เรื่องของพาย พาเทล และพิสซีน โมลิเตอร์

ที่มีชื่อจริงอันเก๋ไก๋ว่า พิสซีน โมลิเตอร์ พาเทล (Piscine Molitor Patel) หรือเรียกย่อๆ ว่า “พาย” อันเป็นชื่อที่พ่อของเขาได้แรงบันดาลใจมากจากชื่อสระว่ายน้ำสาธารณะในกรุงปารีส

แต่กลับทำให้ชีวิตวัยเด็กของพีสซีนนั้นวุ่นวาย เพราะชื่อดันไปพ้องสียงกับคำแสลงในภาษาอังกฤษว่า “pissing” หรือ “ปัสสาวะ” (หรือในหนังใช้คำว่า “ชิ้งฉ่อง”) ที่ทำให้เขาถูกเพื่อนๆ ล้อเลียนอยู่หลายปี กว่าที่เขาจะหาทางออกด้วยการทำให้คนจดจำชื่อ “พาย (Pi) ” ของเขาในฐานะตัวเลขมหัศจรรย์จนสำเร็จ

“พีสซีน โมลิเตอร์” ไม่ใช่เป็นเพียงชื่อสมมติที่ถูกตั้งขึ้นในเรื่อง แต่เป็นสระว่ายน้ำสาธารณะที่มีอยู่จริงในเขต 16 ของกรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส ซึ่งเคยเปิดให้บริการยาวนานกว่า 60 ปี ก่อนที่จะปิดตัวลงไปในปลายยุค 80 พ่อของพาย แม้ว่าจะไม่เคยไปที่สระว่ายน้ำแห่งนี้สักครั้ง แต่การฟังจากเพื่อนสนิทที่เป็นนักว่ายน้ำระดับโลกและชอบสระพัสซีนนี้มาก บรรยายถึงความสวยงามของมันเอาไว้อย่างตระการตา จนทำให้พ่อของพายประทับใจตาม ถึงกับนำมาตั้งชื่อให้ลูกชายคนเล็กทีเดียว

สระพีสซีน เป็นผลงานการออกแบบของ ลูเชียน พอลลเล็ต ที่สร้างขึ้นในปี 1929 โดยเปิดใช้งานอย่างเป็นทางการในช่วงฤดูร้อนของปีนั้นเองโดยนักกีฬาว่ายน้ำโอลิมปิก ไอลีน ริกกินและจอห์นนี วีสส์มุลเลอร์ มีลักษณะเป็นคอมเพล็กซ์ ประกอบด้วย สระว่ายน้ำสองสระ คือสระกลางแจ้ง (ยาว 50 เมตร) และสระในร่ม (ยาว 33 เมตร) รวมถึงห้องฟิตเนสและห้องอาบน้ำ โดยในช่วงเวลานั้น บ้านของชาวปารีสจำนวนมากยังไม่มีห้องอาบน้ำที่บ้าน สระว่ายน้ำแห่งนี้จึงให้บริการห้องอาบน้ำสาธารณะด้วย

สิ่งที่สร้างชื่อเสียงให้กับพิสซีน ไม่ใช่แค่ความใหญ่โตและบริการต่างๆ แต่เป็นการออกแบบและตกแต่งในสไตล์อาร์ต เดโค ที่เป็นที่นิยมในยุคนั้น พอลเล็ต สถาปนิก ได้จับมือกับศิลปิน หลุยส์ บาริลเลต์ ช่วยออกแบบตกแต่งกระจกสีให้กับคอมเพล็กซ์แห่งนี้ให้ออกมาสวยงามและโอ่อ่าตระการตา นอกเหนือจากให้บริการสระว่ายน้ำ พีสซีนยังถูกใช้เป็นสถานที่จัดกิจกรรมต่างๆ มากมาย ทั้งเป็นลานเสก็ตในช่วงฤดูหนาว (สระกลางแจ้งจะถูกเปลี่ยนให้กลายเป็นน้ำแข็ง) เป็นสถานที่จัดการแสดงโชว์ต่างๆ รวมถึงแฟชั่นโชว์ และหนึ่งในงานที่ทำให้พิสซีนกลายเป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวางที่สุด เห็นจะหนีไม่พ้น การเป็นสถานที่จัดแฟชั่นโชว์ชุดว่ายน้ำแบบบิกินี (Bikini) ขึ้นเป็นครั้งแรกในโลก ในปี 1946 โดยเป็นผลงานการสร้างสรรค์ของ Louis Reard และ Jacques Heim แสดงแบบโดย มิเชลลีน เบอร์นาร์ดินี ที่กลายเป็นทอล์ค ออฟ เดอะ ทาวน์ อย่างมากในยุคนั้น

ความนิยมของพิสซีนยืนยาวมาหลายสิบปี จนในช่วงทศวรรษที่ 80 ก็ค่อยๆ เสื่อมความนิยมลงไปตามกระแสสังคมที่เปลี่ยนไป ท้ายที่สุดในปี 1989 คอมเพล็กซ์แห่งนี้ก็ประกาศปิดตัวลงอย่างเป็นทางการ แต่ด้วยความสวยงามด้านสถาปัตยกรรมและคุณค่าทางประวัติศาสตร์ ในปีถัดมาทางเทศบาลนครปารีส ก็ได้ประกาศให้ พิสซีน โมลิเตอร์ เป็น French Monument Historique หรืออนุสรณ์สถานทางประวัติศาสตร์ของฝรั่งเศสอีกหนึ่งแห่ง แต่น่าเสียดายว่าแม้จะได้ขึ้นทะเบียนแล้ว แต่ด้วยการขาดการดูแลรักษาที่ดี ทั้งยังตกเป็นเป้าของพวกชอบทำลายสมบัติสาธารณะและศิลปินกราฟฟิตี้ทั้งหลายที่อยากอวดฝีมือ รวมถึงมลพิษในอากาศ ทำให้เพียงสิบกว่าปีหลังการปิดตัว พิสซีน คอมเพล็กซ์ ก็เสื่อมโทรมจนแทบไม่เหลือเค้าของความสวยงามและรุ่งเรืองในอดีตไว้ให้เห็น

อย่างไรก็ตาม ยังมีความพยายามจากหลายๆ ฝ่ายที่จะฟื้นฟูสระว่ายน้ำประวัติศาสตร์แห่งนี้ให้กลับมาอีกครั้ง จนปี 2007-2008 นายกเทศมนตรีของปารีสได้ตัดสินใจเปิดให้เอกชนเข้าร่วมประมูลเพื่อพัฒนาพื้นที่ดังกล่าวให้เกิดประโยชน์ โดยไม่ต้องใช้ภาษีของทางราชการ โดยเป้าหมายหลักของโครงการนี้ นอกเหนือจากการฟื้นสระพิสซีนให้กลับมา (ใกล้เคียงกับของเดิม) แล้ว ยังจะมีการสร้างโรงแรม 4 ดาว ศูนย์การแพทย์และศูนย์สุขภาพ รวมถึงร้านค้าและร้านอาหารต่างๆ ขึ้นโดยรอบด้วย เรียกว่ากลับมาคราวนี้ พิสซีน โมลิเตอร์ จะยิ่งใหญ่อลังการ และคงมีการปรับโฉมให้ดูเข้ากับยุคสมัยและไลฟ์สไตล์ของคนปารีสในยุคนี้มากกว่าเดิม

แต่กว่าโครงการจะเสร็จสมบูรณ์ให้พร้อมใช้กันอีกหน ก็คาดว่าน่าจะเป็นปี 2014 นู่น....

Place: Piscine Molitor (les Piscine Auteuil-Molitor), Paris
Country: France
Movie: Life of Pi (2012)
Director: Ang Lee
Casts: Suraj Sharma, Irrfan Khan and Adil Hussain