‘ตะเคียนเตี้ย’ ขี่เสือเข้าสวน

‘ตะเคียนเตี้ย’ ขี่เสือเข้าสวน

ไปสูดกลิ่นดิน กลิ่นหญ้า แล้วแหงนหน้าชมต้นมะพร้าว ที่นี่...

เสน่ห์อย่างหนึ่งของจักรยานคือนักปั่นจะได้เปิดทุกประสาทสัมผัส ทั้งได้เห็น ได้ยิน ได้กลิ่น และได้สัมผัส (บางครั้งยังได้รสชาติจากอะไรต่อมิอะไรที่ปลิวเข้าปากด้วย...ฮา) เมื่อทุกประสาทสัมผัสได้ใช้งาน เราก็ควรสรรหาสถานที่ดีๆ เคยได้ยินไหม You are what you eat แต่วันนี้คือ You are where you ride

            แถบพัทยา ชลบุรี รู้ดีกันว่าเป็นพื้นที่เศรษฐกิจหลักที่หนักหน่วงทั้งความเจริญและความวุ่นวาย แต่อีกซีกหนึ่งของย่านนี้ยังมีพื้นที่ของวิถีชีวิตที่ทุกวันนี้แม้โลกจะหมุนเร็วกว่าสัญญาณ 4G แค่ไหน ที่ตำบลตะเคียนเตี้ย อำเภอบางละมุง ก็ยังมีวิถีน่ารักๆ กับสถานที่น่ารักๆ ไม่เปลี่ยนแปลง

            ตำบลตะเคียนเตี้ยประกอบด้วย 5 หมู่บ้าน ซึ่งพื้นที่กว่าครึ่งคือสวนมะพร้าวเพราะชาวสวนมะพร้าวคืออาชีพหลักดั้งเดิมของคนที่นี่ แต่อย่าคิดว่าสวนมะพร้าวกว้างใหญ่ไพศาลและร่มรื่นเขียวขจีเหล่านี้จะไร้ซึ่งปัญหา เพราะสิ่งมีชีวิตตัวเล็กๆ ที่เรียกว่า หนอนหัวดำ คือศัตรูตัวฉกาจของมะพร้าว การกำจัดหนอนหัวดำมีหลายวิธี จะใช้สารเคมีก็ได้ แต่ชาวตะเคียนไม่ทำ เพราะต้องการรักษาสภาพแวดล้อมให้ปลอดภัย พวกเขาจึงใช้วิธีธรรมชาติ คือ การปล่อยแตนเบียน

            เพราะฉะนั้นนอกจากจะได้ปั่นจักรยานชมสวนและดูวิถีชีวิตชาวตะเคียนเตี้ยแล้ว ภารกิจกู้ชีพให้มะพร้าวด้วยแตนเบียน กำลังเริ่มต้นขึ้นแล้ว

            ด้วยความที่พื้นที่นี้เป็นทั้งสวนและที่อยู่อาศัยของชาวบ้าน แม้จะสวยและร่มรื่นแค่ไหนก็ไม่ได้หมายความว่าใครจะเข้ามาปั่นจักรยานเที่ยวเล่นตามอำเภอใจได้ ก่อนจะเข้ามาลัดเลาะเรือกสวน ควรติดต่อเข้ามาก่อนที่ ชมรมส่งเสริมการท่องเที่ยวโดยชุมชนตะเคียนเตี้ย

โทร.08 5698 9732 จะมีเจ้าถิ่นพาปั่นเที่ยว รับรองไม่มีหลง และปลอดภัยไม่โดนข้อหาบุกรุกเคหะสถานแน่นอน

            อย่างที่บอกไปแล้วว่าที่นี่เน้นสวนมะพร้าว จากจุดหนึ่งไปอีกจุดหนึ่งจึงเป็นสวนมะพร้าวแทบทั้งสิ้น เส้นทางมีทั้งลัดเลาะไปในสวน เป็นทางดิน กว้างบ้าง แคบบ้าง แต่ที่ต้องระวังเมื่อปั่นในสวนมะพร้าว คือ กะลามะพร้าว ถ้าเป็นกะลาคว่ำอยู่ให้ปั่นผ่านไปเลย อย่าเบี่ยงหลบเพราะยางจะแฉลบจนล้มได้

            นอกจากนั้นก็ไม่มีอะไรต้องระวังมากนัก จะมีก็แค่งู ซึ่งเป็นงูประจำสวนมะพร้าว แต่งูพวกนี้ไม่ชอบเสียงดัง จึงไม่ออกมาประจันหน้านักปั่น (ค่อนข้าง) แน่นอน

            ปั่นสูดกลิ่นดิน ดมกลิ่นหญ้า แหงนหน้าดูมะพร้าวสูงชะลูด มาจนถึงสวนของลุงสาโรช จุดนี้นอกจากจะได้พักขา ยังได้เรียนรู้การทำน้ำมันมะพร้าวแบบโบราณประยุกต์ คือ นำมะพร้าวมาปอกเปลือก คั้นเป็นกะทิ แช่เย็นจนกะทิกับน้ำมันแยกชั้นกัน แล้วนำน้ำมันมาแช่แข็ง ควบคุมอุณหภูมิ ให้ละลายแยกเป็นน้ำ, น้ำมัน และกะทิอีกทีหนึ่ง ต้องอาศัยความอดทนมากทีเดียวกว่าจะได้น้ำมันมะพร้าวสกัดเย็นใสปิ๊งคุณภาพดี ของดีอีกอย่างของตะเคียนเตี้ย

            นอกจากน้ำมันมะพร้าว ยังมีสารพัดของกินที่แปรรูปมาจากมะพร้าว เช่น ขนมข้าวเหนียวแดงกวนรสชาติหอมหวานจากน้ำตาลมะพร้าว ที่ใช่ว่าจะได้เห็นกรรมวิธีการกวนกันได้ง่ายๆ เพราะส่วนมากแล้วจะทำสำหรับงานบุญต่างๆ

            หรือนี่เลย...ปั่นจักรยานมาเหนื่อยๆ จิบกาแฟยามบ่ายให้สดชื่น แกล้มกับกล้วยปิ้ง ข้าวโพดปิ้ง ที่บอกเลยว่าไม่เหมือนที่ไหน เพราะที่นี่ใส่กะทิแทนนมลงในกาแฟ หลายคนที่ยังไม่เคยชิมอาจร้องยี้ แต่ถ้าได้ลิ้มลองจะต้องติดใจในความหอมมันอย่างที่นมให้ไม่ได้ พอกินกับกล้วยปิ้งและข้าวโพดปิ้งที่ชุ่มกะทิด้วย ช่างเป็นความสามัญขั้นเทพจริงๆ

            พักจนหายเหนื่อย แล้วปั่นไปจอดจักรยานกันที่ป่าชุมชนกันดีกว่า แม้ที่นี่จะปั่นจักรยานไม่ได้ แต่เดินป่าชมธรรมชาติได้ ด้วยขนาดพื้นที่ไม่ใหญ่โตนัก จึงเดินเที่ยวชมได้ค่อนข้างสบาย ในทางกลับกันที่ป่าผืนนี้กลับมีความหลากหลายทางชีวภาพไม่น้อยหน้าเขาใหญ่เลยทีเดียว ทั้งสัตว์ตัวเล็กตัวน้อย พืชพรรณ แม้แต่ต้นไม้ใหญ่ขนาดหลายคนโอบก็มีให้เห็น หากเงี่ยหูฟังดีๆ จะได้ยินเสียงนกขับขานเป็นการต้อนรับนักท่องเที่ยวสายรักษ์ธรรมชาติด้วย

            เที่ยวสวนมะพร้าวจนหนำใจ ถึงเวลาแล้วที่จะต้องตอบแทนสถานที่แห่งนี้บ้าง กล่องแตนเบียนทีเราพกกันมากำลังเปิดออก ปลดปล่อยฝูงแตนเบียนตัวกระจิริดให้ไปพิชิตศัตรูพืชของต้นมะพร้าว

            บางคนสงสัยว่าแตนเบียนกำจัดหนอนหัวดำอย่างไรทั้งที่ตัวแตนเบียนเล็กกว่าหลายเท่า ต้องบอกว่าเป็นการจู่โจมอย่างเหนือชั้น ราวกับม้าโทรจันหรือม้าเมืองทรอย ที่ทหารกรีกแสร้งล่าถอยแล้วปล่อยให้ทหารทรอยลากม้าไม้เข้าไปในเมือง ตกดึกทหารกรีกที่ซ่อนตัวในม้าไม้จึงออกมาเผาเมืองทรอยเป็นจุณ แตนเบียนก็เช่นกัน พวกมันจะเข้าไปไข่ในตัวหนอนหัวดำ เมื่อไข่ฟักหนอนหัวดำก็จะตาย...ช่างร้ายกาจอย่างล้ำลึกยิ่งนัก

          ก่อนจะกลับอยากให้ลองดื่มน้ำมะพร้าวสดๆ ของที่นี่ รับรองว่าจะลืมความเหน็ดเหนื่อยและระยะทางร่วม 10 กิโลเมตรที่ปั่นจักรยานเที่ยวมาเป็นปลิดทิ้ง น้ำมะพร้าวเย็นชื่นใจ รสชาติหวานกำลังดีโดยไม่มีสารให้ความหวานแต่อย่างใด เหมือนกับความเป็นอยู่ของคนที่นี่ ตะเคียนเตี้ยยังผุดผ่องและน่าเที่ยวโดยไม่ต้องปรุงแต่งอะไรเลย

***

ติดตามเรื่องการท่องเที่ยวด้วยสองล้อได้ในแฟนเพจเฟซบุ๊ค 'หมุนโลกด้วยสองล้อ'