ดิจิทัลอีคิว

ดิจิทัลอีคิว

อีคิว หรือ Emotional Quotient คือความสามารถในการรับรู้อารมณ์ของตนเอง และคนรอบตัว

 ในระดับที่สามารถตอบสนองต่ออารมณ์นั้นได้ในทางที่ดี ไม่มีผลเสียตามมา คนที่มีอีคิวดีจึงเป็นคนที่ใกล้ชิดได้ด้วยความสบายใจ ทำงานร่วมกันอย่างได้ผล แต่ในวันนี้การตอบสนองต่ออารมณ์กว้างขวางมากขึ้น เพราะเราติดต่อ เราทำงานร่วมกันผ่านช่องทางดิจิทัลมากขึ้นมาก ๆ สมาร์ทโฟนกลายเป็นช่องทางที่เราแสดงอารมณ์ได้หลากหลายรูปแบบ มีทั้งกดไลท์ ส่งสติกเกอร์ ส่งตัวอิโมจิหลายท่าทาง มีอีคิวแค่การพบปะเจอะเจอกันจริง ๆอาจจะไม่พอเสียแล้ว หลายคนโกรธกัน เพราะถกเถียงกันในเฟสบุค บางคนน้อยอกน้อยใจเพียงแค่เพราะได้รับสติกเกอร์ แชร์บางเรื่องก็ทำให้คนเลิกคบกันได้เหมือนกัน

คนทีอีคิวดี รู้อารมณ์ของตนเองว่าตอนนี้เป็นอย่างไร และสามารถควบคุมการตอบสนองต่ออารมณ์นั้นได้อย่างชาญฉลาด รับรู้ว่ากำลังโกรธ แล้วสามารถเปลี่ยนการโวยวายคนที่ทำให้โกรธ ให้เป็นการสนทนาอย่างฉันท์มิตรได้อย่างแนบเนียน แต่ถ้าเราวุ่นวายอยู่กับการติดต่อกับหลายคนพร้อม ๆกันโดยผ่านช่องทางดิจิทัลหลายทาง ไลน์กับคนหนึ่ง พร้อมกับเขียนอีเมลล์ถึงอีกคนหนึ่ง ย่อมเป็นไปได้ที่เราจะนำอารมณ์ที่เกิดกับช่องทางหนึ่ง ไปปนกับอีกช่องทางหนึ่ง ไลน์กับใครแล้วไม่ถูกอกถูกใจ พอเขียนอีเมลล์ตอบคำถามลูกค้า ก็เผลอเอาอารมณ์โกรธนั้นกระจายไปในข้อความในอีเมลล์ด้วย 

ดังนั้นจะติดต่ออะไรกับใครผ่านช่องทางดิจิทัล ถ้ากำลังออกอารมณ์ใดอารมณ์หนึ่งบนช่องทางนั้น ก็ต้องมีอีคิวพอจะไม่กระจายอารมณ์นั้นไปยังช่องทางดิจิทัลอื่น โดยไม่ได้ตั้งใจ ต้องระลึกรู้ตัวไว้เสมอว่าตอนนี้อารมณ์ของเราในช่องทางดิจิทัลนั้นเป็นอย่างไร หากใช้หลายช่องทางไปพร้อม ๆกัน

การควบคุมอารมณ์ผ่านช่องทางดิจิทัล ดูน่าจะง่ายกว่ากรณีที่พบเจอกันจริง ๆ แต่กลับเป็นไปในทางตรงข้าม เราควบคุมอารมณ์ในดิจิทัลได้ยากว่า ถ้าเจอหน้าตากัน พูดอะไรออกไป แล้วคนที่เจอะเจอแสดงท่าทางพอใจ หรือไม่พอใจออกมา เราก็รู้ทันทีว่าอารมณ์เป็นอย่างไร แต่ช่องทางดิจิทัลที่ไม่ใช่การติดต่อที่เห็นหน้าเห็นตากันจริง ๆนั้นเราไม่มีการป้อนกลับมาพร้อม ๆกัน เราไลน์ข้อความต่อเนื่องกันไปโดยไม่เห็นการตอบสนองต่อข้อความที่ไลน์ไปนั้น ถ้าพบเจอกันจริงๆ พูดคำสองคำก็ได้รับการป้อนกลับจากคู่สนทนา ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่การโต้ตอบด้วยการสนทนา แค่สีหน้าและสายตาก็พอจะรับรู้ได้แล้วว่าสะท้อนกลับมาในทางดีหรือไม่ดี เราจึงสามารถปรับคำพูดจาให้เหมาะสมกับการตอบสนองอารมณ์นั้นทั้งของตัวเราและคนที่เราสนทนาได้แทบจะในทันที 

แต่ระหว่างที่พิมพ์ไลน์แต่ละข้อความนั้น ตั้งแต่เริ่มจนกระทั่งส่งออกไป เราไม่พบการป้อนกลับ หรือการตอบสนองใด ๆจากคู่สนทนา กลไกการควบคุมไม่ให้ตอบสนองอารมณ์ในทางที่ไม่ดีไม่สามารถทำงานได้อย่างเต็มที่ พิมพ์จนเสร็จและส่งไปเรียบร้อยแล้วนั่นแหละถึงจะพบว่าอีกฝ่ายหนึ่งพอใจ ไม่พอใจ และเข้าใจกันแค่ไหน มีอีคิววันนี้ไม่ใช่แค่คิดก่อนพูด ไม่ใช่แค่ควบคุมสีหน้า สายตา และท่าทาง แต่ต้องควบคุมปลายนิ้วไม่ให้ปล่อยอะไรต่ออะไรไปตามอารมณ์ ต้องคิดก่อนไลน์ หรืออย่างน้อยต้องคิดไปไลน์ไป นึกไปพร้อม ๆกับการไลน์ว่าคนรับจะทำหน้าตาอย่างไรเมื่อได้เห็นได้ทราบข้อความนั้น

อีคิวอีกด้านหนึ่งมุ่งไปที่อารมณ์ของคนรอบตัว คือต้องรู้เท่าทันว่าที่เขาไลน์ เขาโฟสรูปนั้นรูปนี้ อารมณ์เขาน่าจะเป็นอย่างไร อีคิวดิจิทัลรับรู้สาระแล้ววิเคราะห์ว่าคนส่งสาระนั้นมีอารมณ์อย่างไร ถ้าพอจะวิเคราะห์ได้ว่าลูกค้าไลน์มาตอนกำลังไม่พอใจ จะตอบอะไรไปก็คิดเสมอว่าคนที่กำลังไม่พอใจเห็นแล้วจะออกอาการดีขึ้น หรือแย่ลง และที่ต้องระมัดระวังเพิ่มขึ้นคือ ในระหว่างที่พบหน้าพบตากันกับคนหนึ่ง เราไม่ได้ใช้ช่องทางดิจิทัลติดต่อกับคนอื่น มากจนเกินเลยไปสำหรับคนที่พบหน้ากันนั้น คุยกับคนที่เจอกันก่อน อย่าไลน์กับคนอื่นในขณะนั้นมากเกินไป

มีอีคิวแค่เมื่อเจอหน้าตากัน นั้นไม่พอเสียแล้วในวันนี้ ต้องมีดิจิทัลอีคิวพร้อมกันไปด้วย จึงจะทำให้คบค้ากันแล้วสบายใจ