เอ็กซ์คลูซีฟ 'แม่ทัพกุ้ง' ตอบโจทย์ ‘ทหารมีไว้ทำไม’ ลั่นสัญญาลูกผู้ชาย ไม่เล่นการเมือง

ปฏิเสธไม่ได้ว่านาทีนี้ พลโท บุญสิน พาดกลาง แม่ทัพภาคที่ 2 กลายเป็นแม่ทัพฟีเวอร์ ท่ามกลางสถานการณ์ไทยรบกัมพูชา ทำให้ชีวิต "แม่ทัพกุ้ง"ได้รับความสนใจทั้งเรื่องส่วนตัว และที่มาที่ไป

พลโท บุญสิน ให้สัมภาษณ์พิเศษ รายการ KEY PERSON ทางเนชั่นทีวี ถึงปูมหลังชีวิตครอบครัว จนเข้ารับราชการทหาร การดูแลผู้ใต้บังคับบัญชา ซึ่งเป็นทหารชั้นผู้น้อยเป็นส่วนใหญ่ นำออกศึกในสมรภูมิ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ และชายแดนไทย-กัมพูชา นำมาซึ่งความภาคภูมิใจ และมีททั้งความเสียใจ  

ชีวิตในวัยเด็กของเด็กชายบุญสิน เป็นลูกชายนายตำรวจ ยศสิบตำรวจเอก ส่วนแม่ เป็นแม่บ้านที่ต้องดูแลลูกๆ ทั้ง 8 คน ซึ่งเขาเป็นลูกคนที่ 5

เด็กชายบุญสิน เกิดที่ จ.หนองคาย แต่มาเติบโตที่จ.อุดรธานี ตามหน้าที่การงานของพ่อ 

ชีวิตผม เป็นเช่นเด็กบ้านนอกทั่วไป ต้องต่อสู้ เดินไปเรียนหนังสือ รับจ้างตัดหญ้า มันสำปะหลัง ตอนนั้นได้วันละ 18 บาท หาปลา หาหน่อไม้ รับจ้างทำไร่ทำนา เพื่อให้ได้เงินมาเรียนหนังสือ แบ่งเบาภาระพ่อที่เงินเดือนไม่มากนัก และไม่พอใช้

ชีวิตผมอยู่กับปืนผาหน้าไม้ ซึ่งการมารับใช้ประเทศชาติ ก็เพราะได้เห็นพ่อถือปืน ตอนเด็กก็รู้สึกชอบ แต่เก็บความรู้สึกไว้ลึกๆ

ด้วยความลำบากในสมัยนั้น ก็เหมือนหลายครอบครัวในชนบทที่ต้องทำมาหากิน วันนั้นที่เคยท้อแท้ แต่วันนี้ต้องขอบคุณความลำบาก ความยากจนนั้น

ปัจจุบันลูกๆ ของคุณพ่อ มีผู้ชาย 3 คน เป็นตำรวจตระเวนชายแดน 1 เป็นทหาร 1  และเป็นเจ้าหน้าที่กรมที่ดิน 1 คน

ในช่วงเรียนจบมัธยมต้น เพื่อนชวนไปเรียนวิทยาลัยเทคนิค จ.อุดรธานี สาขาช่างยนต์ ผมเลยมีเชื้อสายเด็กอาชีวะ เรียนอยู่ 4 ปี จึงเป็นที่มา ที่ผมสามารถพูดคุยกับเด็กอาชีวะรู้เรื่อง เพราะเป็นพวกเดียวกัน เป็นพี่น้องกัน เป็นเด็กช่าง

และส่วนหนึ่งของความโชคดี ในการไปเรียนช่าง ได้นำมาใช้ชีวิตประจำวันได้ ดูแลเครื่องยนต์ ช่างซ่อมปะปา ไฟฟ้า เป็นทักษะติดตัวมา และไปฝึกงานร้านซ่อมมอเตอร์ไซค์

"มีลุงเอามอเตอร์ไซค์โซ่ขาดมาซ่อม และถามผมว่า ทำไมหนูไม่เหมือนช่างเลย ผมก็ตอบไปว่า ไม่เหมือนช่างได้อย่างไร ผมเรียนช่างยนต์มาหลังจากนั้นลุงขับมอเตอร์ไซค์กลับไป แล้วก็ย้อนกลับมาอีก บอกว่าโซ่ขาดอีกแล้วหนู ว่าแล้วหนูไม่เหมือนช่าง แต่เพราะผมใส่ผิดด้าน" พลโทบุญสิน ย้อนวัยเรียนวัยทำงาน พร้อมเสียงหัวเราะ

ไม่รู้เขาดูบุคลิกคนกันอย่างไร นอกจากนี้ ผมยังไปฝึกงานที่ศูนย์โตโยต้า จ.อุดรธานี ด้วย

จุดเปลี่ยนในชีวิตของเขา แม่ทัพกุ้งเล่าว่า

ต่อมาผมได้ไปสอบเข้าโรงเรียนเตรียมทหารใช้วุฒิ ปวช. ช่วงนั้นแม่ไปดูหมอ คือพระธุดงค์ แต่ไม่รู้พระรูปไหน ท่านบอกว่า หนูคนนี้ต้องเป็นทหารเท่านั้น ท่านมองที่ขันน้ำมนต์ของท่าน แล้วบอกว่า แต่งชุดทหารมาตั้งแต่เกิดแล้ว ต้องเป็นทหารบก อย่าไปสมัครตำรวจ

พอถึงวันสอบ แม่ไปหาย่ามพระมาให้ใส่เอกสารไปสอบ คนเห็นตั้งแต่ทางเข้า เด็กคนนี้ถือย่ามพระมาสอบ ในขณะที่คนอื่นถือกระเป๋าดีๆ จนมีนายทหารมาจูงมือ มาถามว่า ไอ้หนูมาจากไหน ผมบอกว่ามาจากอุดรครับ นายทหารคนนั้นเลยให้คนมาช่วยดูแล เขาบอกถูกชะตา ก็พาเดินตามโต๊ะต่างๆ เพื่อยื่นใบสมัคร

สอบครั้งแรก มีญาติไปเชียร์ยกใหญ่ แต่ไม่ได้ ก็หันไปคนละทาง พอไปสอบครั้งที่ 2 รอบนี้ญาติไม่มากันสักคน แต่กลับสอบได้ เป็นนักเรียนเตรียมทหารรุ่นที่ 26 (ตท.26) แต่ตอนนั้นพ่อเสียชีวิตไปแล้ว แต่แม่และพี่ๆ ภูมิใจมาก 

บางทีก็อยู่ที่ดวง จังหวะชีวิต ให้เรียนรุ่น ตท.26 ถึงมีวันนี้ ถ้าเรียนรุ่นอื่น อาจไม่ใช่แบบวันนี้ 

ความใฝ่ฝันของผม ต้องเป็นทหารเท่านั้น ตอนเลือกเหล่า สอบเลือกเหล่าทหารบก กับเหล่าตำรวจ เพราะพ่อเป็นตำรวจ ก็บู๊ดี แต่ตัดเหล่าทหารเรือออกไป เพราะไม่เคยเห็นทะเล เลยไม่รู้ว่าเขาอยู่กันอย่างไร เรือคงแคบ และเหล่าทหารอากาศ จะฝึกบิน ไม่เคยเห็นสนามบิน เครื่องบิน ก็ตัดออกเช่นกัน ส่วนตำรวจตัดออกไปด้วยเหตุผล ถ้าไปเรียนที่อำเภอสามพรานไปไม่ถูก มาเลือกทหารบก ซึ่งเรียนโรงเรียนนายร้อยพระจุลจอมเกล้าฯ (จปร.) ขณะนั้น ตั้งอยู่ถนนราชดำเนินนอก  กทม. ลงจากรถไฟเดินตรงไป ซึ่งปัจจุบัน คือกองบัญชาการกองทัพบก 

ความผูกพัน ใส่ใจผู้ใต้บังคับบัญชา ด้วยชีวิตเคยยากลำบากมาก่อน ทำให้ผมเข้าใจกำลังพลชั้นผู้น้อย จ่า สิบเอก เรามองเขาเหมือนชีวิตพ่อของเราคนหนึ่ง เราต้องอยู่กับเขาให้ได้ และให้เกียรติเขา ที่มีศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์เท่ากัน

"สิ่งที่ยากที่สุดในชีวิตทหาร คือโทรไปบอกคุณพ่อคุณแม่ของเขา ว่าน้องเสียชีวิตแล้วนะครับ ครั้งแรก ผมเป็นผู้การทหารพรานที่จังหวัดชายแดนภาคใต้ ลูกเขามาอยู่กับเรา เราต้องดูแลเขา รักษาชีวิตเขา เมื่อวันหนึ่งที่ตัวเขาถูกผู้ก่อเหตุรุนแรงยิงเสียชีวิต ถูกระเบิด เวลาที่ลำบากใจที่สุดต้องโทรบอกพ่อแม่เขา ตอนพ่อแม่เขารับสายเขา น้ำเสียงพูดคุยมีความสุขดี แต่เมื่อผมต้องบอกว่า คุณแม่ทำใจดีๆ นะครับ ลูกแม่โดนระเบิด เขาก็วางหูเลย ถ้าเรานึกถึงวันนั้นความรู้สึก ความเป็นพ่อแม่ พี่จะรักลูกน้องมาก เราเคยลำบากมาก่อน ใช้ชีวิตลำบาก น้องเขาต้องเป็นทหารมีเงินเดือนน้อย ต้องส่งครอบครัว พ่อแม่ เขาเอาชีวิตมาแลก พอเขาเสียชีวิต นี่คือสิ่งลำบากที่สุดในชีวิตต้องทำ และผมเสียใจแค้นแทนลูกน้องในเรื่องเหล่านี้" พลโทบุญสิน น้ำตารื้น เมื่อเล่าถึง ความรู้สึกนี้

อย่างไรก็ตาม สำหรับหน้าที่ ยอมรับว่าผมเป็นผู้บังคับบัญชา ดุ โหดพอสมควร ต่อฝ่ายโจร ฝ่ายตรงข้าม เพราะเห็นเขาทำกับลูกน้องของเรา เราไม่พอใจ

ในชีวิตรับราชการทหาร ผมไม่ชอบอยู่ข้างหลัง ได้ยินเสียงปืน ระเบิด ที่ไหน ผมจะลงพื้นที่เกิดเหตุทันที ผมมีทีมลูกน้องกล้าหาญมาอยู่กับตัวทุกครั้งที่ได้ยินเสียงปืน เสียงระเบิด จะบอกว่า ต้องรีบไปจุดนั้นให้เร็ว อย่าไปกลัว

ขณะที่เรื่องของ ขวัญกำลังใจ แม่ทัพกุ้งบอกถึงสิ่งยึดเหนี่ยวว่า ผมมีเหล็กไหล มีพระเครื่องคุ้มครองให้ทุกคน ต้องวัดใจ ทำให้ลูกน้องรักเรา

มีครั้งหนึ่งน้องทหารถามว่า พี่กุ้งอย่ารีบเข้าไปอันตราย ผมก็บอกเขาไปว่า ลูกน้องโดน จะให้อยู่อย่างนี้เหรอ ก็ต้องไป ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ช่วงที่ผมเป็นผู้การทหารพราน ลุยกับลูกน้องได้ทุกที่ ไม่เหมือนกับแม่ทัพภาค 2 ที่ต้องอยู่ห้องอำนวยการยุทธ์ ดูลูกน้อง

พลโทบุญสิน ยังพูดถึง ทหารพราน หรือ ทหารใส่ชุดดำว่า ภาษาราชการเรียกทหารพรานว่า กำลังกึ่งทหาร คล้ายทหาร แต่ไม่ใช่ทหาร เช่นเดียวกับ ตชด.(ตำรวจตระเวนชายแดน) กำลังสองส่วนจะไม่ค่อยถูกพูดถึง ซึ่งเขาอยู่เคียงคู่ทหารหลักเช่นกัน เมื่อการรบยุติลง ทหารพราน ทำหน้าที่ดูแลชายแดนเป็นหลัก เรียกว่ากำลังใช้ออมกำลัง ทหารหลักกลับเข้าที่ตั้ง ทหารพรานดูแล ลาดตระเวนแทน เป็นกำลังเคลื่อนที่เร็ว ขนาดเบา ไม่มีอาวุธหนักมาก  รบหน้าแนวเช่นเดียวกัน สวัสดิการมีเหมือนกัน แต่เป็นกลุ่มคนที่ชอบ อาสาเข้ามา และเปิดโอกาสสอบเข้ารับราชการได้ ตนเข้าใจหัวอกทหารพราน เพราะเคยเป็นผู้การทหารพรานมาก่อน ซึ่งลูกน้องทุกคนสมัครใจมาเป็นอาสาสมัครทหารพราน ใจเต็ม100 ถึงไหนถึงกัน หากต้องออกรบตามแบบทุกวันนี้ ต้องเพิ่มอาวุธให้เขา ผ่านการฝึกเช่นเดียวกัน ทหารพรานภาคใต้ เข้าถึงประชาชน เข้าถึงพื้นที่มีความคล่องตัว แต่ถ้าเป็นหทารพรานมารบกองทัพภาคที่ 2 ต้องอาศัยอาวุธหนักมาเสริม มาช่วยในส่วนที่เป็นที่ตั้งของทหารพราน

เราต้องมีความจริงใจต่อเพื่อนร่วมงาน เพื่อนร่วมอาชีพ ไปกินเหล้า เที่ยวด้วยกัน ทำให้เกิดคำว่าตายแทนกันได้ ลูกน้องรักเราถวายชีวิต เราดูแลเขาเช่นกัน เราต้องจริงใจซื่อสัตย์ในสิทธิของเขา เราต้องเป็นผู้ให้ ลูกน้องจะเชื่อมั่น ผู้บังคับบัญชาไปอยู่ไหน ลูกน้องอยากย้ายตาม อยากอยู่ด้วยนานๆ เพราะไม่เบียดบังเขา ให้เขา ดูแลให้เกียรติความเป็นมนุษย์ ดูแลครอบครัวเขา สังคมทหารเป็นแบบนี้ เราต้องดูแลให้ทั่วถึง การให้ผู้บังคับบัญชาทำให้เขามั่นใจ สิ่งที่เราได้รับตอบแทนคือ การทำภารกิจของเขาสำเร็จ มีประสิทธิภาพ

พลโทบุญสิน กล่าวต่อว่า ไปเยี่ยมลูกน้อง จ่าสิบเอกแก่ๆ ยืนมองเรา เขาคิดอะไรอยู่ แล้วเขามีปัญหาอะไร คุณเป็นผู้บังคับบัญชา คุณต้องดูแลเขา ไม่ใช่บังคับ และบัญชาเท่านั้น คุณต้องได้ใจเขาด้วย คนที่บังคับและบัญชา ภารกิจอาจจบ แต่คุณภาพไม่มี แต่ถ้าได้ทั้งใจเขา เขาจะทำจนเรียบร้อย เต็มใจ

ยอมรับว่าเงินเดือนทหารชั้นผู้น้อย ซึ่งส่วนใหญ่อยู่แนวหน้าเสี่ยงตาย น้อยมาก เมื่อเทียบกับประเทศที่พัฒนาแล้ว แต่เรารู้ที่มาของเงินเดือน จากภาษีประชาชน ทหารเยอะ เงินเดือนได้เท่านี้ถึงเป็นนโยบายรัฐบาลลดกำลังพลลง เพื่อเพิ่มเงินเดือน

"ถ้าลดลง กำลังทหารอาจไม่พอในโอกาสใช้ป้องกันประเทศ คุณลดกำลังทหารลง ไปทบทวนให้ดี การสร้างนักรบ ไม่ได้สร้างแค่วันสองวัน ต้องฝึกทักษะเป็นปี สั่งสมประสบการณ์ ทหารขับรถถังมา 2-3 วัน เอาเข้าสนามรบ คงไม่ใช่ เราต้องวิเคราะห์ให้ดี ภัยคุกคามเป็นอย่างไร เงินเดือนกับเบี้ยเลี้ยงปัจจุบันนี้ไม่มาก น้องพออยู่ได้ แต่ขอให้พิจารณาเพิ่มตามค่าครองชีพตามสมควร อยู่ในเกณฑ์ที่รัฐบาลทำได้ อยากขอให้ดูแลทหารชั้นผู้น้อย เขาจะได้อยู่อย่างมีเกียรติ ศักดิ์ศรี ปัจจุบันอยู่ในเกณฑ์ใช้ได้" พลโทบุญสิน กล่าวและว่า

สิ่งที่ภูมิใจที่สุดการทำหน้าที่ คือ ทำภารกิจที่ได้รับมอบสำเร็จ เช่น พื้นที่จังหวัดชายแดนใต้ ทำหน้าที่ได้ตามวัตถุประสงค์ของหน่วยเหนือในห้วงเวลาที่อยู่ และพี่น้องภาคใต้ก็รักตน ผู้ก่อเหตุคิดหนักช่วงที่ตนอยู่ในพื้นที่ เข้าใจตรงกัน เราต้องช่วยดูแลพื้นที่ พี่น้องมุสลิม ทำให้รักเจ้าหน้าที่ให้ได้ ไปเยี่ยมเยียนทุกวัน เราต้องได้ใจชาวบ้าน เขาจะปกป้องเราเอง

"เมื่อมาอยู่ที่นี่ การรบ 5 วัน 4 คืน บอกได้ว่า น้องทหารหน้าแนวทำดีที่สุดแล้ว พี่ก็ทำเต็มที่แล้วในห้วงเวลามีแค่นี้ เราไม่ได้บอกว่าแต่ก่อนเป็นอย่างไร แต่วันนี้พี่มา น้องๆเอาแผ่นดินไทยคืนมา แม้ยังเหลือตรงโน้นตรงนี้มัน ไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด ต้องเอาชีวิตเข้าแลก การทำอะไรสักอย่างไม่ใช่เอาธงไปปักอย่างเดียว  

สิ่งที่อึดอัดใจ เวลามีน้อยไปหน่อย ในการปฏิบัติภารกิจ ด้วยเหตุผลการบ้านการเมือง เราเข้าใจได้ ขอยุติการหยุดยิง ต้องแข่งเวลา แม้เวลาน้อย แต่มีส่วนดีว่า ลูกน้องได้พัก คนเจ็บ เสียชีวิตลดลง แม้ต้องแลกมาด้วยต้องยุติ มีบางพื้นที่เราทำไม่เรียบร้อยตามที่พวกเราทราบกัน เหตุผลเรามีเวลาแค่นี้ ไม่ได้โทษท่านใดท่านหนึ่ง หากเขามีเหตุผลของท่านอยู่แล้ว แต่การปฏิบัติการยุทธ์มีแบบแผน วางแผนการรบไม่ได้ลูบหน้าปะจมูก พล.อ.พนา แคล้วปลอดทุกข์ ผบ.ทบ. อยู่กับแม่ทัพตลอด ไม่มีข้อจำกัดใด กองทัพอากาศ กองทัพเรือ กองบัญชาการกองทัพไทย มีความเป็นหนึ่งเดียว ภูมิใจเรื่องนี้ ไม่มีใครขัดแย้ง ถึงออกมาได้ดี" พลโทบุญสิน กล่าว

มีคนบอกว่าตนเป็นทหารฟีเวอร์ ก็รู้สึกภูมิใจ เมื่อก่อนแต่งเครื่องแบบเข้าสถานที่บางที่ไม่ได้ด้วยซ้ำ เขาเกลียด ไม่ทราบว่าเพราะอะไร อาจด้วยเหตุผล ปฏิวัติ เผด็จการ ไม่รู้ว่าเขาจำภาพอะไรมา แต่วันนี้ได้พิสูจน์แล้ว พี่น้องคนไทยทั้งประเทศ ถึงวันหนึ่งทหารเป็นที่พึ่งให้กับแผ่นดินเหมือนในอดีตที่ปฏิบัติกันมา ทหารเป็นหลัก แก่น รั้วของชาติที่แข้มแข็งไม่เอียงเอนไปด้านใดด้านหนึ่ง ผู้บังคับบัญชาถึงพูดเสมอ ทหารต้องไม่ยุ่งการเมือง และสิ่งที่ได้ทำสังคมเห็น ประชาชนเห็น ตั้งแต่เราไปพูดคุยกับนายพลกัมพูชา ว่าเราไม่ยอม จากนั้นยึดผลประโยชน์ของชาติเป็นหลัก

พลโทบุญสิน กล่าวว่า ตนไม่เคยตำหนิใคร นั่งดูแต่แผนที่ โซเชียลด่าก็ด่าไป เพราะไม่เกิดประโยชน์อะไร ด่าคนในชาติเดียวกัน ความแตกสามัคคีทำประเทศอ่อนแอ จึงไม่ตำหนิใคร ทำไมไม่รบสักที ทุกอย่างมีผลภาพรวมประเทศ ประชาชนอาจไม่เข้าใจ เขามีอารมณ์รักชาติ

"เมื่อถึงเวลาทหารเอาชีวิตเข้าแลก เจ็บจริง ตายจริง ขาขาดจริง ลูกน้อง ครอบครัวเสียใจจริง สิ่งนี้ทำให้คนทั้งประเทศกลับมามองทหารทำเพื่ออะไร ขอบคุณคนไทยที่ลุกขึ้นมา มีกระแสรักชาติ หวงแผ่นดิน ที่ห่างเหินกันไปนานมาก เพราะฉะนั้นความดี ความจริงใจต่อประเทศชาติ แผ่นดิน จะชนะทุกอย่าง ไม่ต้องไปพูดทำอะไรมาก ซื่อสัตย์ต่อวิญญาณบรรพบุรุษ ต่อพระมหากษัตริย์ สิ่งเหล่านี้แผ่นดินไทยกลับมาอีกครั้ง" พลโทบุญสิน กล่าว

พลโทบุญสิน ยังตอบคำถาม ทหารมีไว้ทำไม ถือเป็นคำพูดช่วงที่ทหารไม่ได้รับความใส่ใจเท่าไหร่ เป็นห้วงที่คนไทยไม่เห็นความสำคัญ ห้วงที่อาจมีบางท่านใช้คำพูดด้อยค่าทหาร วันนี้คนไทยเห็นแล้วว่าทำไม  ความจริงมีมาก่อนหน้านี้ น้ำท่วมเชียงราย น้ำป่าไหลหลาก น้ำท่วมจ.อุบลราชธานี มีแต่ทหาร ทหารช่าง ผบ.ทบ.หยุดภารกิจนอก ไปดูตึกถล่ม ทหารเข้าไปก่อน วันนี้ชัดเจนที่สุดแล้ว ทำไมต้องมี เมื่อประเทศเพื่อนบ้านมีกำลังทหารเป็นแสนคน ของเราจะลดกำลัง โดยไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นข้างหน้า เมื่อเกิดขึ้นเอากำลังทหารไปยืนเฝ้าแผ่นดิน เครื่องมือเทคโนโลยีใช้ได้ แต่สู้คนไม่ได้ มีกำลังทหารขึงชายแดน เพราะประเทศเพื่อนบ้านใช้ทหารขึง เผลอก็เคลื่อนเข้ามา อย่างที่เป็นมาทุกวันนี้

"ทหารมีไว้ทำไม เพื่อปกป้องอธิปไตยประเทศชาติ เป็นหน้าที่โดยรัฐธรรมนูญ และพัฒนาประเทศถือเป็นหนึ่งในภารกิจของทหาร หากไม่รบ ทหารลูกหลานประชาชน ไฟไหม้ น้ำท่วม จิตอาสา ต้องไปช่วยนี่คือคำตอบมีไว้ทำไม" พลโทบุญสิน กล่าว

พี่น้องคนไทยจะเห็นเอง  ไม่ต้องบรรยาย ไปพูดมาก แค่ทำไป คนไทยเห็นเอง วันนี้เขาเห็น แม่ทัพไม่ได้ไปเรียกใครมาฟัง แต่เขาเห็นเอง เด็กน้อยเห็นลุงกุ้ง แม่ทัพไม่เคยเถียงใคร ไม่ได้เรียกร้องให้ใครมารักด้วย เพราะเราทำความดี ไปเรื่อยๆ สิ่งเหล่านี้จะย้อนกลับมาเอง ประชาชนรู้ว่าเราไม่ได้ทำเพื่อตัวเอง และอีกเหตุผลคือ ตนยืนยันตลอด ไม่เล่นการเมือง เป็นสัญญาลูกผู้ชาย ถือเป็นส่วนที่คนไทยรัก เคารพ อยากรู้จัก แม้เด็กตัวน้อย ถ้ามีโอกาสตนอยากพบคนไทยทุกคนชวนทำความดีเพื่อแผ่นดิน