คุณภาพชีวิต-สังคม
กำลังใจในหลุมเดียว!

เชอร์รี่-ธิรนันท์ อยู่ปาน คือนักสู้ที่เปี่ยมกำลังใจ เพราะกว่าจะเป็นโปรกอล์ฟได้อย่างวันนี้ต้องผ่านอะไรมามากมาย
นอกจากหน้าตาน่ารักและอุปนิสัยใจคอที่น่าคบหาแล้ว ฝีไม้ลายมือการหวดวงสวิงของโปรสาวคนนี้ยังเข้าขั้นยอดเยี่ยม หาที่ติได้ยาก แต่ยิ่งลึกลงไปในรายละเอียด โปรกอล์ฟชื่อน่ารัก เชอร์รี่-ธิรนันท์ อยู่ปาน คือนักสู้ที่เปี่ยมกำลังใจ จากหัวใจและคนในครอบครัวหากมองเพียงหน้าตาจิ้มลิ้มและท่าทีอันน่ารักของ เชอร์รี่ - ธิรนันท์ อยู่ปาน อาจคาดไม่ถึงว่าสาวสวยคนนี้จะเป็นนักกีฬาระดับแนวหน้าที่มีผลงานดีวันดีคืน และยิ่งไม่น่าเชื่อ (หากไม่รู้จักเธอมาก่อน) ว่ากีฬาที่เธอเล่นจนก้าวสู่มืออาชีพได้นั้น คือกีฬากลางแจ้งต้องตากแดดตากลม มิหนำซ้ำยังต้องต่อสู้กับภาวะกดดัน แม้แต่ผู้ชายบางคนก็ยังไม่อยากอดทนโปรกอล์ฟเชอร์รี่เข้าสู่วงการกอล์ฟตั้งแต่เด็กโดยบังเอิญ และแทบไม่มีเค้าลางของความเอาจริงเอาจัง แต่เมื่อมองดูเธอในวันนี้ อันดับและรางวัลมากมายน่าจะการันตีได้ว่าตลอดระยะนับสิบปี จากเด็กหญิงแสนธรรมดาที่ตามพ่อและพี่ๆ ไปตีกอล์ฟด้วยความสนุกสนาน จะขยันฝึกซ้อมเพื่อพัฒนาฝีมือ จนกระทั่งมีวันนี้ วันที่ได้ชิมลางเล่นกอล์ฟระดับ LPGA ที่สุดแห่งทัวร์นาเม้นต์กอล์ฟหญิงของโลกแม้หน้าตาจะสวยใสแค่ไหน แต่นักกีฬาที่ประสบความสำเร็จทุกคน ต่างก็ต้องเจอเส้นทางที่ไม่ราบเรียบ อุปสรรคมากมายเข้ามาบั่นทอนกำลังกายและกำลังใจ อย่างที่คนเล่นกอล์ฟรู้กัน มารร้ายที่สุดของกีฬาชนิดนี้ คือสภาวะจิตใจ หากวันใดกดดันวันนั้นจะตีออกทะเลจนอาจกู่ไม่กลับ ดังนั้นสาวน้อยคนนี้จึงต้องต่อสู้กับอุปสรรคทั้งจากภายนอกและภายใน เพื่อก้าวสู่ฝันที่ตั้งใจในวันใดวันหนึ่งแน่นอนว่านอกจากกำลังกายที่ต้องสร้างเสริมให้แข็งแรง ยังต้องมีกำลังใจที่กล้าแกร่ง ซึ่งกำลังใจนี้เองสร้างได้หลายทาง ทั้งกระบวนคิดและครอบครัว...ถือเป็นโปรกอล์ฟที่น่ารักที่สุดในประเทศไทยไหมต้องให้คุณผู้อ่านตัดสินค่ะ แต่ถ้าถามว่าชอบกอล์ฟไหม และทำไมชอบเล่นกีฬาที่ต้องอยู่กลางแดด ก็ต้องบอกว่าเป็นกีฬาที่เล่นตั้งแต่เด็กค่ะ เวลาไปเล่นไปแข่งขันก็ได้เจอเพื่อน อากาศร้อนก็คงไม่ใช่อุปสรรคแล้วการแข่งขันกับเสื้อสีชมพู เกี่ยวพันกันอย่างไรส่วนตัวชอบสีชมพูอยู่แล้ว รู้สึกว่าเวลาใส่สีชมพูจะมั่นใจ ถึงแม้จะมีคนบอกว่าสีชมพูไม่ถูกโฉลกกับเรา แต่เป็นความชอบส่วนตัวค่ะ จริงๆ ไม่ค่อยถือเรื่องพวกนี้เท่าไร แต่พอใส่สีชมพูจะรู้สึกดี รู้สึกมั่นใจ เป็นสีที่ตัวเองชอบค่ะ ในตู้เสื้อผ้าก็มีสีชมพูน่าจะครึ่งหนึ่งค่ะ (หัวเราะ) เวลาใส่แล้วโชคดีก็มีบ้าง ไม่ดีบ้าง...แล้วแต่ค่ะถ้าจัดอันดับตัวเอง ตอนนี้อยู่ระดับไหนตอนนี้เล่นอยู่ในไชน่าทัวร์และเอเชี่ยนทัวร์ ปีที่แล้วก็ถือว่าติดท็อปเท็นของเอเชี่ยนทัวร์ค่ะ ชนะไปแข่งรายการที่ไต้หวัน ตอนนี้ก็อยู่ที่เจ็ดของเอเชี่ยนทัวร์ค่ะ แต่สำหรับปีนี้ยังเหลืออีกครึ่งปี ยังจัดอันดับจริงๆ ไม่ได้ แต่อันดับปีนี้อยู่ประมาณที่ 40 ค่ะถ้าถามว่าแมทช์ที่สำเร็จที่สุดในความคิดของเรา ก็น่าจะเป็นปีที่แล้วที่ได้แชมป์เอเชี่ยนทัวร์เป็นรายการใหญ่ที่สุดที่เคยได้มา และเคยร่วมแข่ง LPGA มาสองครั้ง ซึ่งก็เป็นแมทช์ทัวร์ที่ใหญ่ที่สุดในโลกแล้ว ทุกคนก็คงหวังจะได้ไปเล่นแล้วเริ่มเล่นกอล์ฟตั้งแต่เมื่อไรที่บ้านเล่นกอล์ฟกันอยู่แล้วค่ะ ส่วนหนูเป็นน้องเล็ก ทุกคนไปเล่นกอล์ฟกันหมดเลย วันหยุดก็ไปเล่นกอล์ฟ ก็ตามเขาไป เลยอยากเล่นด้วยค่ะ เริ่มตอนอายุประมาณ 11 ปี แต่ถ้าพ่อแม่ผู้ปกครองอยากให้ลูกเป็นโปรกอล์ฟ แนะนำว่าอาจเริ่มที่อายุประมาณ 9-10 ขวบก็เริ่มได้ ฝึกไปเรื่อยๆค่ะตอนเริ่มก็ไม่ได้คิดว่าจะมาถึงขนาดนี้ แต่ด้วยพื้นฐานที่บ้านเล่นกันหมดก็เลยอยากเล่น พอเริ่มหัดเล่นไปสักพักหนึ่งคุณพ่อก็เห็นแววว่าตีดีนะ ตอนนั้นพี่สองคนก็แข่งอยู่แล้ว ก็ไปแข่งด้วย พอเริ่มได้รางวัล คุณพ่อก็ตั้งความหวังกับเรา เราก็พยายามทำให้ได้คุณพ่อค่อนข้างบังคับไม่ให้ไปทางอื่น อยากให้เล่นกีฬา ด้วยความที่ว่าตัวเองก็อยากทำให้ดีขึ้น ตอนนั้นเริ่มคิดแล้วว่าเพื่อนเราอย่างไรก็เป็นเพื่อน เดี๋ยวค่อยกลับไปก็ได้ ว่างค่อยไป ทำหน้าที่เราก่อนความรู้สึกตอนนั้น รู้สึกเครียดนิดหนึ่งค่ะ เพราะเด็กที่เล่นกันธรรมดา เล่นแบบสุขไปวันๆ พอถึงจุดๆ หนึ่งที่พ่อตั้งความหวังว่าเราต้องชนะ เราต้องตีดีขึ้น ก็เริ่มเครียด พอไปเรียนกลับมาก็ต้องซ้อมอีกแล้ว ซึ่งคนอื่นเขาไปเล่นกัน เราก็ไม่ได้ไปกับเขา คิดว่าทำไมเราต้องมาตีกอล์ฟเนี่ย ทำไมเราต้องอยู่กับกอล์ฟตลอดเลย คนอื่นเขาได้ไปเที่ยวเราก็อยากไปบ้าง แต่พอมาคิดตอนนี้ก็รู้สึกดีว่าเรามาได้ขนาดนี้ทำไมคุณพ่อตั้งความหวังที่เราคนเดียวอาจเพราะเป็นผู้หญิง คู่แข่งอาจจะน้อยกว่า พอเริ่มเล่นปุ๊บก็เริ่มชนะๆ ในขณะที่พี่ชายอยู่ที่สี่ที่ห้า ยังไม่เข้าท็อป พ่ออาจมองว่าเราอาจไปได้ไกล พ่อก็ทุ่มสุดตัวเลย มีอยู่ช่วงหนึ่งพ่อไม่ทำงานเลย ไปกับเราด้วยตลอด ไม่ว่าจะไปแข่ง ไปซ้อม ยอมเสียเงินเท่าไรก็เสียเพื่อเรา ตอนนั้นก็เครียดค่ะที่พ่อทุ่มกับเรามาก เพราะเหมือนทุกคนตั้งความหวังกับเราเยอะ เครียดมาก แต่สุดท้ายแล้วจะทำให้ทุกคนหายเครียดได้ก็คือผลงานเราดีขึ้น เขาก็จะรู้สึกดีขึ้น เราก็ภูมิใจตัวเองว่าทำให้ครอบครัวมีความสุขสิ่งที่คุณพ่อปลูกฝังเสมอนั้น คุณพ่อบอกว่าไม่ต้องไปคิดมาก อยากให้ลูกประสบความสำเร็จ แต่ถ้าไม่สำเร็จก็ไม่เป็นไร เพราะอย่างไรพ่อก็รอรับอยู่แล้ว ช่วงสองสามปีที่ผ่านมาคุณพ่อกลับไปทำงาน เริ่มปล่อยแล้วค่ะส่วนคุณแม่ ท่านอยากเห็นลูกเล่นใน LPGA อยากดูลูกในทีวีบ้าง ก็พยายามทำความฝันของแม่ให้เป็นจริงค่ะตอนที่เครียด ทักษะการตีลูกเป็นอย่างไรไม่ดีค่ะ เพราะกีฬากอล์ฟเป็นเรื่องจิตใจอยู่แล้ว กอล์ฟนี่แทบจะ 70 เปอร์เซ็นต์เป็นเรื่องจิตใจเลยค่ะ คิดว่าสิ่งสำคัญที่สุดในการเล่นกอล์ฟ คือใจต้องรักจริงๆ ต้องมุ่งมั่นกับมันมากๆ เลยค่ะ เพราะทั้งร้อน ทั้งกดดัน ต้องใช้ความพยายามมากที่จะทำสกอร์ให้ต่ำลงไปเรื่อยๆเกมใดที่เกือบจะผ่านมันไปไม่ได้ มันยากมากสำหรับเราเรื่องความคิดนี่แหละค่ะ เพราะพอตีดีวันหนึ่ง ก็เริ่มตั้งความหวังกับตัวเองว่า ต้องตีดีกว่านี้นะ ซึ่งกอล์ฟไม่ได้เป็นอย่างนั้น ยิ่งเราไปตั้งความหวังกับมันเยอะจะยิ่งมาทำร้ายเรา กล้ามเนื้อเราก็จะไม่เหมือนเดิม ทุกอย่างไม่เหมือนเดิม จะตีไม่ได้ สกอร์ก็ไม่ได้แล้วค่ะ มีคนบอกว่าดูการแข่งขันกอล์ฟ ช่วงแรกมักจะตีดี ช่วงท้ายๆ จะตีไม่ดี คือความกดดัน 70 เปอร์เซ็นต์น่าจะเป็นอย่างนั้นนะคะ สำหรับหนูเวลาเป็นอย่างนั้นจะรู้สึกแย่ไปเลย เราเจอมาตั้งหลายครั้งแล้ว แต่ทำไมทำไม่ได้สักที พยายามเอาธรรมะเข้ามาช่วย ก็ทำได้บ้างไม่ได้บ้างอะไรคือกำลังใจของโปรกอล์ฟเชอร์รี่ตอนนี้ชอบลงในแฟนเพจว่า ตอนนี้ตีไม่ดีนะ มีคนเข้ามาให้กำลังใจค่อนข้างเยอะ ที่บ้านค่อนข้างให้กำลังใจดี พอมีคนแค่พูดว่าเราทำได้ เรายังมีอนาคตนะ เรายังไปได้อีก เราก็ฮึดขึ้นมา คนอื่นยังเชื่อตัวเราเลย ทำไมเราไม่เชื่อตัวเองถ้าให้มองย้อนกลับไป สิ่งที่ยังทำไม่สุดและอยากทำมันอีกครั้ง ก็น่าจะเป็นเรื่องวงสวิง เรื่องความคิด เมื่อก่อนมีโค้ชที่คอยดูแลเราตลอด แต่ด้วยความที่เรายังเด็กก็ไม่ค่อยใส่ใจกับคำพูดเขาเท่าไร แต่ตอนนี้เขาเสียชีวิตไปแล้ว ก็เสียดายที่ตอนมีคนดูแลใกล้ชิดขนาดนั้นทำไมเราไม่ใส่เต็มที่กับคนนั้นนอกจากกำลังใจแล้ว อาการบาดเจ็บเป็นสิ่งที่บั่นทอนนักกอล์ฟ หลายคนเจ็บที่สะบัก หัวไหล่ หรือไม่ก็ข้อมือ ก็ต้องพยายามรักษา ออกกำลังกล้ามเนื้อที่ต้องพยุงส่วนที่จะบาดเจ็บ ต้องคอยปรึกษาแพทย์ตลอดค่ะ อย่างตัวเชอร์รี่เองเป็นคนกระดูกสันหลังโค้งค่อนข้างเยอะประมาณ 30 องศา ทำให้กล้ามเนื้อด้านหนึ่งตึงแต่อีกด้านหนึ่งยืดออก ต้องคอยทำกายภาพ คอยดูแลตัวเองว่าท่าไหนที่ทำแล้วเจ็บก็จะไม่ทำเลย เรื่องวงสวิงก็ต้องให้เข้ากับร่างกายเราด้วยสิ่งที่ทำให้เชอร์รี่มาถึงจุดนี้ได้คืออะไรตอนเป็นโปรอายุ 18 ปีค่ะ ถ้าจะเป็นในทัวร์ใหญ่ได้ต้องอายุ 18 ก่อนถึงจะเล่นได้ค่ะ แต่จะมีน้องบางคนขอเทิร์นโปรแล้วอยู่ในประเทศก่อน ยังไม่ออกนอกประเทศ เป็นโปรกอล์ฟก็ถือว่าเก่งแล้ว แต่เหตุผลที่ยังฝึกซ้อมเพื่อไปถึงจุดที่ตั้งความหวัง ก็ขึ้นอยู่กับเป้าหมายของแต่ละคนนะคะ บางคนคิดว่าแค่เป็นโปรเล่นอยู่ในประเทศก็พอแล้ว บางคนเอเชี่ยนทัวร์ก็พอแล้ว แต่เป้าหมายหนูอยากไปที่ LPGA ก็ต้องไปอีก ต้องพยายามทำให้มากกว่านี้ ตอนนี้ฝึกซ้อมทุกวัน ตอนเช้าก็มาซ้อมชิพพัตก่อนพวกลูกสั้น แล้วกลับไปพัก พอช่วงบ่ายก็กลับมาอีกรอบหนึ่ง ช่วงกลางวันร้อนก็หลบนิดหนึ่ง (หัวเราะ) ตอนบ่ายตอนเย็นค่อยมาซ้อมต่อชอบมีคนถามว่าเป็นโปรกอล์ฟยากไหม การเป็นโปรไม่ยาก แต่จะเป็นโปรระดับโลกได้ นี่ยากมาก โปรมีเยอะมากที่แข่งในระดับประเทศ แต่ที่จะเข้าไปในระดับ LPGA เขาต้องมีพรสวรรค์ มีความมุ่งมั่นทุกอย่างที่จะเป็นอันดับท็อป 100 ของโลกให้ได้ ซึ่งน่าจะเป็นเป้าหมายที่เราตั้งไว้ค่อนข้างสูง ว่าต้องพยายามไปเล่นใน LPGA ให้ได้ซึ่งเป็นทัวร์ใหญ่ที่สุดของผู้หญิง ตอนนี้ได้เข้าไปแข่งแล้ว แต่ยังไม่ได้เข้าทัวร์เต็มๆ คัดเลือกเข้าไป ได้เล่นเพียงบางแมทช์ แต่ก็ภูมิใจมากที่ได้เข้าไปเล่น และจากเป้าหมายที่คาดหวังเราน่าจะเดินมาได้แค่ครึ่งเดียวค่ะ ยังต้องไปอีกเยอะได้ไอเดียอะไรบ้างจากนักกอล์ฟระดับโลกคนที่ประสบความสำเร็จในเกมกอล์ฟ คนที่ตีดีระดับโลกเขาจะมีความคิดด้านบวกมาก เขาจะต้องมั่นใจตัวเองมาก เขารู้ว่าเขาทำได้ ต้องมั่นใจว่าอย่างไรเขาก็ชนะ เขาก็เข้ารอบ จะไม่มีความคิดที่กังวลว่าจะตีไม่ดีหรือเปล่า พวกที่ประสบความสำเร็จจะไม่มีความคิดเหล่านี้เลยแต่เรายังคงมีอยู่ มีบ้างที่กลัวตกรอบ กลัวตีไม่ดี ซึ่งมันเป็นความคิดที่ผิดมาก นักกอล์ฟควรจะมั่นใจตัวเองก่อน มันเหมือน The Secret ค่ะ เราคิดสิ่งดีๆ ไว้แล้วเดี๋ยวมันจะเป็นอย่างนั้นเองส่วนต้นแบบนั้น ส่วนตัวชอบพอลล่า ครีมเมอร์ เพราะเขาชอบสีชมพูเหมือนกัน บุคลิกเขาดีมาก เป็นนักกอล์ฟที่สง่า มีผลงานดี เคยเจอตัวจริงแล้วค่ะ แต่ไม่ได้เข้าไปคุยอะไร ตอนนั้นไปเล่นที่ LPGA ก็เข้าไปขอถ่ายรูปแต่ไม่กล้าเข้าไปคุย (หัวเราะ)ถ้าอยากเป็นโปรกอล์ฟแบบเชอร์รี่ต้องทำอย่างไรต้องใจรัก มุ่งมั่นต่ออาชีพนี้เยอะๆ ค่ะ ถ้าไม่รักอาชีพนี้ก็จะไม่สบายใจที่จะทำ ส่วนร่างกายนักกอล์ฟต้องฟิตเนสอยู่แล้วค่ะ แต่ไม่ใช่ฟิตเนสแบบนักเพาะกายหรืออะไรมากมาย ฝึกกล้ามเนื้อให้มีสปีด ให้มีความอดทนมากกว่า เพราะเล่นกอล์ฟต้องเดินที 4-5 ชั่วโมง ถามว่ามีเทคนิคไหม ส่วนมากเป็นการฟิตเนส วิ่งเยอะ เพื่อรักษาระดับหัวใจ การหายใจอยากฝากถึงผู้ที่เริ่มเล่นกอล์ฟว่า กีฬากอล์ฟเป็นกีฬาที่สนุก อยากให้คนมาเล่นกันเยอะๆ อยากให้กอล์ฟผู้หญิงไทยบูมเหมือนกับกอล์ฟผู้ชายบ้าง อยากเห็นเด็กไทยไประดับโลกเยอะๆ ค่ะส่วนตัวเองนั้น ก็ภูมิใจตัวเองระดับหนึ่ง จากเด็กธรรมดาคนหนึ่งที่บ้านไม่ได้มีฐานะอะไรมากมายก็มาถึงตรงนี้ได้ ขึ้นมาเป็นโปรระดับเอเชี่ยนทัวร์ได้ก็รู้สึกภูมิใจ แต่เป้าหมายของเราต้องไปอีกค่ะ ต้องไป LPGA ให้ได้ หนูคิดว่าน่าจะเป็นชีวิตอีกแบบหนึ่ง...ทุกวันนี้โปรเชอร์รี่ยังเดินหน้าฝึกซ้อมและแข่งขันเสมอๆ ด้วยความหวังว่าสักวันหนึ่งจะก้าวสู่ทำเนียบนักกอล์ฟ LPGA เต็มตัว แม้ไม่หวังเทียบชั้นโปรกอล์ฟคนใดในเรื่องฝีมือ แต่เชื่อมั่นได้เลยว่าเรื่องกระบวนการคิดและกำลังใจของโปรกอล์ฟเชอร์รี่ไม่แพ้ใครหากเปรียบกับเกมกอล์ฟ...ทั้งรอยยิ้มและทัศนคติด้านบวก แม้ไม่ชนะเลิศ แต่ก็คล้าย Hole in one แค่มีกำลังใจ ก็สุขได้ในหลุมเดียว







