ไม่จ้างบัณฑิตใหม่ พ่อแม่ทำอะไรได้บ้าง? | บวร ปภัสราทร

น่ากังวลใจอย่างยิ่งสำหรับพ่อแม่ว่าที่บัณฑิตจบใหม่ที่สภาพัฒน์บอกว่า นายจ้างไม่อยากจ้างคนจบใหม่ ลำพังวิกฤติเศรษฐกิจก็เหนื่อยอยู่แล้ว
พ่อแม่กัดฟันส่งเสียให้เล่าเรียนมาสามสี่ปีก็เหนื่อยหนักแล้ว กองทุนกู้ยืมเล่าเรียนก็มีอันเป็นไปในช่วงนี้เสียอีก เลิกเรียนก็เสียเปล่า งานยากอีกครั้งสำหรับคนเป็นพ่อแม่คนที่จะเป็นบัณฑิต
ถ้าย้อนเวลาได้ คงบอกว่าให้บอกลูกให้เลือกเรียนในสาขาที่มีงานการรออยู่ แต่หลักสูตรมากมายที่เปิดสอนให้เล่าเรียนกันอยู่ บอกไม่ได้ว่ามีการงานให้ทำหรือไม่ ได้เป็นบัณฑิตแน่ ๆ แต่ไม่ยืนยันว่าจะได้งานทำ
หลักสูตรที่มีงานทำแน่ ๆก็ต้องแข่งขันกันเข้าเรียน ใครแข่งไม่ไหวก็ต้องไปเล่าเรียนในหลักสูตรเดียวกันที่เก็บค่าเล่าเรียนแพงกว่ามาก ๆ
ชื่อหลักสูตรดูน่าจะมีงานทำ แต่ที่สอนกันไม่ตรงกับงานที่มีให้ทำในสาขานั้นเสียอีก หลักสูตรคอมพิวเตอร์มีเต็มบ้านเต็มเมือง แต่จบจากบางสถาบันเท่านั้นที่ได้งานทำตั้งแต่ยังเรียนไม่จบ อีกเยอะมากที่จบไปแล้วหลายเดือนก็ยังไม่ได้งานทำ ความจริงที่ต้องยอมรับแน่ ๆคือ ย้อนเวลากันไม่ได้
ลองแนะนำให้ลูกเลือกเรียนวิชาที่มี Work Integrated Learning ที่บ้านเราเรียกว่า CWIE มีการเรียนในสถานประกอบการได้เจองานจริง พอจะรู้ว่ามีที่ไหนบ้างที่มีงานการนี้อยู่บ้าง ถ้าหลักกสูตรที่เรียนอยู่ไม่มี CWIE ก็ลองถามมหาวิทยาลัยดูว่าจะไปเรียนร่วมกับหลักสูตรอื่นได้หรือไม่ เพราะการมีทักษะที่ตรงกับการงานที่มีอยู่จริง ช่วยเพิ่มโอกาสการได้งานมากขึ้นบ้างในยามนี้
ถ้าพบว่าที่กำลังเรียนอยู่แทบไม่เห็นโอกาสได้งานถ้าจบมาช่วงนี้ ลองมองหาหลักสูตร Micro credential เพื่อการสร้างทักษะใหม่ที่คาดว่ามีความต้องการในบ้านเรา
เรียกกันว่าหลักสูตร Non Degree ที่รัฐบาลหลายชุดมาแล้วริ่เริ่มให้เงินทองไว้ น่าแปลกที่ผู้ใหญ่ที่เป็นต้นคิดเรื่องนี้ วันนี้โดนดีดออกนอกวงไปแล้ว โครงการนี้มีเงินร่วมสามสี่พันล้านบาท และพยายามจะขยับเพิ่มอีกห้าหกพันล้านบาท
ทั้งนี้พ่อแม่ต้องระวังไว้นิดหนึ่งว่า ทักษะใหม่ที่ว่านี้ บางเรื่องก็มีความต้องการอยู่จริง บางเรื่องก็เป็นแค่มโนของคนใหญ่คนโตบางคน ทักษะรถไฟฟ้าความเร็วสูง ตอนนี้ยังไม่มีงานให้ทำ แต่จบมาหลายปีแล้ว อุตสาหกรรมอากาศยานก็ยังเป็นอากาศอยู่
ก่อนแนะนำลูกลองใช้ Generative AI หาข้อมูลภาพรวมดูก่อน หรือง่ายกว่านั้นคือหาคนที่อยู่ใกล้วงการนี้ให้คำแนะนำข้อควรระวังสักนิด บ้านเราชอบมีเรื่องตื่นเต้นอยู่เสมอ งานที่เน้นกระบวนการผลิตเป็นหลัก แต่ไปตั้งศูนย์ฝึกอบรมกันที่มหาวิทยาลัยที่เก่งวงจรอิเล็กทรอนิกส์ โดยไม่มีสาขาวิศวกรรมการผลิต
ถ้ายังหาหลักสูตร Non Degree ที่รัฐบาลช่วยจ่ายค่าเล่าเรียนไม่ได้ ลองจ่ายเงินไปเรียนในระบบ Life Long Learning เรียนเป็นโมดูลวิชาสอนทักษะที่ใช้ทำงานได้แน่ ๆ มีเปิดสอนอยู่ในมหาวิทยาลัยใหญ่ที่มีชื่อเสียงอย่างน้อยสี่แห่ง ที่คณะกรรมการมาตรฐานอุดมศึกษา ให้การรับรองว่า เล่าเรียนไปแล้ว
ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นมีการรายงานอย่างถูกต้อง มีคุณภาพ ข้อมูลการเล่าเรียนเก็บไว้ในระบบสารสนเทศที่น่าเชื่อถือและมีความมั่นคงทางไซเบอร์ ไม่มีใครมาแอบดูได้
ถ้าเราไม่ต้องการให้ดูว่าเราไปเล่าเรียนอะไรเพิ่มเติมมาบ้าง โมดูลวิชาที่เปิดสอนทั้งหมดพัฒนาขึ้นตามความต้องการของภาคธุรกิจ หรืออุตสาหกรรม หรือภาคสังคม
ไม่ได้มโนขึ้นมาเองว่าควรจะเปิดโมดูลวิชาอะไรบ้าง เล่าเรียนไปแล้วโอกาสที่จะใช้ประโยชน์ในการหางานทำได้สูงมาก และในระบบ Life Long Learning ไม่มีข้อจำกัดว่าต้องเรียนในคณะใดคณะหนึ่งเหมือนหลักสูตรปริญญา
เราเลือกเองว่าโมดูลวิชาไหนเราอยากเรียน ไม่ว่าจะอยู่ในคณะใดก็ได้ รวมทั้งจะเรียนพร้อมกันในช่วงเวลาเดียวกันในหลายมหาวิทยาลัยก็ได้ ที่ไหนเก่งจริงเรื่องไหนไปเรียนที่นั่น วันหน้าอยากรวมโมดูลวิชาไปรับปริญญาก็มีโอกาสทำได้เช่นกัน
อย่าบอกให้ไปฝึกเป็น Social Network Influencer ซึ่งฝันง่าย แต่จะเป็นจริงได้ไม่ง่ายอย่างที่คิด.







