‘เมลเบิร์นฟู้ดทัวร์’ ชิมอาหารอ่านความเป็นเมือง
ออสเตรเลียเป็นประเทศใหญ่ ครอบคลุมพื้นที่ทั้งทวีป มีเมืองสำคัญหลายเมืองแต่ละเมืองล้วนมีอัตลักษณ์ ถ้าแคนเบอร์ราภาคภูมิใจกับการเป็นเมืองหลวงของออสเตรเลีย ซิดนีย์ภูมิใจที่มีฮาร์เบอร์บริดจ์และโอเปราเฮาส์ เมลเบิร์นก็ภูมิใจในความเป็นเมืองหลวงแห่งวัฒนธรรม
วัฒนธรรมสะท้อนออกมาในรูปของวิถีชีวิต อาหารการกิน ท่องเที่ยว บันเทิง กีฬา เนื่องในโอกาสที่ออสเตรเลียเป็นเจ้าภาพการประชุมผู้นำอาเซียน-ออสเตรเลียสมัยพิเศษ ระหว่างวันที่ 4-6 มี.ค. กระทรวงการต่างประเทศและการค้าของออสเตรเลีย (DFAT) จัด International Media Visit (IMV) นำสื่อมวลชนจากอาเซียนมารู้จักเมลเบิร์นเมืองเจ้าภาพการประชุมให้มากกว่าเดิม แต่ด้วยเวลาอันน้อยนิดการทำความรู้จักในรูปฟู้ดทัวร์น่าจะเป็นทางลัดให้สื่อมวลชนอาเซียนได้รู้จักในเวลาอันรวดเร็ว แม้ไม่ลึกซึ้งก็เปิดมุมมองใหม่ เมลเบิร์นตอนนี้คืออะไรเรียนรู้ได้จากอาหาร เมลเบิร์น ฟู้ด ทัวร์ นำทีมโดยไกด์สาวสวย “มาร์ตินา เจนนิงส์” เริ่มลุยกันตั้งแต่เฟอเดรัลสแควร์ย่านใจกลางเมือง
เมื่อพูดถึงอาหารออสเตรเลีย คนส่วนใหญ่อาจคิดถึงบาร์บีคิว พายเนื้อ หรือเค้กลามิงตัน แต่ที่ร้านมาบู มาบู (Mabu Mabu) มีมากกว่านั้น โนร์นี เบโร (Nornie Bero) ซีอีโอหญิงก่อตั้งร้านขึ้นในปี 2561 เธอมาจากเผ่าโคเม็ต ของชาว Meriam ในช่องแคบทอร์เรส เป็นเชฟมืออาชีพมานานกว่า 25 ปี ตั้งร้านด้วยความฝันอยากทำให้วัตถุดิบของชนพื้นเมืองครองครัวออสเตรเลีย เริ่มต้นจากขายเครื่องเทศและเครื่องปรุงโฮมเมดที่ตลาดเมลเบิร์นใต้ ธุรกิจเติบโตทำทั้งค้าปลีก จัดเลี้ยง และเปิดร้านอาหาร มีพนักงานรวมกว่า 80 คน
คำว่า มาบู มาบู เป็นคำที่คนในช่องแคบทอร์เรสพูดกันก่อนเริ่มต้นรับประทานอาหารกับเพื่อนๆ และครอบครัว แปลว่า help yourself ตีความแบบไทยๆ น่าจะอารมณ์ประมาณว่า ดูแลตัวเอง หรือ เต็มที่เลยนะ ก็รับประทานอาหารอร่อยกับเพื่อนๆ และครอบครัวจะมามัวเหนียมกันอยู่ทำไม เห็นอะไรอร่อยก็ซัดกันเข้าไปให้เต็มที่เลย ซึ่งอาหารของมาบู มาบูก็อร่อยจริงๆ เมนูที่ลองชิมบางอย่างก็ดูธรรมดาแต่บางอย่างแปลกตาไม่เคยเห็นมาก่อน
เริ่มต้นจากขนมปังแดมเปอร์ (damper) ฟักทองและโหระพาพื้นเมืองกับเนยโกลเดนไซรัป, ติ่มซำขนุนที่ดูเผินๆ เหมือนกุ้ยช่ายทอด แต่เป็นการนำเนื้อขนุนสดมาปรุงกับซอสพื้นเมืองห่อด้วยแป้งติ่มซำแล้วนำไปทอด, ปลาคิงฟิชหมักในส่วนผสมที่เรียกว่า kukuwam และเปเปอร์เบอร์รี เสิร์ฟพร้อมกับฟิงเกอร์ไลม์และเลมอน รสชาติเปรี้ยวหวานสดชื่น เหมาะกับหน้าร้อน (แต่วันนั้นเมลเบิร์นเข้าสู่ฤดูใบไม้ร่วงวันแรก), แตงโมดอง และเมนูที่ถูกกำชับมาว่าต้องรับประทานให้ได้คือหัวใจนกอีมูเสียบไม้ย่าง อาหารทั้งหมดปรุงด้วยเครื่องปรุงพื้นเมือง ชื่อแปลกหูจำยาก จำได้แค่ ความสดกับรสชาติอันเป็นเอกลักษณ์ ไม่เคยได้ลิ้มลองที่ไหน
และใช่แต่จะมีอาหารพื้นเมือง อย่างที่กล่าวแล้วว่าออสเตรเลียเป็นประเทศแห่งความหลากหลาย ผู้คนมากมายจากยุโรปอพยพเข้ามายังดินแดนนี้และนำอาหารดั้งเดิมมาด้วย ร้าน MOVIDA AQUI บน Bourke Street ของเชฟแฟรงค์ คาโมร์รา นำเสนอทาปาสหรืออาหารเรียกน้ำย่อยแบบพอดีคำจากโลกเก่าของสเปนมาไว้ที่ย่านธุรกิจกลางเมลเบิร์น
จาก Bourke Street มาร์ตินาพาคณะสื่อมวลชนขึ้นรถรางมายังถนนเดอเกรฟ เยี่ยมร้านช็อกโกแลต Koko Black ก่อตั้งมาตั้งแต่ปี 2001 เจ้าของร้านเรียนรู้การทำช็อกโกแลตมาจากเบลเยียม แล้วต่อยอดออกไปกว่า 100 ชนิดสะท้อนอัตลักษณ์พื้นถิ่นของออสเตรเลียอย่างที่ไม่มีใครเหมือน เช่น รสแทสเมเนียนเลเธอร์วูดฮันนี และช็อกโกแลตผสมยิน ภายใต้ปรัชญา 
“เราเชื่อเรื่องการคิดนอกกรอบและเปลี่ยนเกม เชื่อว่าความหลงใหลคือส่วนผสมลับ ธรรมชาติคือความพิเศษโดยไม่ต้องปรุงแต่ง และจะเกิดขึ้นได้โดยการทำด้วยมือเท่านั้น” 
จากถนนเดอเกรฟข้ามถนนไปก็ถึงบล็อกอาเคด ย่านการค้าสไตล์อิตาลี เปิดมาตั้งแต่ปี 1892 เชื่อมต่อกับรอยัลอาเคด ศูนย์การค้าสไตล์วิกตอเรีย เปิดมาตั้งแต่ปี 1870 เก่าแก่ที่สุดในออสเตรเลีย มาร์ตินาซึ่งเป็นชาวเมลเบิร์นโดยกำเนิด เล่าว่า พ่อแม่พามาเที่ยวย่านนี้ตั้งแต่ยังเด็ก ขณะเล่ายังเห็นแววตาเปล่งประกายแห่งความสุข เธอชี้ชวนให้ดูทุกซอกมุมแห่งความทรงจำ แต่สำหรับผู้มาเยือนอย่างชาวคณะผู้สื่อข่าวอาเซียน แถบนี้ถือเป็น “ถนนอาหาร” ที่น่าตื่นตาตื่นใจ เป็น “ย่านชอปปิง” อลังการ
ก่อนลาละแวกนี้ไปยังมุมอื่นของเมลเบิร์นไม่ลืมแวะชิมชาที่ร้าน Gewurzhaus Spice House ของสองพี่น้องมาเรียและเอวา ที่ขายทั้งชา เครื่องเทศ สมุนไพร เกลือ พริกไทย และน้ำตาลกว่า 250 ชนิด ด้วยเชื่อว่าการปรุงอาหารเองจากใจคือส่วนผสมสำคัญในการรักษาธรรมเนียมการปรุงอาหารของครอบครัวที่ตกทอดมาถึงสี่รุ่น
- Lune ครัวซองต์ฝีมือวิศวกรเอฟวัน
ครัวซองต์ ขนมอร่อยจากฝรั่งเศสมีแบรนด์ดังมากมายหลายยี่ห้อ อย่างครัวซองต์ Lune ของออสเตรเลียโด่งดังข้ามประเทศ ลูกค้าต้องไปรอคิวยาวเป็นชั่วโมงๆ กว่าจะได้รับประทาน อย่างไรก็ตามสิ่งที่โดดเด่นเหนือกว่ารสชาติ หนีไม่พ้นตัวเจ้าของ “เคท รีด” กับการพลิกผันชีวิตจากวิศวกรฟอร์มูลาวันมาเป็นคนทำครัวซองต์
จริงๆ แล้วเคทเป็นคนชอบเข้าสังคม พบปะผู้คน รักการทำงานใช้มือและต้องร่วมงานกับคนอื่น ซึ่งงานเป็นวิศวกรของฟอร์มูลาวันนั้นสวนทางกับตัวตนของเธอ เพราะต้องทำงานคนเดียวส่วนใหญ่อยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์
ช่วงต้นทศวรรษ 2000 เคทต้องย้ายไปอยู่สหราชอาณาจักร ไกลบ้านไกลทีมงานในเมลเบิร์น เธอเกิดอาการซึมเศร้าจนต้องทำขนมคลายเครียด กลางวันเป็นวิศวกร กลางคืนอบขนม เป็นอย่างนี้ทุกวันจนตกผลึก “หรือเราจะเป็นคนทำขนมดีกว่า” แต่เคทยังทำงานต่อด้วยความเบื่อหน่ายไปอีกสองปีก่อนจะลาออกไปเรียนทำครัวซองต์ที่ฝรั่งเศส ซึ่งเธอก็ไม่ทิ้งลายวิศวกรด้วยการเรียนไป ฝึกไป ปรับสูตรไปจนกระทั่งได้สูตรของตนเอง
“ดิฉันเรียนการทำครัวซองต์ฝรั่งเศสมาจากผู้เชี่ยวชาญ ดิฉันเคารพเทคนิคที่ได้ร่ำเรียนมาค่ะ แต่โดยธรรมชาติของวิศวกรนั้นต้องทำงานแก้ไขปัญหา ผู้คนจับตาว่าเราปรับปรุงและสร้างสรรค์นวัตกรรมอะไรขึ้นมาบ้าง นั่นคือสิ่งที่ดิฉันมองครัวซองต์ ดิฉันเห็นโอกาส มองวิธีการทำแล้วคิดว่ามีวิธีไหนที่จะทำให้ดียิ่งขึ้น ซึ่ง Lune ได้กลายเป็นแพลตฟอร์มให้ดิฉันสร้างนวัตกรรม”
ถึงวันนี้ครัวซองต์ Lune ของเคท กลายเป็นอีกหนึ่งองค์ประกอบของวัฒนธรรมอาหารเมลเบิร์น ที่มีตั้งแต่อาหารออสเตรเลีย อาหารพื้นเมือง อาหารจากยุโรปและอื่นๆ ทั้งคาวทั้งหวานสารพัด ซึ่งอาหารก็เป็นเพียงองค์ประกอบย่อยของไลฟ์สไตล์ชาวเมลเบิร์นที่หลงใหลกีฬาและศิลปะด้วย การประชุมผู้นำอาเซียน-ออสเตรเลียสมัยพิเศษ ถือเป็นโอกาสดีที่ชาวเมลเบิร์นจะได้นำเสนอสิ่งเหล่านี้ต่อผู้นำ ผู้ติดตาม และคณะสื่อมวลชนจากภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่ออสเตรเลียมองมาตลอดว่า ประเทศตนเป็นส่วนหนึ่งของภูมิภาคนี้
