รู้ความสำเร็จที่เหมาะสมกับตนเอง ก่อนวิ่งหาความสำเร็จ

รู้ความสำเร็จที่เหมาะสมกับตนเอง ก่อนวิ่งหาความสำเร็จ

ใครก็ตามที่ทุ่มเทไล่ล่าหาความสำเร็จมาเป็นของตนเอง เคยหยุดคิดกันสักนิดบ้างหรือไม่ว่า

ความสำเร็จที่กำลังไล่ล่าอยู่นั้น แท้จริงแล้วเป็นความสำเร็จที่เหมาะสมกับตัวตนของตนหรือไม่ เคยบ้างหรือไม่ที่เหนื่อยยากสารพัด เพื่อให้ได้ความสำเร็จมาแล้วก็ไม่จบสิ้น ต้องไล่ล่าความสำเร็จตามแฟชั่นกันต่อไป ก่อนจะเดินหน้าไปหาความสำเร็จใดๆ ให้ถามตนเองให้แน่เสียก่อนว่า ที่อยากได้มานั้น เป็นความสำเร็จที่เหมาะสมกับตนเองจริงๆ หรือไม่ อย่าเผลอไล่ล่าความสำเร็จที่ได้มาแล้วก็ไร้ปิติ ความสำเร็จสำหรับใคร ขึ้นกับตัวตนของคนนั้น เลียนแบบกันแล้วไม่แน่นอนว่าความสำเร็จที่ได้จะนำไปสู่ความปิติยินดีหมือนกันเหมือนกันทุกคน

ก่อนจะตั้งเป้าไปหาความสำเร็จใดๆ ขอให้ลองนึกให้ดีก่อนว่าตัวเราคือใคร เราชอบอะไร เรามีความสุขในการทำการงานอะไร วิธีง่ายๆ ที่จะได้คำตอบนี้คือ ลองบันทึกว่างานอะไรบ้างที่เราทำในแต่ละวันที่ทำแล้วสบายอกสบายใจ นึกให้ได้สักสี่ห้าเรื่องในแต่ละวัน ทำติดต่อกันสองสามสัปดาห์ น่าจะได้คำตอบว่า ตัวตนที่แท้จริงของเราคืออะไร การกระทำเช่นนี้จะช่วยป้องกันไม่ให้เราหมดเวลา หมดเรี่ยวแรงไปกับการแสวงหาความสำเร็จตามกระแสนิยม ถ้าพ่อแม่ส่งเสริมให้ลูกชิงดีชิงเด่นตามแฟชั่น ดีเด่นที่ได้มาไม่มีใครรับรองได้ว่าลูกจะเป็นสุข คนที่พอจะสุขอยู่บ้างคือพ่อแม่ ซึ่งไม่ใช่ปิติสุขจากการเห็นความสุขของลูกที่ได้พบความสำเร็จ แต่เป็นสุขที่พ่อแม่ได้ดั่งใจของตนเอง เป็นความสำเร็จตามตัวตนของพ่อแม่ ไม่แน่ชัดว่าจะเป็นความสำเร็จที่เหมาะสมกับตัวตนของลูก

เมื่อทราบแน่ชัดแล้วว่าเราปิติยินดีกับอะไร เรามีความสุขกับเรื่องใด ซึ่งอาจจะสอดคล้องเหมือนกับคนอื่น หรืออาจจะแตกต่างไปคนละเรื่องเลยก็ได้ ถ้าเหมือนกับคนอื่น อย่าเพิ่งเร่งสรุปว่าความสำเร็จที่คนอื่นกำลังเสาะหานั้นเป็นสิ่งเดียวกับที่เราควรจะวิ่งไล่เสาะหาตามไปด้วย ลองถามตัวเองอีกสักครั้งว่าสิ่งที่เราต้องการได้ ต้องการเป็นจริงๆนั้นคืออะไร ถ้าบอกว่าตัวตนของตนเองคือปิติกับการเสาะหาความรู้ใหม่ๆ ก็ถามตนเองชัด ๆว่าความรู้ใหม่ ๆ ด้านไหนละที่อยากรู้จริง ๆ รู้ตัวตนเอาชอบอยู่แบบธรรมชาติ ไม่ชอบแก่งแย่งกันกินแย่งกันอยู่ ก็ถามตนเองว่าธรรมชาติที่อยากอยู่ใกล้ ๆนั้นเป็นภูเขา หรือทะเล เราจะได้ตั้งเป้าความสำเร็จที่เราจะออกแรงวิ่งหามาให้ได้นั้น อย่างมั่นใจว่าได้แล้วเรามีสุข เหมือนเดินซื้อของในตลาดที่เหมาะกับความชอบของเรา แล้วได้ของที่ถูกใจเรามาด้วย อย่าแค่ไปตลาดที่เราชอบ แต่กลับมาบ้านพร้อมกับของที่เราชอบหรือไม่ชอบบอกไม่ได้ บอกได้แค่ว่าได้ซื้อตามคนอื่นเท่านั้น

บ่อยครั้งที่เรานึกถึงความสำเร็จหลายๆ อย่างพร้อมๆ กัน โดยที่เรามั่นใจว่าความสำเร็จเหล่านั้นเป็นความสำเร็จที่เป็นตัวตนของเราจริงๆ อยากเป็นนักวิจัย พร้อมๆ กับที่อยากเป็นนักบินผู้ยิ่งใหญ่ เป็นนักบริหารที่จะกลายเป็นตำนานในวันหน้า อยากเป็นดาราที่คนชื่นชอบ และอีกหลายอยาก ตำราบอกว่าให้ลองประเมินล่วงหน้าก่อนว่าที่อยากสารพัดอย่างนั้น ความอยากอันไหนบ้างที่เราควบคุมเส้นทางสู่ความสำเร็จตามความอยากนั้นได้มากที่สุด ให้ทุ่มเทเสาะหาความสำเร็จตามความอยากนั้นได้เลย แต่ความอยากอันไหนที่ดูท่าทางจะอยู่นอกเหนือการควบคุมของเรา เป็นความอยากที่ความสำเร็จดูเหมือนจะขึ้นกับปัจจัยนอกเหนือการควบคุมของเราแทบทั้งหมด ให้ปล่อยวางความอยากนั้นออกไปก่อน หันมาวิ่งหาความสำเร็จตามความอยากที่เรากำหนดได้ว่าถ้าฉันทำอย่างนั้น ฉันจะได้ความสำเร็จนี้มากน้อยแค่ไหน อยากเป็นนักวิจัยผู้โด่งดัง ขยันทำวิจัยมากๆ โอกาสประสบความสำเร็จตามความอยากก็มีมาก แต่ถ้าอยากเป็นนักวิจัยที่เป็นดาราเกมโชว์ด้วย ต่อให้ขยันออกรายการมากน้อยแค่ไหน ก็ไม่มีใครรับรองได้ว่าชาวบ้านจะยอมรับให้เป็นดาราของพวกเขา

จงวิ่งหาความสำเร็จที่เราควบคุมเส้นทางได้มากที่สุด และเป็นความสำเร็จที่สะท้อนตัวตนของเราอย่างแท้จริง จงอย่าวิ่งหาความสำเร็จที่คนอื่นกำหนดเส้นทางไว้หมดแล้ว แล้วสักวันหนึ่งท่านจะมีความปิติกับความสำเร็จที่ท่านเลือกสรรอย่างชาญฉลาด