'พิบูลศักดิ์ ละครพล' : ร อ ย ยิ้ ม ข อ ง วั น เ ว ล า

 'พิบูลศักดิ์ ละครพล' : ร อ ย ยิ้ ม ข อ ง วั น เ ว ล า

ชวนกัน.. "ปล่อยวาง" ...ผ่านถ้อยคำและการวาดภาพสีน้ำ โดย "พิบูลศักดิ์ ละครพล" ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ ประจำปี 2560 จากคอลัมน์ 'ผ่านตามาตรึงใจ' ในเซ็คชั่น กรุงเทพวันอาทิตย์ ฉบับวันอาทิตย์ที่ 30 สิงหาคม 2563

ร อ ย ยิ้ ม ข อ ง วั น เ ว ล า

เรื่อง/ภาพ : พิบูลศักดิ์ ละครพล

[email protected]

-------------------------------------------------

เมื่อวานนี้

ฉันทำบทกวีหล่นหาย

เสียดายและเสียใจ

ผีเสื้อปีกสวยบินอยู่ไหว-ไหว

ดอกไม้ที่หมายตา

ก็พลันร่วงลาเหี่ยวเฉา

เช้านี้

ยินเสียงดนตรีสายฝนบนหลังคา

เพลงรักจากฟ้านั้นยาวนานและแสนเหงา

ชวนนึกถึงบทเพลงรักก่อนเก่า

ท่วงทำนองเศร้า-เศร้าที่เราชอบขับร้องร่วมกัน

แล้วฉันก็มองเห็นรอยยิ้มของวันเวลา

รวมทั้งแววตาชวนฝัน

นั่นไงบทกวีปรากฏกายที่ดงดอกไม้เหี่ยวเฉานั้น

โอ้...ไม่มีอะไรสลักสำคัญ

ที่จะทำให้ฉันต้องเสียดายและเสียใจ

 ​* * *

พิบูลศักดิ์ มาชา ละครพล

๒๖/๐๘/๒๕๖๓

160008528514

ชื่อภาพ : รอยยิ้มของวันเวลา

เทคนิค : สีน้ำบนกระดาษ

ขนาด : ๒๘ x ๓๘ เซนติเมตร

------------------

-:: บทกวีฉบับที่ผ่านมา ::-

ม ห ก ร ร ม ดำ-ข า ว- เ ท า- ช ม พู

รุ่ ง อ รุ ณ ที่ ฟ้ า ท อ แ ส ง สี ท อ ง

ถ้ า เ ธ อ เ ห นื่ อ ย

เ รี ย น รั บ ป รั บ สู้ ฤ ดู ก า ล