“อีอีซี” เปิดแผนบริหารน้ำ 10 ปี ดึงเอกชน-ท้องถิ่นร่วมจัดการ

สำหรับแนวทางการในอนาคตเพื่อให้อีอีซีมีน้ำเพียงพอระยะยาว จำเป็นต้องเร่งดำเนินมาตรการและแนวทางบริหารจัดการน้ำแต่ละด้าน 

ด้านอุปสงค์ จะส่งเสริมให้ลดการใช้น้ำ เพื่อลดค่าใช้จ่ายทั้งในครัวเรือน ภาคการเกษตรและสถานประกอบการ ซึ่งกำหนดเป้าหมายให้มีการใช้น้ำลดลงอย่างน้อย 10-15% ของปริมาณที่ใช้อยู่ในปัจจุบัน เช่น สนับสนุนให้ผู้ใช้น้ำในทุกภาคการผลิตและภาคครัวเรือนใช้เทคโนโลยี และอุปกรณ์ประหยัดน้ำ ในกระบวนการผลิต และการใช้ในภาคครัวเรือน ตลอดจนมีการใช้ซ้ำ

รวมทั้งนำเทคโนโลยีใหม่มาใช้ตามครัวเรือนและสถานประกอบการ เช่น เปลี่ยนก๊อกน้ำมาใช้ก๊อกน้ำแบบประหยัดที่มีการพัฒนาขึ้นมา รวมทั้งการปรับระบบการใช้น้ำในห้องน้ำให้ประหยัดน้ำได้มากขึ้น โดยเฉพาะในสถานบริการที่ใช้น้ำมากหรือห้องพักที่มีการพัฒนาขึ้นใหม่ เช่น Hostel หรือ Home stay

นอกจากนี้ กำหนดมาตรการและแนวทางการใช้น้ำในภาคเกษตรอย่างมีประสิทธิภาพ โดยให้ความรู้ในการเพาะปลูก การสร้างความตระหนักในการอนุรักษ์ดินและน้ำแก่เกษตรกร และสนับสนุนให้เปลี่ยนการเพาะปลูกพืชใช้น้ำมาก เช่น ข้าว พืชไร่ เป็นพืชสวนและไม้ยืนต้นที่ใช้น้ำน้อยกว่า การใช้อุปกรณ์ประหยัดน้ำ การปลูกพืชเสริมที่มีลักษณะคลุมดินเพื่อรักษาความชุ่มชื้นของดิน และการลดการใช้สารเคมีในภาคเกษตรเพื่อลดปริมาณน้ำเสีย รวมถึงการวิจัยและกำหนดชนิดพันธุ์พืชให้เหมาะสมกับศักยภาพของดินและน้ำแต่ละพื้นที่

ส่งเสริมให้มีการวิจัยพัฒนาเทคโนโลยี และอุปกรณ์ประหยัดน้ำที่เหมาะสมกับการใช้งาน รวมทั้งการตรวจสอบปรับปรุงและซ่อมบำรุงระบบการผลิตและระบบบำบัดน้ำเสียให้อยู่ในสภาพพร้อมใช้งานได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ

ด้านการกระจายน้ำอย่างทั่วถึง จะออกมาตรการการจัดสรรน้ำในลุ่มน้ำต่างๆ ในภาวะวิกฤติ เพื่อแบ่งปันการใช้น้ำให้สมดุลภายใต้ข้อจำกัดตามสถานการณ์ ซึ่งต้องมีระบบการบริหารจัดการ ซึ่งให้ทุกฝ่ายยอมรับเพื่อให้เกิดผลเป็นรูปธรรม เช่น ทำข้อตกลงการใช้น้ำของทุกภาคส่วนในภาวะวิกฤติ จัดทำแผนการจัดสรรน้ำในแต่ละลุ่มน้ำอย่างเป็นธรรม โดยกำหนดหลักเกณฑ์ของการจัดสรรน้ำ เพื่ออุปโภคบริโภค อุตสาหกรรม เกษตรกรรม และรักษาระบบนิเวศ ให้ชัดเจนด้วยการมีส่วนร่วมของทุกภาคส่วน เพื่อลดความขัดแย้งในการใช้น้ำ

ด้านอุปทาน จะมุ่งเน้นพัฒนาแหล่งน้ำทางเลือก เช่น การขุดสระน้ำในไร่นา แหล่งน้ำในชุมชน การพัฒนาน้ำบาดาลในพื้นที่ที่มีศักยภาพ เพื่อลดการใช้น้ำผิวดินและเป็นแหล่งน้ำสำรองในการบรรเทาปัญหากรณีเกิดภัยแล้ง สนับสนุนการวิจัยและพัฒนาให้เกิดนวัตกรรมการผลิตน้ำจืดจากน้ำทะเลที่มีต้นทุนต่ำ และไม่ทำลายสิ่งแวดล้อม

รวมทั้งพิจารณาจัดตั้งโรงงานผลิตน้ำจืดจากน้ำทะเลตัวอย่างในพื้นที่ ส่งเสริมให้ผู้ประกอบการอุตสาหกรรมทำการวิจัย และพัฒนาในการนำน้ำเสียที่ผ่านกระบวนการผลิตมาบำบัด และใช้ใหม่ เพื่อเป็นการลดต้นทุนการผลิตและการใช้น้ำ โดยมีเป้าหมายให้อุปสงค์น้ำลดลง 5–15% ในระยะ 20 ปี

สำหรับ มาตรการสำคัญอื่น เช่น สร้างศักยภาพการบริหารจัดการน้ำ โดยการมีส่วนร่วมของทุกภาคส่วน ซึ่งจะกำหนดให้มีกฎระเบียบให้ภาคประชาชน เอกชน และองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นร่วมวางแผนจัดการน้ำ การเพิ่มกำลังผลิตของน้ำประปาจะต้องให้ความสำคัญกับคุณภาพและประสิทธิภาพ ลดการสูญเสียน้ำประปาในระบบท่อส่งไปยังผู้บริโภค จัดให้มีการบำบัดน้ำเสียที่เมีประสิทธิภาพสามารถนำน้ำกลับมาใช้ซ้ำได้มากขึ้น จัดให้มีศูนย์กลางระบบสารสนเทศและการจัดการข้อมูลน้ำที่ทันสมัย เพื่อให้ทุกหน่วยงานนำไปใช้ประโยชน์