ยอดมนุษย์เงินเดือน..ระดับปฏิบัติการ!

มนุษย์เงินเดือนระดับปฏิบัติการทั่วๆ ไปมักจะถูกมองว่า...ใช้แรงงานมากกว่าใช้มันสมอง (เป็นมุมมองที่ผู้บริหารจำนวนไม่น้อยมักจะมองแบบนี้!)
ไม่เหมือนมนุษย์เงินเดือนระดับผู้จัดการ หรือผู้บริหารระดับสูง ที่มีรถประจำตำแหน่ง เงินเดือนสูงๆ มีงบรับรองให้ใช้อย่างสนุกมือ...
มนุษย์เงินเดือนระดับปฏิบัติการเหล่านี้...เกือบทั้งหมดจะ “ไม่ได้ถูกใส่ใจ / ไม่ได้ถูกให้ความสำคัญ / และเหมือนไม่มีค่า!” ในองค์กร ทั้งๆ ที่มนุษย์เงินเดือนระดับปฏิบัติการเหล่านี้ โดยหน้าที่แล้ว “อยู่หน้างานและลงลึก” มากกว่า ทำงานอาจจะหนักกว่า มนุษย์เงินเดือนระดับ ผู้จัดการและผู้บริหารระดับสูง
มนุษย์เงินเดือนระดับปฏิบัติการกลุ่มนี้ จะอยู่หรือจะลาออกไป ก็ไม่เป็นไรเพราะหาคนใหม่มาแทนได้ไม่ยาก ค่าจ้างก็ไม่แพง ก็เลยเหมือนเป็นแค่ “เบี้ยตัวเล็กๆ” บนกระดาน หมากที่เสียแล้วไม่เสียดาย!
ในเมื่อบรรดา ชนชั้นผู้จัดการและผู้บริหารระดับสูง ต่างก็ไม่เคยเล็งเห็นคุณค่าของมนุษย์เงินเดือนเหล่านี้..แล้วทำไมมนุษย์เงินอย่างพวกเขา จะต้องเห็นคุณค่าของเจ้านาย ของหน่วยงาน ขององค์กร!?
สิ่งที่เกิดขึ้นก็คือ....
ไม่จำเป็นต้องมาเช้า ไม่จำเป็นต้องขยัน ไม่จำเป็นต้องทุ่มเท ทำงานให้น้อยที่สุด ทำแค่หมดไปวันๆ เพราะสิ้นปีที่ผ่านมา บางที่ก็ไม่มีโบนัส บางที่ก็มีให้แบบเสียไม่ได้ (รับโบนัสแล้ว “น้ำตาจิไหล” ไม่กล้าใช้เพราะที่ให้มามันน้อยนิดจนไม่พอใช้!) ซึ่งก็เข้าใจเพราะมันเป็นไปตามสภาวะเศรษฐกิจ แต่แปลกจัง...ไม่ว่าเศรษฐกิจจะแย่ยังไง รายได้ขององค์กรจะต่ำกว่าเป้า จะลดลงเพียงใด แต่ทำไมผู้บริหารยังได้รายรับเยอะเหมือนเดิมเลย!?
ในบางธุรกิจ ในบางองค์กร...ผู้จัดการและผู้บริหารที่ “เก่งเรื่องคน” และ “ให้ความสำคัญเรื่องคนจริงๆ” จะมีมุมมองที่ต่างไปจากนี้
มุมมองที่ผู้บริหารเก่งๆ ค้นพบจาก มนุษย์เงินเดือนระดับปฏิบัติการในทุกหน่วยงานก็คือ...
1.เมื่อบรรดาผู้บริหารทั่วๆ ไป คิดแค่เพียงว่า...จะทำยังไงให้พวกมนุษย์เงินเดือนระดับปฏิบัติการ “ทำงานให้คุ้มกับเงินเดือน”(อันน้อยนิด!) วิธีคิดแบบนี้ ทำให้วิธีการบริหารและวิธีปฏิบัติกับพวกเขาเหล่านั้นออกไปทาง “จิกหัวใช้ ไม่ใส่ใจความรู้สึก!” ผลที่ได้รับก็คือ...พวกเขาเหล่านั้นก็จะพยายาม “ทำงานให้น้อยที่สุดเพื่อแลกกับเงินเดือนอันน้อยนิด!”
ซึ่งเป็นแนวคิด แนวทางบริหารที่ ผู้บริหารที่เก่งเรื่องคน จะไม่คิดไม่ทำแบบนี้อย่างเด็ดขาด!
2.มนุษย์เงินเดือนระดับปฏิบัติการ...จะทำงานแบบหมดคุณค่าไปวันๆ เพราะไม่ได้รับความสำคัญ และไม่ได้รับการพัฒนาอย่างถูกวิธีจากบรรดา หัวหน้าและผู้จัดการ! ทำให้ผู้จัดการและผู้บริหารระดับสูง ที่เก่งเรื่องคน จะสร้างผู้จัดการหรือหัวหน้าทีมให้มีทัศนคติ มุมมองที่ถูกต้องในเรื่องการบริหาร การพัฒนาทีม เพื่อให้เป็นทั้ง Leader & Coach
3.มนุษย์เงินเดือนระดับปฏิบัติการในชีวิตจริง...ไม่ใช่ทุกคนจะมีทัศนคติที่ดี ไม่ใช่ทุกคนจะทำงานด้วยความทุ่มเทสุดชีวิต...แต่สามารถทำให้เกือบทั้งหมด มีทัศนคติที่ดีขึ้น ทุ่มเทมากขึ้นได้ ด้วยการ “นำ” และการเป็น Coach ของผู้จัดการและผู้บริหารอย่างจริงจัง!
4.มนุษย์เงินเดือนระดับปฏิบัติการ...เก่งขึ้นได้มากกว่าที่คิด ถ้าได้รับการชี้แนะ การ Coach ที่ทัศนคติ วิธีคิด และวิธีการทำงานอย่างถูกต้องและต่อเนื่อง!
5.มนุษย์เงินเดือนระดับปฏิบัติการ...ต่างก็มีจุดอ่อนและจุดแข็ง ไม่ต่างกับบรรดาผู้จัดการหรือผู้บริหารทุกๆ คน...แต่ที่ผ่านมามักจะไม่เคยได้รับการต่อยอดจุดแข็งและหลีกเลี่ยงจุดอ่อนในการคิดในการทำงาน เพราะบรรดาผู้จัดการ ต่างก็ “ยุ่งกับการประชุม” จนไม่เคยรู้ว่าใครมีจุดแข็งจุดอ่อนในเรื่องใด ควรบริหารควรชี้แนะอย่างไร!?
มาถึงตรงนี้...บรรดาผู้จัดการและผู้บริหารที่เก่งเรื่องคน...จะมีมุมมองที่คล้ายๆ กันคือ...
“ไม่ต้องใช้ตำราการบริหารจัดการสารพัดโมเดลของกูรูฟากตะวันตกให้ซับซ้อนในการบริหารคน...แต่ใช้ หัวใจ กับทัศนคติที่ถูกต้อง ในการเข้าใจคน! ใส่ใจคน และรู้ว่า ควรจะให้ใจก่อนให้ความรู้!”
เมื่อมนุษย์เงินเดือนระดับปฏิบัติการ รับรู้ว่า หัวหน้าและผู้จัดการไปจนถึงผู้บริหารระดับสูง รับรู้ ใส่ใจในความรู้สึก และพยายามสนับสนุน ช่วยเหลืออย่างเต็มที่เท่าที่จะทำได้...เมื่อใจมา ที่เหลือทุกอย่างก็จะตามมา!
ความทุ่มเท กระหายการเรียนรู้ การพัฒนาจะเปิดกว้าง ไม่ใช่รู้สึกเหมือนถูกยัดเยียดให้เข้าอบรมไปวันๆ แบบที่เคยเป็น!
มนุษย์เงินเดือนระดับปฏิบัติการ ก็จะยังคงเป็นแค่ “ชนใช้แรงงานที่ไม่มีคุณค่า ในสายตาผู้บริหาร” หรือจะกลายพันธุ์เป็น “ยอดมนุษย์เงินเดือน” ที่มีความสามารถ มีความรับผิดชอบและทุ่มเทอย่างเต็มที่ ก็ขึ้นอยู่กับว่า..หน่วยงานนั้น หรือองค์กรนั้น มีผู้จัดการและผู้บริหารแบบทั่วๆ ไป ที่ไม่ค่อยมีศักยภาพในการบริหารคน
หรือ มียอดผู้จัดการ ยอดผู้บริหาร ที่เห็นคุณค่าของคนและพัฒนาคุณค่าคนของตนเอง จนกลายเป็น “ยอดมนุษย์เงินเดือน”!







