เปิดรายชื่อ ‘22 กิจการ’ ได้รับยกเว้นพระราชบัญญัติ 'ข้อมูลข่าวสาร'

ก่อนหน้านี้มีหนึ่งประเด็นที่หลายคนพูดถึงและให้ความสนใจ นั่นคือ “พ.ร.บ.คุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคล พ.ศ.2562” ว่ามีรายละเอียดอย่างไรบ้าง ครอบคลุมกลุ่มไหน และใครจะได้รับผลกระทบบ้าง

แต่ขณะนี้น่าสร้างความกระจ่างมากขึ้น เพราะล่าสุดเว็บไซต์ราชกิจจานุเบกษา ได้เผยแพร่ พ.ร.ฎ.กำหนดหน่วยงานและกิจการที่ผู้ควบคุมข้อมูลส่วนบุคคลไม่อยู่ภายใต้บังคับ พ.ร.บ.คุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคลฯ ซึ่งได้บอกรายละเอียด “กิจการที่จะได้รับการยกเว้น” นั่นเอง ซึ่งจะเริ่มบังคับใช้ตั้งแต่วันที่ 27 พ.ค.2563 เป็นต้นไป จนถึงวันที่ 31 พ.ค.2564 หรือประมาณปีกว่าๆ ต่อจากนี้

หากเจาะลึกลงในรายละเอียด พบว่ามีถึง 22 กิจการที่ไม่อยู่หรือบังคับใช้ภายใต้ พ.ร.บ.คุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคล ซึ่งมีรายชื่อดังต่อไปนี้

1.หน่วยงานของรัฐ

2.หน่วยงานของรัฐต่างประเทศ และองค์การระหว่างประเทศ

3.มูลนิธิ สมาคม องค์กรศาสนา และองค์กรไม่แสวงหากำไร

4.กิจการด้านเกษตรกรรม

5.กิจการด้านอุตสาหกรรม

6.กิจการด้านพาณิชยกรรม

7.กิจการด้านการแพทย์และสาธารณสุข

8.กิจการด้านพลังงาน ไอน้ำ น้ำ และการกำจัดของเสีย รวมทั้งกิจการที่เกี่ยวข้อง

9.กิจการด้านการก่อสร้าง

10.กิจการด้านการซ้อมและการบำรุงรักษา

11.กิจการด้านการคมนาคม ขนส่ง และการเก็บสินค้า

12.กิจการด้านการท่องเที่ยว

13.กิจการด้านการสื่อสาร โทรคมนาคม คอมพิวเตอร์ และดิจิทัล

14.กิจการด้านการเงิน การธนาคาร และการประกันภัย

15.กิจการด้านอสังหาริมทรัพย์

16.กิจการด้านการประกอบวิชาชีพ

17.กิจการด้านการบริหารและบริการสนับสนุน

18.กิจการด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี วิชาการ สังคมสงเคราะห์ และศิลปะ

19.กิจการด้านการศึกษา

20.กิจการด้านความบันเทิงและนันทนาการ

21.กิจการด้านการรักษาความปลอดภัย

22.กิจการในครัวเรือนและวิสาหกิจชุมชน ซึ่งไม่สามารถจำแนกกิจกรรมได้อย่างชัดเจน

ซึ่งใน พ.ร.ฎ.กำหนดหน่วยงานและกิจการที่ผู้ควบคุมข้อมูลส่วนบุคคลไม่อยู่ภายใต้บังคับ พ.ร.บ.คุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคลฯ ระบุไว้ชัดเจนว่า หากเกิดกรณีที่มีปัญหาว่าหน่วยงานหรือกิจการใด เป็นหน่วยงนหรือกิจการตามบัญชีที่ระบุยกเว้นไว้ 22 รายการข้างบนไปหรือไม่นั้น ก็เปิดให้คณะกรรมการคุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคลเป็นผู้วินิจฉัย

ทั้งนี้ในส่วนท้ายของ พ.ร.ฎ.ฉบับนี้ได้ระบุถึงเหตุผลของการประกาศใช้ไว้โดยสรุปว่า พ.ร.บ.คุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคล พ.ศ.2562 ที่ออกมานั้น ได้กำหนดหลักเกณฑ์ วิธีการ และเงื่อนไขการคุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคลไว้โดยละเอียด

ซึ่งผู้ควบคุมข้อมูลส่วนบุคคลทุกรายทั่วประเทศ รวมทั้งภาครัฐและเอกชน ที่มีหน้าที่ต้องดำเนินตามหลักเกณฑ์ วิธีการ และเงื่อนไขการคุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคลนั้น ซึ่งค่อนข้างมีรายละเอียดมาก และระบุว่าต้องใช้เทคโนโลยีขั้นสูงเพื่อให้การคุ้มครองมีประสิทธิภาพ "ทำให้ผู้ควบคุมข้อมูลส่วนบุคคลจำนวนมากทั่วประเทศยังไม่พร้อมปฏบัติตาม พ.ร.บ.นี้"

ประกอบกับมาตรา 4 วรรคสอง แห่ง พ.ร.บ.คุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคล พ.ศ.2562 บัญญัติว่า การยกเว้นไม่ให้นำบทบัญญัติแห่ง พ.ร.บ.นี้ทั้งหมดหรือแต่บางส่วนมาใช้บังคับแก่ผู้ควบคุมข้อมูลส่วนบุคคในลักษณะใด กิจการใด หรือหน่วยงานใด หรือเพื่อประโยชน์สาธารณะอื่นใด ให้ตราเป็นพระราชกฤษฎีกา กรณีจึงสมควรให้บางหน่วยงานและบางกิจการที่ผู้ควบคุมข้อมูลส่วนบุคคลไม่อยู่ภายใต้บังคับแห่ง พ.ร.บ.คุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคล พ.ศ.2562 ในช่วงระยะเวลาที่ยังไม่พร้อมที่จะปฏิบัติใหถูกต้องตามกฎหมายนี้ จึงจำเป็นต้องตราพระราชกฤษฎีกานี้