นักลงทุนมืออาชีพ- Professional Investors

นักลงทุนมืออาชีพ- Professional Investors

คำว่า “มืออาชีพ” หมายถึง ผู้ที่มีความรู้เชี่ยวชาญในงานนั้นๆ

เช่น วิศวกรโรงงาน เขาจะถนัดงานที่ลงมือทำมานาน มีการฝึกทักษะ หรือเชฟชื่อดังก็ผ่านการทำอาหารนับร้อยๆ จาน หรือนักบัญชี นักการเงิน ใช่ทั้งนั้น ที่พวกเขามีทักษะในการทำงาน จนรู้ดีว่าจะปรับ จะแก้ไข จะสร้างสรรค์งานอย่างไรดี

เมื่อมาถึงการพูดถึงนักลงทุนล่ะ จากที่พูดกันติดปากว่า “เล่นหุ้น” เป็นงานประจำ หมายถึงไม่ทำงานอื่น มีอาชีพในการซื้อ-ขาย หุ้นเป็นงานหลัก จากที่เคยทำงานประจำ ปวดหัว กดดันมาก ก็ลาออกมาลงทุนแบบเต็มเวลาซะเลย หรือบัณฑิตที่เพิ่งออกมาจากรั้วมหาวิทยาลัย ก็เลือกที่จะไม่ทำงานเป็นลูกจ้าง ตามองค์กรต่างๆ เพราะไม่ต้องการทำงานแบบเก้าโมงเช้าถึงห้าโมงเย็น มันกดดัน ไม่ชอบใจ ชอบมีอิสระ ก็เลือกที่จะซื้อ-ขายหุ้นเลี้ยงชีพ พบว่านับวันจะมีมากขึ้น มากขึ้น

เมื่อต้องเลี้ยงชีพ ย่อมต้องตั้งโจทย์ ให้ซื้อถูก-ขายแพง จะเป็น “ชาวดอย” ไม่ได้แล้ว จะบรรลุเป้าหมายได้ ต้องทำทุกวิถีทางที่จะพอมีช่องให้ไปถึงโอกาสนั้น

จริงอยู่ หลายคนอาจคนเปรยว่า ไม่มีใครเอาชนะตลาดหุ้นได้ แต่ก็มีหลายคนที่เป็น “ต้นแบบ” ของนักลงทุน อย่าง วอร์เรน บัฟเฟตต์ หรืออีกหลายคนในแต่ละชาติของวงการหุ้นบ้านเรา อาจจะมอง ดร.นิเวศน์ หรือนักลงทุนที่เรียกขานกันว่า เป็น VI-Value Investors อีกหลายคน

ดิฉันขอขยับอีกก้าว เพราะสถิตินักลงทุนส่วนบุคคล มีสัดส่วนมากถึงร้อยละ 60 ของมูลค่าการซื้อขาย ดังนั้น การตัดสินใจของนักลงทุนย่อมอ่อนไหวกับสถานการณ์ เพราะเป็นใจบางๆ ของมนุษย์

พบว่าโดยการแบ่งกลุ่มหลักทรัพย์ ของตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย แบ่งตามขนาดของกิจการ จากเดิมมีหลักทรัพย์ให้เลือกในตลาดหุ้น ปนๆ รวมๆ กันทั้งแผง จึงหาชื่อยาก และเหมือนมวยที่ชก ”ข้ามรุ่น” ไม่แคร์ขนาด จึงมีการแยกตลาดออกเป็นตลาดที่รับบริษัทขนาดเล็ก เป็นบันไดขั้นแรกให้ลองก้าวเดินจากบริษัทอาม่า อากง มาเป็นบริษัทมหาชน มีคนทั่วไปเข้ามาร่วมเป็นเจ้าของ มีเงินทุนที่ระดมได้มาขยายกิจการ มีราคาตลาดเข้ามาช่วยแสดงเศรษฐานะ รู้ได้ด้วยการใช้ราคาตลาดคูณจำนวนหุ้นที่ถืออยู่ ก็จะรู้ได้ทันทีว่า ถือครองความมั่งคั่ง เป็นเงินกี่ล้าน กี่แสนบาท จากเดิมที่ไม่เคยมีการประเมินมาก่อน

ขนาดของกิจการ มองได้จากการอยู่ในตลาด SET หรือ mai ด้วยตัวเลขที่แยกกันง่ายๆ ว่า หากทุนจดทะเบียน 300 ล้านบาทลงมา ให้อยู่ในตลาด mai หากมากกว่า 300 ล้านบาท ให้อยู่ในตลาดใหญ่ หรือ SET

นักลงทุน ประเภท VI มีข้อมูลแยะในการตัดสินใจ โอกาสพลาดจึงต่ำลงไปด้วย หลายคนชอบเก็บตัวเงียบเพียงลำพัง หลายคนออกมาแชร์ประสบการณ์ และอีกหลายคนพยายามมีบทบาท สุดแต่จะประพฤติกัน

การประสบความสำเร็จในการลงทุน กลายเป็นกระแสที่มักจะมีลูกศิษย์ตามไปขอสูตร ชมหุ้นใด เชียร์หุ้นใด เป็นได้ใจทันที วันนี้พวกเขาอาจกลายเป็น “คนพิเศษ” ที่ผู้มีส่วนได้เสียมองเห็น อาทิ วอลุ่มโต, พอร์ตใหญ่ และใจถึง พึ่งได้

ดิฉันขอต่อทอดสะพานไปถึงหน่อยค่ะ ขอเชิญยกระดับมาเป็นนักลงทุนมืออาชีพ - Professional Investors หรือ PI ที่อาจต้องทำงานอีกหลายมิติ โดยเฉพาะทำงานเพื่อส่วนรวม ชื่อก็บอกว่า เป็น “มืออาชีพ”  ดิฉันขอปักธงบัญญัติอีกคำที่ใช้เรียกขานนักลงทุนให้เป็นมืออาชีพ ที่จะกระตุ้นให้เป็น “พลเมือง” ที่มีเรื่องราวชวนติดตาม ที่ยกระดับมาจากคำว่า ”ประชาชน” ซึ่งมาจากแนวคิดวลีเด็ดของท่านกรรมการผู้จัดการตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย คุณเกศรา มัญชุศรี ที่ท่านอยากพัฒนานักลงทุนให้เป็นมืออาชีพ  แต่เสียดายที่จะต้องขอต่อในคราวหน้านะคะ

 ------------------

สิริพร  สงบธรรม

เลขาธิการสมาคมส่งเสริมผู้ลงทุนไทย