อาหารสนุก ชิมด้วย ตา

ชวนเจ้าตัวเล็กให้ สนุกกิน เป็นเรื่องยากน่าดู แต่ไม่ใช่เรื่องใหญ่ของคุณแม่ที่จะใช้เทคนิคพิชิตใจคุณหนูๆด้วยจานสนุก
จะชวนเจ้าตัวเล็กให้ “สนุกกิน” เป็นเรื่องยากน่าดู แต่ไม่ใช่เรื่องใหญ่ของคุณแม่ที่จะใช้เทคนิคพิชิตใจคุณหนูๆด้วยจานสนุก
ปัญหาเด็กไม่กินอาหาร อาจเพราะอาหารไม่อร่อยถูกปาก และเด็กๆมักชอบของหวานมัน มากกว่าผักผลไม้อยู่แล้ว รวมถึงพฤติกรรมโปรดปรานขนมกรุบกรอบ จึงทำให้การรับประทานอาหารของเด็กไทยที่มีแนวโน้ม “กินยาก เรื่องเยอะ” มากขึ้นทุกวัน
ครั้นจะมานั่งอ้อนวอนให้ลูก “หม่ำอีกคำนะลูก แล้วค่อยไปเล่น” ก็ดูจะหมดยุคสมัยและกลายเป็นการบ่มเพาะนิสัยการกินผิดๆเสียเปล่าๆ
ทางออกของเรื่อง “กินยาก” ในเด็ก จึงต้องพึ่งพาการจัดจานอาหารให้ออกมามีความสวยงาม ดูน่ารัก เปลี่ยนการจัดเรียงเป็นสัดส่วนธรรมดา มาทำให้ใกล้ชิดกับสิ่งที่พวกเขาชื่นชอบ อาทิ ภาพสัตว์สุดแสนน่ารัก และตัวละครในดวงใจเด็กๆ
รวมถึงสีสันการกินรูปแบบใหม่ อย่างสร้างบรรยากาศบนโต๊ะอาหาร หรือย่อภาพให้แคบลง คือในจานอาหารเองก็ต้องสวยงาม ก็จะทำหน้าที่เป็นฮีโร่ช่วยให้น้องๆ หนูๆ ทานง่ายและได้สารอาหารครบถ้วนไปพร้อมๆกัน
หลากเทคนิคชวนลูกกิน
น้อยหน่า-อรุโณทัย อัศวนนท์ ทซึดะ นักออกแบบอาหาร (ฟู้ด สไตลลิสต์) และบล็อกเกอร์ชื่อดัง เจ้าของผลงานหนังสือ “จานสนุกของคุณหนู (Food Fun for Kids)” เล่าถึงความสำคัญของศิลปะจัดวางอาหารแบบเบนโตะ ซึ่งถือเป็นศิลปะทางด้านอาหารของญี่ปุ่นที่เน้นการจัดวางอาหารเป็นสัดส่วน ว่า
“แม่บ้านชาวญี่ปุ่นที่นิยมจัดแต่งข้าวกล่องให้ลูกๆ นำไปอวดเพื่อนที่โรงเรียน ส่วนร้านอาหารต่างๆ ที่มีเมนูคุณหนูก็มักจะใช้เทคนิคการตกแต่งอาหารเพื่อเพิ่มความน่าสนใจให้กับอาหารในจาน รวมถึงร้านขนมหวานต่างๆ ก็สร้างจุดขายด้วยขนมหวานหน้าตาน่าเอ็นดูขึ้นมาเช่นกัน ขนาดผู้ใหญ่ยังชอบอาหารการกินที่ไม่ซ้ำซาก รสชาติดี และมีรูปลักษณ์ที่ดึงดูดใจ แล้วทำไมเด็กจะไม่สนุกกับการกินอย่างนั้นบ้าง”
แต่คนที่อยู่นอกบ้าน หรือจะรู้ลึกรู้จริง เท่าคนที่คลุกคลีกับเจ้าตัวเล็กได้ เราจึงต้องให้สามคุณแม่มาย้ำอุปสรรคการกินของเด็กๆ และเผยเคล็ดลับชวนหนูๆเจริญอาหารให้ฟัง
หลายคนอาจตกใจว่าน้องโมณีค วัฒนกุล ลูกสาวคนโตของลอร่า-ศศิธร วัฒนกุล สาวน้อยแก้มยุ้ยอวบอั๋นในตอนนี้ เคยประสบปัญหารับประทานอาหารยาก จนมีน้ำหนักน้อยกว่าเกณฑ์มาตรฐานมาแล้ว
ลอร่าเล่าว่า มีช่วงที่น้องโมณีคทานยาก ซึ่งเป็นปกติของเด็ก เพราะเขาอยากเล่น เมื่อไปถามคุณหมอก็บอกว่าบรรยากาศบนโต๊ะอาหารสำคัญมาก เธอจึงลองหาเทคนิค แต่งเพลงง่ายๆเกี่ยวกับอาหารที่จะกิน และให้ลูกร้องพร้อมกันเพื่อสร้างบรรยากาศ เขาก็จะรู้สึกว่าการกินอาหารเป็นเรื่องสนุกสนาน
เช่นเดียวกับม.ล.ตรีนุช สิริวัฒนภักดี คุณแม่ของน้องเทมส์ - โรจนะ สิริวัฒนภักดี ลูกชายวัยสองขวบ เล่าปัญหาการกินของลูกว่าถ้าเทียบกับเด็กคนอื่น น้องเทมส์เป็นเด็กกินยาก แรกๆ เวลาทำอาหารให้ลูกๆ หรือเตรียมอาหารก็จะเน้นคุณค่าทางอาหาร ต้องครบหมู่ ยึดตำราคุณหมอเป็นสำคัญ แต่ผลลัพธ์ที่ได้คือ ลูกยังมีปัญหาเรื่องกินยากอยู่ดี พอได้จับสังเกตลูกตัวเองมากขึ้น เธอพบว่าระยะหลังลูกเริ่มสนใจเรื่องภาชนะอาหารที่เป็นตัวการ์ตูนน่ารักๆอย่างมิกกี้เมาส์ เลยลองหามาใช้ และเริ่มที่จะตกแต่งจานอาหารให้ลูกบ้าง ก็รู้สึกว่ามันได้ผล
ลอร่า เสริมต่อว่า คุณแม่ของลูกน้อยวัยตั้งแต่ 1 - 8 ปี อาจไม่รู้จะเริ่มต้นอย่างไร หรือยังไม่มีแรงบันดาลใจ อาจเริ่มต้นแค่เปลี่ยนไส้กรอกธรรมดาๆให้เป็นรูปหมี หนู ช้าง หัวใจ เป็ดน้อย หรือการตัดตกแต่งผักให้เป็นต้นแอปเปิ้ล กะพรุน แครอท ดอกไม้ หรือแม้แต่การนำปูอัดมาทำเป็นนก กล่องของขวัญ ดาวน้อย เป็นต้น
ในขณะที่ทั้งสองคุณแม่เคยประสบปัญหาลูกน้อยไม่ชอบกินอาหาร แต่สำหรับ กรินทรัตน์ โกมุทบุตร คุณแม่ของน้องเม็ดบัว - นลินรำไพ และน้องเม็ดงา - ธีร์ธเนศ โกมุทบุตร กลับมองว่าถึงลูกจะเจริญอาหารอยู่แล้วก็ตาม การสร้างสรรค์จานอาหารให้ดึงดูดใจเด็กๆ ก็ยังมีความสำคัญ
“มันจะช่วยให้เด็กรับประทานมากขึ้น และได้ลองอาหารที่มีคุณค่าหลากหลายขึ้นอย่างไม่อิดออด แถมการทำกิจกรรมแบบนี้ดึงดูดให้ลูกมีส่วนร่วมกับเราในห้องครัว เขาเองก็จะอยากทานผลงานจานอาหารของเขามากยิ่งขึ้น”
เจ้าของผลงานกล่าวทิ้งท้ายว่า อย่าลืมชวนเด็กๆ เข้าครัวลงมือจัดแต่งหน้าตาอาหารด้วยตัวเองด้วย เพื่อให้เขาได้ใช้จินตนาการ เรียนรู้เรื่องสีของอาหารแต่ละชนิด พร้อมๆ กับสอดแทรกเหตุผลว่า ผักแต่ละชนิดมีประโยชน์อย่างไร แม้แต่ผักที่ลูกบ่นว่าไม่อยากกิน แต่เมื่อได้ลงมือจัดแต่งอาหารด้วยตัวเอง ไม่แน่ว่าความคิดต่อต้านจะลดลง และยังได้อาหารที่มีหน้าตาที่ดูเป็นมิตร สีสันสดใสน่ารับประทานขึ้นอีกด้วย รับรองได้ว่าเมนูของคุณแม่จะกลายเป็นอาหารจานโปรดที่เด็กๆ อยากจะเอาไปอวดเพื่อนๆ ที่โรงเรียนแน่นอน







