เมื่อยิวจากหลายภาคส่วนของโลกอพยพเข้าไปตั้งถิ่นฐานในย่านนั้นและได้รับการสนับสนุนจากมหาอำนาจในการก่อตั้งประเทศอิสราเอลขึ้นในเขตปาเลสไตน์ ซึ่งประชาชนส่วนใหญ่เป็นอาหรับ

ตลอดประวัติศาสตร์ ต้นตอของข้อพิพาทพื้นฐานเป็นผลของความมีปัญญาของบรรพบุรุษของประชาชนในท้องถิ่นนั้นจนสร้างอารยธรรมขึ้นมาได้ กล่าวคือ ย้อนไปราว 10,000 ปีพวกเขาเริ่มรู้จักปลูกข้าวสาลีและข้าวบาร์เลย์ตามด้วยการรู้จักเลี้ยงสัตว์ซึ่งเป็นฐานของเกษตรกรรม

การผลิตอาหารได้มากจากการทำเกษตรกรรมอย่างกว้างขวางแทนการเร่ร่อนหาของป่าและล่าสัตว์ตามฤดูกาล นำไปสู่ความเปลี่ยนแปลงแบบก้าวกระโดดในสังคมมนุษย์เป็นครั้งแรก มีผู้เรียกความเปลี่ยนแปลงครั้งนั้นว่า “คลื่นลูกที่ 1”

การผลิตอาหารได้มากเช่นนั้น ยังผลให้ผู้คนมีเวลาเหลือจนสามารถทำกิจกรรมอื่นมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญได้ โดยเฉพาะการค้นคว้าหาความรู้และการมีลูก พร้อมๆ กันนั้น แต่ละคนก็บริโภค หรือใช้ทรัพยากรธรรมชาติมากขึ้นด้วย กิจกรรมดังกล่าวมีทั้งผลดีและผลร้ายที่พวกเขาหยั่งรู้ไม่ได้ในตอนนั้น

เมื่อไม่ต้องเร่ร่อนหาของป่าและล่าสัตว์ พวกเขาสามารถตั้งชุมชนถาวรขึ้นได้ ชุมชนเหล่านั้นขยายออกไปตามการขยายตัวอย่างรวดเร็วของประชากร และวิทยาการอันเป็นฐานของการสร้างอารยธรรมโบราณ เช่น บาบิโลน

กระบวนการดังกล่าวมีผลร้าย ได้แก่ การใช้ทรัพยากรธรรมชาติมากขึ้น รวมทั้งการตัดต้นไม้ทำลายป่าจนหมดไปทำให้ภูมิอากาศเปลี่ยนแปลง ความแห้งแล้งทำให้พื้นดินเป็นทะเลทรายยังผลให้ทรัพยากรลดลง การลดลงของทรัพยากรสวนทางกับการเพิ่มขึ้นของประชากรทำให้เกิดการแย่งชิงกันซึ่งเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ จนเป็นสงครามอันโหดร้ายที่นำความล่มสลายมาสู่อารยธรรม

เหตุการณ์ในยุคนั้นเป็นฐานของเหตุการณ์ในปัจจุบันนี้ ไม่เฉพาะในย่านตะวันออกกลาง หากทั่วโลก ชาวอิสราเอลกับชาวปาเลสไตน์แย่งชิงที่ดินและน้ำกันอย่างเข้มข้น สงครามในยูเครน ซูดานและคองโกในขณะนี้ล้วนมีฐานอยู่ที่การแย่งชิงทรัพยากรกันทั้งสิ้น ข้อพิพาทระหว่างไทยกับกัมพูชาก็มาจากการแย่งชิงที่ดินและทรัพยากรต่างๆ รวมทั้งน้ำมันปิโตรเลียม

การแย่งชิงทรัพยากรจนถึงเกิดสงครามจะลดลงได้จากปัจจัยเหล่านี้คือ จำนวนประชากรและการบริโภค หรือการใช้ทรัพยากรที่เกินความจำเป็นของแต่ละคนต้องลดลง ในปัจจุบันนี้มนุษย์เรามีปัญญาสูงพอจนสามารถป้องกันการเกิดใหม่ได้แล้ว

พร้อมกันนั้นก็มีเทคโนโลยีที่ทำให้การใช้ทรัพยากรอย่างมีประสิทธิภาพเพิ่มขึ้นด้วย แต่เราไม่ทำกันอย่างกว้างขวางยังผลให้จำนวนประชากรยังเพิ่มขึ้น โดยเฉพาะในย่านตะวันออกกลาง

มนุษย์เราโดยทั่วไปยังไม่ลดการบริโภคที่เกินความจำเป็นลง ตรงข้ามยังพยายามทำเพิ่มขึ้น ร้ายยิ่งกว่านั้นเทคโนโลยีใหม่มักถูกใช้แสวงหาและสร้างอาวุธยุทโธปกรณ์ใหม่เพื่อนำมาใช้ในการแย่งชิง อาวุธยุทโธปกรณ์ใช้ทรัพยากรมหาศาล เหตุการณ์เหล่านี้จึงชี้ให้เห็นว่า มนุษย์เรามีปัญญามากขึ้นก็จริง แต่ยังไม่มากพอที่จะอยู่ร่วมกันบนโลกได้โดยไม่มีการแย่งชิง