เศษผ้า..."เล็ก" มหัศจรรย์

สิ่งเหลือใช้จะไม่ไร้ค่าหากรู้จักนำมารีไซเคิล แต่สำหรับเศษผ้านั้น Daymede ขอเนรมิตให้เป็นของล้ำค่าได้มากกว่า เสน่ห์ของผ้าทำให้นักออกแบบสนุกกับงานดีไซน์ได้ไม่รู้เบื่อและไม่มีขีดจำกัด

จุดเริ่มต้นจากความชื่นชอบ "ผ้า" และรู้สึกสนุกกับการออกแบบสร้างสรรค์งานใหม่ๆ ญาณิศา กระบี่ศรี เจ้าของแบรนด์สินค้า เดย์มีดี (Daymede) จึงเปลี่ยนการผลิตเสื้อผ้าชุดเด็กน่ารักน่าชัง ให้เป็นกลุ่มสินค้าพรีเมี่ยม เช่นกล่องกระดาษห่อผ้าไหม สมุดไดอารี่ลายผ้าไทย พร้อมกับขยายไลน์การค้าใหม่ ให้ลูกสาวออกแบบกระเป๋าผ้า รองเท้าผ้า ในแบบฉบับวัยรุ่นของตัวเอง

เธอเผยว่า วิธีการจัดการกับ "(ลด)ต้นทุนการผลิต" ก็สามารถ "สร้างกำไร" ให้แก่ธุรกิจได้ และความสุขจากการทำงานที่ตนรัก คือกุญแจไขความสำเร็จทางธุรกิจ อย่าวัดผลที่ยอดขายอย่างเดียว

เสียงลูกค้า ต่อยอดได้

"ตอนแรกๆเราอาศัยประสบการณ์งานประจำเดิม ที่ได้คลุกคลีกับงานดีไซน์เสื้อผ้า จัดเสื้อผ้าให้ดารา ตีราคาวัสดุ เลยสนุกกับงานที่เกี่ยวกับผ้า พอลาออกจากงานแล้วจะทำธุรกิจเอง สิ่งแรกที่นึกถึงก็คือจะเอาผ้ามาทำอะไรได้ ตอนนั้นกำลังมีลูก ก็สนุกกับการตัดชุดให้ลูกสาวใส่เอง และด้วยเงื่อนไขที่ซื้อผ้าล็อตใหญ่ เลยต้องตัดเยอะ เราก็เลยทำขายแล้วกัน จุดเด่นของสินค้าเราคือขายในราคาเดียวทั้งร้าน พอตัดชุดสำเร็จ เราพบว่าเศษผ้าเต็มบ้านเลย ไม่อยากทิ้ง เสียดาย"

ไอเดียธุรกิจจากเศษผ้าจึงถูกจุดประกายขึ้น โดยญาณิศานำวัสดุเหลือใช้มาผลิตใหม่ ต้องการลดปัญหาการลงทุนซ้ำซ้อน ในขณะเดียวกันก็ได้ใช้ความคิดสร้างสรรค์ในการออกแบบสิ่งใหม่อย่างที่ใจเธอต้องการอยู่เรื่อยๆ

เธอแปลงร่างเศษผ้าหลายชิ้นมาประกอบกันใหม่เป็นกระเป๋าใส่เศษสตางค์ และใช้เศษผ้าหลากหลายชนิดเปลี่ยนกระดาษบรรจุภัณฑ์สีพื้นๆ ให้เป็นแพคเกจจิ้งที่มีดีไซน์สวยงามและใช้ได้จริง แม้สินค้าอาจดูไม่โดดเด่นหรือแตกต่างจากผู้ผลิตเจ้าอื่นๆมากนัก แต่ก็นับว่าเป็นจุดเริ่มต้นของการใช้จินตนาการและความสนุกกับการนำความคิดเห็นของลูกค้ามาเพิ่มไลน์การผลิต

ญาณิศาเล่าว่า หลังจากทดลองเอาเศษผ้ามาประดิษฐ์เป็นของใช้พรีเมี่ยม ก็เกิดการบอกต่อของลูกค้า พอออเดอร์เริ่มมากขึ้น ก็เปลี่ยนบทบาทมาเป็นผู้รับจ้างผลิตเต็มตัว สินค้าใหม่ๆที่เกิดขึ้นล้วนมาจากคำแนะนำของลูกค้าทั้งนั้น

"เราจะเป็นผู้ออกแบบและผลิตให้สำเร็จรูปเลย แต่ทุกครั้งที่มีออเดอร์ใหม่ จะมีความท้าทายตามมาด้วยเสมอ เช่น จากกล่องแพคเกจจิ้งผ้าไหม ก็อยากให้ลองออกแบบกล่องใส่กระดาษทิชชู่ ใส่นามบัตร ใส่ไวน์ หรือใส่เครื่องประดับ ทำเป็นสมุดด้วย ซึ่งมันมีฟังก์ชั่นข้างในเพิ่มเข้ามา มันไม่ใช่แค่จะเอาผ้ามาห่อให้สวยได้อย่างไร แต่ต้องคิดแพทเทิร์นกล่อง การเข้ารูป และยังต้องทดลองความพอดีเมื่อปิดพับระหว่างฝาและตัวกล่อง เวลาที่มีผ้ามาห่อหุ้มติดกาวด้วย แถมผ้าแต่ละชนิดก็มีคุณลักษณะยืดหยุ่นต่างกันด้วย นั่นคือความยากของงานทำตามคำสั่งลูกค้า" เจ้าของแบรนด์สินค้า เดย์มีดี กล่าว

อีเว้นต์ เปิดจ๊อบ OEM

ถึงแม้งานที่ทำจะมีความยุ่งยาก และจุกจิก แต่ข้อดีของการรับงานตามออเดอร์ก็คือ ตัดปัญหาการจัดการหน้าร้านและเปิดตลาดหาลูกค้าใหม่ ซึ่งญาณิศาบอกว่าข้อได้เปรียบนั้นจะใช้ได้ดีก็ต่อเมื่อธุรกิจไม่มีความผันผวนเลย หรือลูกค้าเก่ามีคำสั่งซื้ออย่างสม่ำเสมอ

แต่ความจริงแล้วเธอเคยประสบกับภาวะผันแปร เมื่อลูกค้าต่างชาติรายหนึ่งยกเลิกสินค้าของพรีเมี่ยมล็อตใหญ่ในช่วงปีใหม่ เพราะเกิดปัญหาเศรษฐกิจสหรัฐอเมริกา (วิกฤติแฮมเบอเกอร์) นั่นทำให้สินค้าที่สต็อกไว้ต้องเร่งระบายออกด้วยการจำหน่ายโดยตรงผ่านงานแสดงสินค้าทั้งภาครัฐและเอกชน

"การตอบสนองสินค้าของพรีเมี่ยมนั้นมาเป็นซีซั่น ช่วงปลายปีจะมีออเดอร์มาก เราก็ต้องเร่งทำสินค้ารองรับคำสั่งซื้อตั้งแต่ช่วงกลางปี แต่พอเจอวิกฤติเราก็ต้องหาทางออก จากแค่คิดว่าการออกงานแสดงสินค้าเพื่อระบายของ กลายเป็นช่องทางให้เราได้ลูกค้ารายใหม่ บ้างเป็นกลุ่มผู้ขายในงานให้ช่วยทำแพคเกจจิ้งให้ และกลุ่มลูกค้าที่มองหาของพรีเมี่ยมอยู่แล้ว ซึ่งเรามีข้อได้เปรียบตรงที่เบ็ดเสร็จที่เดียว จบที่เราได้เลย"

ในขณะที่หากช่วงใดออเดอร์ล้น ลูกค้ามาจากหลายทิศทาง ญาณิศาเผยว่า พันธมิตรทางธุรกิจเป็นวิธีหาทางออกที่ดี ซึ่งตอนนี้เธอเปิดบ้านรับสอนการผลิตงานผ้าให้เป็นสินค้าต่างๆ เพื่อหวังจะส่งต่อคำสั่งซื้อให้กลุ่มผู้ผลิตรายย่อยรายอื่นๆ

แต่หากธุรกิจต้องสะดุดอีกครั้ง นักคิดเปลี่ยนเศษผ้าเป็นสินค้าใหม่ กล่าวว่า เสน่ห์ของผ้าคือต่อยอดได้เสมอ ทุกวันนี้เธอแตกไลน์สินค้าใหม่ใช้ผ้าสีสันสดใสจัดจ้าน ในชื่อเวค (Wake) ผลิตกระเป๋าผ้า (ถุงทะเล) รองเท้าผ้า และอื่นๆอีกมากมายตอบรับตลาดวัยรุ่น โดยใช้รูปแบบงานเพ้นท์และงานปักผสมผสานกัน โดยยกหน้าที่ความรับผิดชอบให้ลูกสาวมาสานต่อธุรกิจผ้าต่อไป

ตัวอย่างของคนที่หลงใหลเสน่ห์ของงานผ้า สามารถเปลี่ยนวิกฤติให้เป็นงานออกแบบได้โดยไม่ไร้ทางตัน