สูญ + ศูนย์ไม่เท่ากับ สูญศูนย ศิลปะจัดวาง โดย จุฑาพิชญ์ อุสาหะ

“สวัสดีครับผมชื่อจืด” จุฑาพิชญ์ อุสาหะ แนะนำตัวเองผ่านตัวละครสมมติที่มีอาชีพเป็นศิลปิน หรือ อาจเป็นศิลปินที่กำลังจะเลิกเป็น หรือแท้จริงแล้วอาจไม่เคยเป็น “ศิลปิน” เลยก็เป็นได้

เหตุที่ได้ชื่อว่า “จืด” นั่นเป็นเพราะว่าตลอดระยะเวลา 7 ปีที่ได้เรียนศิลปะในระดับปริญญาตรีมาจนถึงปริญญาโท ความรู้สึกที่มีต่อศิลปะเริ่ม “จืดจาง” ลงเรื่อย ๆ 

“จืดถามตัวเองว่า ถ้าเราไม่เดินตามความฝันที่อยากทำงานศิลปะจะเป็นการทรยศตัวเองหรือไม่ การมีชีวิตอยู่ท่ามกลางสังคมทุนนิยมเราต้องมีรายได้ หากวันหนึ่งเรามีรายได้มากพอการกลับมาทำงานศิลปะจะกลายเป็นความเพ้อฝันหรือไม่” 

ภายในห้องจัดแสดงนิทรรศการศิลปะจัดวางสูญ + ศูนย์ไม่เท่ากับ สูญศูนย  

ตัวละครชื่อ “จืด” พาเราเดินทางไปกับเขาผ่านนิทรรศการ สูญ + ศูนย์ไม่เท่ากับ สูญศูนย  ในรูปแบบศิลปะจัดวาง วิดีโอ และการแสดงสดจากเรื่องเล่าหัวข้อ การรับมือกับการถูกกลั่นแกล้งทางสังคม (เฉพาะวันเสาร์-อาทิตย์ เวลา 13.30 น.15.30 น.และ17.45 น.)

เราถามจืดว่าควรจะเริ่มต้นสำรวจจากจุดไหนในแกลเลอรี จืดพาเราไปที่มุมหนึ่งในแกลเลอรีที่มีไม้เซียมซี และคำทำนายวางอยู่กระจัดกระจาย

“เวลาไปเสี่ยงเซียมซี เราหวังว่าจะได้คำทำนายที่ดี มีความสุข ทำอะไรก็ประสบแต่ความสำเร็จ แต่ถ้าเสี่ยงได้ใบเซียมซีที่ไม่ดี หลายคนก็จะขยำทิ้งแล้วเสี่ยงใหม่เพื่อให้ได้ใบที่ดีกว่า
ผมก็ทำอย่างนั้นครับ เพราะผมไม่แน่ใจว่าผมจะพาตัวละคร ‘จืด’ สื่อสารให้กับคนที่เข้ามาชมนิทรรศการนี้ได้หรือไม่” จุฑาพิชญ์ อธิบาย

เซียมซีแห่งความหวัง

เสื้อเปื้อนสีที่นำไปใส่กรอบเตรียมขึ้นหิ้ง กับผืนผ้าใบที่ยังวาดไม่เสร็จ

หลังจากได้ความมั่นใจจากเซียมซีแล้ว เขาพาเราไปพบกับเสื้อเปื้อนสีที่ใส่อยู่ในกรอบ

“เป็นเสื้อที่ผมใส่มาตั้งแต่เรียนปี 1 จนถึงเรียนปริญญาโท พอมันขาดผมจึงเก็บมันไว้ด้วยการใส่กรอบให้ดูมีคุณค่า เหมือนการขึ้นหิ้ง นำมาจัดวางคู่กับผ้าใบที่วาดขึ้นขณะทำการแสดงเป็นการต่อสู้ทางความรู้สึกภายในว่าเราจะไปต่อดีไหม หรือว่าพอแค่นี้ สุดท้ายแล้วมันก็ต้องไปต่อ”

ดูเหมือนว่านายจืดเริ่มจะไม่จืดแล้ว

ถัดไปเป็นโต๊ะทำงานที่สะท้อนตัวตนของจืดที่เป็นทั้งกวี นักเขียนบทละคร ผู้กำกับละคร รวมไปถึงศิลปินที่สนใจในการนำเสนอเรื่องราวผ่านสื่อผสมที่มีความหลากหลาย 
 

โต๊ะทำงานของนายจืด

กระเป๋าเดินทาง และดอกไม้จากเพื่อน

ใกล้กันเป็นกระเป๋าเดินทางที่เปรียบเสมือนการเดินทางของจืดตลอดระยะเวลา 7 ปีบนเส้นทางสายศิลปะที่มีทั้งเรื่องดีและร้ายเข้ามา ในนั้นมีดอกไม้ที่เพื่อนนำมาแสดงความยินดีในวันเปิดนิทรรศการ

“ผมจึงนำมาวางไว้ด้วยกัน เหมือนกับเรารอวันที่จะประสบความสำเร็จ”

จุฑาพิชญ์ อุสาหะ อ่านบทกวีสดให้ผู้มาเยือนฟัง

สูญ + ศูนย์ไม่เท่ากับ สูญศูนย  อาจเป็นงานศิลปะที่มีความเป็นนามธรรมสูง หากข้อดี คือ ศิลปินมีความพร้อมที่จะพูดคุยและแลกเปลี่ยนความคิดเห็น แม้วันที่เราไปชมไม่ได้ตรงกับวันที่มีการแสดงศิลปะการละคร แต่ศิลปินก็ได้แสดงการอ่านบทกวีที่แต่งขึ้นให้ฟังด้วยความตั้งใจ

เป็นเรื่องน่าดีใจที่สุดท้ายแล้ว “นายจืด” ตัดสินใจเดินหน้าต่อบนถนนสายศิลปะ แม้เส้นทางข้างหน้าจะต้องพบกับความทุกข์ที่ไม่อาจเลี่ยงได้ แต่นายจืดบอกกับเราว่า “ความทุกข์ คือ จุดเริ่มต้นที่จะนำพาไปหาความสุข”

ถ้าไม่รู้จักความทุกข์ คงไม่รู้ว่าความสุขนั้นมีค่าเพียงใด

นิทรรศการในรูปแบบการแสดง วิดีโอและศิลปะการจัดวาง สูญ + ศูนย์ ไม่เท่ากับ สูญศูนย 

• จัดแสดงระหว่างวันที่ 2 เมษายน - 4 พฤษภาคม 2568 
• ณ พีเพิลส์แกลเลอรี ห้อง P2 ชั้น 2 หอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร

เกี่ยวกับศิลปิน : จุฑาพิชญ์ อุสาหะ

• ปริญญาตรี - คณะจิตรกรรม ประติมากรรม และภาพพิมพ์ ม.ศิลปากร ภาควิชาสื่อผสม
• ปริญญาโท - คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ภาควิชาการละคร เอกสาขาบูรณาการข้ามศาสตร์ทางศิลปะการแสดง
• ปัจจุบัน - อาร์ตไดเร็คเตอร์ นักเขียน ผู้กำกับการแสดง คนเขียนบทละครเวที และศิลปิน
• Facebook Page : Bbabybber
• Link website :  Jutaphit Usaha
• Link Youtube : BODDARTs