ความในใจ ‘เจ้าสัวเจริญ’ ยิ่งให้ ยิ่งมี! วันเปิดโฉมใหม่ ‘โรงแรมแรก’ ในชีวิต
เปิดความในใจ ‘เจ้าสัวเจริญ สิริวัฒนภักดี’ บนเวทีงานเลี้ยงเปิดโรงแรม ‘อินเตอร์คอนติเนนตัล เชียงใหม่ แม่ปิง โฮเทล’ พลิกโฉมจาก ‘อิมพีเรียล แม่ปิง เชียงใหม่’ โรงแรมแห่งแรกของ ‘ทีซีซีกรุ๊ป’ ที่เจ้าสัวเจริญ และคุณหญิงวรรณา คู่ชีวิตที่ลืมไม่ได้! ได้กรุยทางไว้เมื่อ 36 ปีก่อน
“เจ้าสัวเจริญ สิริวัฒภักดี” ท่านประธานแห่งอาณาจักร “ทีซีซีกรุ๊ป” หรือ กลุ่มไทยเจริญคอร์เปอเรชั่น เจ้าของเบียร์ช้าง ปรากฏตัวภายในงานเลี้ยงเปิดตัวโรงแรม “อินเตอร์คอนติเนนตัล เชียงใหม่ แม่ปิง โฮเทล” ของบริษัท แอสเสท เวิรด์ คอร์ป จำกัด (มหาชน) หรือ AWC อีกหนึ่งธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ใต้ปีกทีซีซีกรุ๊ป
หลัง AWC ทุ่มเงินลงทุนแบบจัดเต็มเพื่อรีโนเวตและพัฒนากว่า 5,000 ล้านบาท พลิกโฉมโรงแรม “อิมพีเรียล แม่ปิง เชียงใหม่” ซึ่งมีอายุยาวนานกว่า 36 ปี ปิดรีโนเวตเมื่อปี 2563 ซึ่งตรงกับช่วงโควิด-19 ระบาดพอดี
โรงแรมอิมพีเรียล แม่ปิง เชียงใหม่ ถือเป็นโรงแรมแห่งแรกที่อัดล้นไปด้วยความหมาย และติดตรึงในความทรงจำของเจ้าสัวเจริญ กับ คุณหญิงวรรณา สิริวัฒนภักดี คู่ชีวิตผู้ล่วงลับ จากไปเมื่อวันที่ 17 มี.ค. 2566 หลังทั้งคู่เชื่อมั่น เข้ามาลงทุนในจังหวัดเชียงใหม่เมื่อปี 2530 กรุยทางไว้ให้ลูกๆ ได้สานต่อ
“กรุงเทพธุรกิจ” ร่วมงานเปิดตัวโรงแรมอินเตอร์คอนติเนนตัล เชียงใหม่ แม่ปิง โฮเทล ในช่วงค่ำของวันที่ 20 ก.ย. ซึ่งตรงกับฤกษ์งามยามดี จึงได้มีโอกาสเก็บบรรยากาศ ความในใจ และคำสอนของเจ้าสัวเจริญ มาฝากกัน
เจ้าสัวเจริญ ในวัยเกือบ 80 ปี เดินขึ้นเวทีพร้อมลูกคนที่ 2 คุณเอ๋ - วัลลภา ไตรโสรัส ประธานเจ้าหน้าที่บริหารและกรรมการผู้จัดการใหญ่ AWC กล่าวต้อนรับแขกในงานอย่างอบอุ่น เหมือนคนในครอบครัว
และนี่คือสุนทรพจน์เรียบง่าย ทรงพลัง และมาจากใจเจ้าสัวเจริญแบบคำต่อคำ บนเวทีงานใหญ่ซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นงานแรกที่เจ้าสัวเจริญออกงาน หลังคุณหญิงวรรณา ผู้เป็นภรรยาล่วงลับ
...ภรรยาที่เจ้าสัวบอกว่านี่คือ “คู่ชีวิตที่ลืมไม่ได้”
“สวัสดีครับท่านผู้มีเกียรติทุกท่าน วันนี้ผมเห็นบรรยากาศแล้วรู้สึกว่าเชียงใหม่ซึ่งเป็นจังหวัดที่รุ่งเรืองอยู่แล้ว และจะเป็นจังหวัดที่รุ่งเรืองขึ้นไปอีก เพราะว่าหน่วยงานต่างๆ ทั้งทางจังหวัดเชียงใหม่ หอการค้า และทุกคน ต่างตั้งใจทำให้จังหวัดเชียงใหม่เรารุ่งเรืองอีกครั้ง มิหนำซ้ำ... กงสุลหลายประเทศยังมาร่วมด้วย จะสามารถนำพาสิ่งต่างๆ ไปสู่ประเทศของเขา เพื่อนำเศรษฐกิจมาเชื่อมโยงกัน ให้เกิดคุณค่าสูงส่ง”
“สิ่งต่างๆ ที่จะต้องทำ จะต้องมีการคิดและทำให้สิ่งที่เรามาทำประโยชน์นั้น ว่าจะต้องทำอย่างไรให้เจ้าของพื้นที่... สิ่งศักดิ์สิทธิ์ของพื้นที่... รวมถึงสิ่งที่ได้มานั้น ให้มีคุณค่า ไม่ใช่ว่าเราได้มาแล้ว บางครั้งก็อาจมีการบอกว่าทำไมได้แล้วแต่ไม่ทำ เพราะเรายังไม่ใช่ที่ควรจะทำ หากไปทำแล้วสร้างความเสียหาย ความไม่สวยงาม ความไม่ยั่งยืน นี่จึงเป็นสิ่งที่รีบร้อนก็ไม่ได้ ก็เลยทำให้สิ่งต่างๆ ต้องคิดอย่างรอบคอบว่าทำแล้ว ต้องไม่ทำให้ส่วนรวมเสียหาย”
“วันนี้ก็ดีใจ เพราะว่าลูกคนที่ 2 ของผม (คุณเอ๋) กับสามีของเขา (คุณต่อ โสมพัฒน์ ไตรโสรัส) ก็เรียนจบทั้ง 3 วิชาในมหาวิทยาลัยเดียวกัน วิชาแรกคือระดับปริญญาตรีด้านสถาปัตยกรรมศาสตร์ จากมหาวิทยาลัยศิลปากร ซึ่งเป็นที่ที่ใครก็รู้จัก ก็ได้เกียรตินิยมมา ต่อด้วยระดับปริญญาโท ลูกสาวคนนี้ก็ขอคุณแม่ (คุณหญิงวรรณา) ว่าขอไปเรียนที่อังกฤษ อยากไปสอบเรียนต่อที่ LSE หรือ London School of Economic and Political Science ปริญญาโทสาขาเศรษฐศาสตร์การวางผังเมือง ก็สามารถสอบเข้าได้ เป็นที่ที่ใครอยากเข้า ก็ใช่ว่าจะได้ นอกจากนี้ยังขอคุณแม่เขาเรียนปริญญาโทต่ออีกใบหนึ่ง เรียนลงทุนพร็อพเพอร์ตี สาขาเศรษฐศาสตร์ที่ดิน มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์”
“ครั้งที่แล้ว... พอดีช่วงนั้นคุณหญิงวรรณาไม่สบาย ผมเลยไม่ได้มาร่วมงานเปิดโรงแรมมีเลีย เชียงใหม่ วันนี้มาถึงเชียงใหม่ก็ได้ไปชมโรงแรมมีเลียด้วย รู้สึกมหัศจรรย์มาก ตอนที่เขาจะขาย แล้วผมได้ข่าวมา ดูแล้วมันเก่ามากๆ ป้ายโรงแรมก็ยังทำธุรกิจที่ไม่ค่อยเหมาะสม ก็เลยไม่เคยมาดูเลย ได้ให้เจ้าหน้าที่มาทำการติดต่อซื้อขาย”
“ตอนเอ๋ตั้ง AWC ผมก็ได้ใช้วัฒนธรรมและคติพจน์ของบรรพบุรุษซึ่งก็ไม่ใช่เป็นคนมีเงินอะไร แต่สอนให้เราทำอย่างไร ‘ทำให้คนอื่นดี เราถึงจะดีได้’ เราต้องคิดถึงข้อนี้ ข้อที่สองคือ คนโบราณจีนเขาสอนเรื่อง ‘ยิ่งให้ ยิ่งมี’ พอถูกคนขอร้องเราก็เลยซื้อ พอซื้อเสร็จก็ต้องมาคิดว่าในวันหลังที่ลูกมาสานต่อธุรกิจ มันไม่ติดกันจะทำอย่างไร ก็เลยจำเป็นต้องเก็บนิดผสมน้อยเพื่อให้เป็นรูปธรรม พอวันหลังทำขึ้นมาถึงจะสวย สิ่งต่างๆ ที่สะสมมาต้องใช้เวลากว่า 30 ปี อย่างโรงแรมอินเตอร์คอนติเนนตัล เชียงใหม่ แม่ปิง ...ซื้อเมื่อปี 2530 ถูกขอให้ช่วย ก็เลยช่วยมา”
“ทั้งหมดนี้เป็นสิ่งที่เกี่ยวข้องกับการจะทำให้ดี ยั่งยืน และถูกต้อง รวมถึงการทำให้คนที่จะมาสืบทอดต่อไปนั้น จะได้ไม่ทำให้เราซึ่งเหน็ดเหนื่อยมา ลำบากมา เจ็บมาอย่างยากลำบาก เขาจะได้เอามาเป็นคุณค่าเพื่อจะได้มีความสบายใจ... แค่นี้เอง”
“ผมก็โชคดีมากๆ นะครับที่ได้แต่งงานกับคุณหญิงวรรณา เพราะคุณหญิงวรรณาก็เป็นบุคคลที่ช่วยเป็นกำลังใจ และช่วยกลั่นกรองอย่างละเอียดทุกครั้ง เป็นคู่ชีวิตที่เราลืมไม่ได้”
“ผมกับคุณหญิงวรรณามีลูกด้วยกัน 5 คน เอ๋เป็นลูกคนที่ 2 ทำ AWC ส่วนลูกคนแรก (อาทินันท์ พีชานนท์) ดูแลธุรกิจประกัน ไทยกรุ๊ป โฮลดิ้งส์ ขณะที่ลูกคนที่ 3 (ฐาปน สิริวัฒนภักดี) ดูไทยเบฟ ลูกคนที่ 4 (ฐาปนี เตชะเจริญวิกุล) ดู BJC บิ๊กซี และลูกคนที่ 5 (ปณต สิริวัฒนภักดี) ดูเฟรเซอร์ส พร็อพเพอร์ตี ทำที่สิงคโปร์ โดยทางเอ๋ก็พยายามเลียนแบบผมกับคุณหญิงวรรณานะครับ มีลูก 5 คนแล้ว (ยิ้ม) ลูกคนโตกับลูกคนที่ 2 ของเอ๋ก็ไปเรียนที่สหรัฐอเมริกาแล้ว” เรียกรอยยิ้มและเสียงหัวเราะจากแขกภายในงาน
“ทั้งหมดก็รู้สึกว่า สิ่งต่างๆ ที่เดินทางมา ลูกๆ ก็ได้พยายามสังเกตทั้งเช้าทั้งเย็นที่พบกัน จะได้รู้ว่าพ่อแม่ทำอะไร ก็เก็บความรู้สึกไว้ในใจและในสมอง ก็คิดว่าทุกอย่างต้องทำด้วยความตั้งใจและทำให้ดีกับทุกคน อันนี้สำคัญมาก คนไม่ดีเราก็ไม่ต้องไปคิดอะไรมาก เพียงแต่เราถือว่าเราผ่านแล้วก็ให้มันผ่านไป แต่อย่าลืมความกตัญญู สิ่งที่ดีๆ ก็ต้องเก็บไว้ในความทรงจำไว้เรื่อยๆ อันนี้ลืมไม่ได้ แต่คนไม่ดี... เราก็ต้องเจอ”
“เพราะสิบนิ้วเราไม่เท่ากัน ต้องเจอทั้งคนดี คนไม่ดี เราไม่ต้องจำคนไม่ดี จำแต่คนที่ดี คนที่มีคุณค่าก็พอ”