ความจริงที่ถูกเปิด 'ขโมยเด็กมาเป็นลูก'

ความจริงที่ถูกเปิด  'ขโมยเด็กมาเป็นลูก'

เมื่อแม่ที่เลี้ยงมาตั้งแต่เด็ก ไม่ใช่แม่ที่แท้จริง และเธอต้องถูกจำคุกเพราะขโมยเธอมาจากโรงพยาบาล โดยเรื่องนี้ได้ถูกเขียนเป็นหนังสือ

"""""""""""""""""""""""""""""""

เมื่อเดือนเมษายน ปี 1997 ผู้หญิงคนหนึ่งแต่งกายในชุดนางพยาบาลเดินออกจากโรงพยาบาลในเมืองเคปทาวน์ เธออุ้มทารกวัย 3 วันไว้ในอ้อมกอด เธอขโมยเด็กน้อยคนนี้จากวอร์ดสูติฯ ในขณะที่แม่ของเด็กหลับ อีก 17 ปีต่อมา ความลับนี้ถูกเปิดเผยโดยบังเอิญจากภาพถ่ายเซลฟี่

วันนั้นเป็นวันแรกของภาคการศึกษาของโรงเรียนมัธยม Zwaanswyk ในเมืองเคปทาวน์นั่นเอง มิเช โซโลมอน กำลังเรียนอยู่ชั้นปีสุดท้าย เพื่อนของเธอมารุมล้อมเธอ และพูดอย่างตื่นเต้นว่า มีนักเรียนเข้าใหม่ชื่อ แคสซิดี้เนิร์ส อายุอ่อนกว่าเธอ 3 ปี 

แต่ที่แปลกคือหน้าตาของแคสซิดี้เหมือนเธอราวกับแกะ ตอนแรก มิเชไม่ได้คิดอะไรเรื่องนี้ แต่เมื่อเด็กสาวทั้ง 2 คนเดินมาเจอกันโดยบังเอิญที่ทางเดินในโรงเรียน มิเชกล่าวว่า เธอรู้สึกเหมือนมีความผูกพันที่เธอก็ไม่สามารถอธิบายได้

“ฉันรู้สึกเหมือนว่า ฉันรู้จักแคสซิดี้ ความรู้สึกนั้นน่ากลัวมาก ฉันไม่เข้าใจว่า ทำไมรู้สึกอย่างนั้น” 

ถึงแม้อายุจะต่างกัน แต่มิเชและแคสซิดี้เริ่มสนิทกัน “ฉันจะทักเธอว่า เฮ้ สาวน้อย เธอก็จะทักว่า เฮ้ พี่สาว บางครั้ง ฉันไปห้องน้ำพร้อมๆ กับแคสซิดี้และพูดว่า ให้ฉันหวีผมให้นะ”

เมื่อมีใครทักว่า ทั้งสองเป็นพี่น้องกันหรือเปล่า 

"พวกเธอจะพูดติดตลกว่า ไม่รู้สิ อาจจะในชาติอื่นล่ะมั้ง” 

วันหนึ่ง เด็กสาวทั้ง 2 คนถ่ายภาพเซลฟี่กันเหมือนวัยรุ่นทั่วไปและโชว์ให้เพื่อนๆ ดู บางคนถามมิเชว่า เธอแน่ใจหรือว่า เธอเป็นลูกแท้ๆ ของพ่อแม่ ไม่ได้ถูกรับอุปการะมา มิเชตอบไปว่า ไม่หรอก อย่าบ้าไปเลย

มิเชและแคสซิดี้กลับบ้านและโชว์รูปเซลฟี่ให้ครอบครัวดู ลาโวน่า แม่ของมิเชก็พูดว่า เด็กทั้งสองคนหน้าตาเหมือนกันมาก ไมเคิล พ่อของมิเชกล่าวว่า เขาจำพ่อของแคสซิดี้ได้ เพราะเคยแวะที่ร้านอุปกรณ์ไฟฟ้าที่พ่อของแคสซิดี้ทำงานอยู่ แต่พ่อแม่ของแคสซิดี้ ซีเลสเต้และมอร์เน่เนิร์สมองรูปเซลฟี่นั้นอย่างเคร่งเครียด 

พวกเขาบอกลูกสาวว่า จะฝากถามมิเชอะไรซักหน่อย เมื่อเจอกันอีก แคสซิดี้ถามมิเชว่า เกิดวันที่ 30 เมษายน 1997 หรือเปล่า มิเชตอบว่า ใช่ ทำไมหรือ นี่เธอแอบติดตามฉันในเฟซบุ๊กหรือแคสซิดี้ปฏิเสธและว่า อยากรู้เฉยๆ

อีกหลายสัปดาห์ต่อมา ในขณะที่มิเชกำลังเรียนคณิตศาสตร์ เธอถูกตามตัวให้ไปหาครูใหญ่ที่ห้องทำงาน ที่นั่น มีเจ้าหน้าที่สังคมสงเคราะห์ 2 คนรออยู่

เจ้าหน้าที่เล่าให้มิเชฟังเรื่องที่มีเด็กทารกเพศหญิงอายุ 3 วันถูกขโมยออกจากโรงพยาบาลกรูทชูว์ ในเคปทาวน์ เด็กคนนั้นมีชื่อว่า เซฟฟานีเนิรส์ เมื่อ 17 ปีที่แล้วและไม่มีใครพบเด็กอีกเลย 

มิเชฟังเรื่องอย่างไม่แน่ใจว่า ทำไมเจ้าหน้าที่มาเล่าให้เธอฟัง เจ้าหน้าที่จึงบอกว่า มีหลักฐานที่เชื่อได้ว่า มิเชอาจเป็นเด็กคนนั้น มิเชจึงเล่าว่า เธอไม่ได้เกิดที่โรงพยาบาลนั้น เธอเกิดที่โรงพยาบาลรีทรีตที่ห่างไปราว 20 นาที ในใบสูติบัตรของเธอก็ว่าเช่นนั้น แต่เจ้าหน้าที่ว่า เขาไปเช็คมาแล้ว ไม่มีประวัติว่าเธอเกิดที่นั่น ถึงแม้จะไม่เชื่อที่เจ้าหน้าที่อ้าง เธอยินยอมให้ตรวจดีเอ็นเอ 

“ฉันเชื่อแม่ที่เลี้ยงฉันมาว่า แม่ไม่มีวันโกหกฉันหรอก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องที่ว่า ฉันเป็นใครและมาจากไหน ฉันจึงเชื่อว่า ผลดีเอ็นเอจะไม่ตรงกับเด็กคนนั้น” แต่ผลตรวจไม่เป็นอย่างที่เธอหวังเพราะผลยืนยันว่า มิเชและเซฟฟานีคือคนๆ เดียวกัน

“เมื่อทราบผล ฉันรู้สึกช็อคอย่างมาก” เรื่องของมิเชเป็นข่าวดังมากในแอฟริกาใต้และทั่วโลก ชีวิตของเธอเปลี่ยนไปในทันที เจ้าหน้าที่บอกเธอว่า เธอกลับไปบ้านไม่ได้อีกแล้ว อีก 3 เดือนเธอจะมีอายุครบ 18 ปีและจะได้รับอนุญาตให้ตัดสินใจเอง ตอนนี้เธอต้องอยู่ในเซฟเฮ้าส์ไปก่อน

ลาโวนา ผู้หญิงที่เธอเชื่อว่า เป็นแม่แท้ๆ ของเธอถูกจับ มิเชเสียใจมาก และอยากจะถามว่า ทำไม เกิดอะไรขึ้น ตอนที่ไมเคิล สามีของลาโวนาถูกตำรวจสอบสวน เพราะตำรวจสงสัยว่า เขารู้เรื่องลักพาตัวหรือไม่ มิเชเห็นความเคร่งเครียดบนใบหน้าของเขา เธอรู้สึกกลัวอย่างมาก

“พ่อเป็นคนนุ่มนวลและสุภาพ แต่เขาเป็นเสาหลักและฮีโร่ของฉัน เขาเป็นพ่อของฉัน แต่ตอนถูกสอบสวน เขาดูเหมือนเป็นเด็กเล็กๆ เขาพูดแต่ว่า เขาไม่รู้เรื่อง มิเชเป็นลูกสาวของเขา เธอจะเป็นลูกของคนอื่นได้อย่างไร” ตำรวจปล่อยตัวไมเคิลหลังจากไม่พบหลักฐานว่า เขารู้เห็นในเรื่องลักพาตัว

ไมเคิลเล่าว่า ลาโวนาท้องและเธอคงแท้ง แต่ยังแสร้งว่า ยังท้องอยู่ก่อนจะขโมยเด็กมาจากโรงพยาบาล นำเด็กกลับมาบ้านและหลอกว่า เธอคลอดลูกเอง

ลาโวนาถูกคุมขังระหว่างรอขึ้นศาลคดีลักพาตัวและหลอกว่าเป็นแม่ของเด็ก ถึงแม้ว่า ครอบครัวเนิสจะมีลูกๆ อีก 3 คน พวกเขาไม่เคยเลิกตามหาลูกสาวคนโต พวกเขาฉลองวันเกิดให้เธอทุกปีถึงแม้หลังจากพวกเขาหย่ากัน

เมื่อมิเชเจอพ่อแม่ที่จริง เธอเล่าว่า พวกเขากอดฉันแน่นและร้องไห้ แต่เธอก็ไม่รู้สึกสบายใจ เธอรู้สึกสับสน พวกเขาเหมือนคนแปลกหน้าสำหรับเธอ ลาโวนาขึ้นศาลในเดือนสิงหาคม 2015 มิเชและครอบครัวเนิร์สไปฟังการไต่สวนด้วย ลาโวนาก็ยังยืนยันว่า ไม่ได้ทำอะไรผิด เธอเล่าว่า เธอแท้งหลายหนและอยากมีลูกมาก ตอนนั้น มีผู้หญิงคนหนึ่งชื่อ ชิลเวียเอาเด็กมาให้เธอและอ้างว่า เด็กเป็นลูกของเด็กสาวคนหนึ่งที่ต้องการยกเด็กให้คนอื่นอุปการะ แต่ก็ไม่มีหลักฐานว่า ชิลเวียมีตัวตนในปี 2016 ลาโวนาถูกพิพากษาจำคุก 10 ปี ผู้พิพากษากล่าวว่า เธอไม่ได้แสดงความเสียใจกับสิ่งที่ทำไปเลย มิเชว่า เธอรู้สึกเสียใจมากและจะมีชีวิตอยู่อย่างไรต่อไปโดยที่ไม่มีแม่

เธอได้ไปเยี่ยมลาโวนาที่คุกและร้องไห้ เมื่อเห็นแม่ในชุดผู้ต้องขัง ลาโวนาก็ยังยืนยันในความบริสุทธิ์ เมื่อมิเชอายุ 18 ปี เธอมีสิทธิ์เลือกว่า จะย้ายไปอยู่กับพ่อแม่ที่แท้จริงได้ แต่เธอขอกลับมาอยู่กับไมเคิล เพราะพ่อแม่ที่แท้จริงหย่ากันและมีชีวิตที่ยุ่งเหยิง เธอยอมรับว่าเกลียดพวกเขา เพราะทำให้แม่ติดคุก

มิเชยังยืนยันที่จะใช้ชื่อเดิมแทนที่จะใช้ชื่อเซฟฟานี แต่จะเรียกเธอด้วยชื่อใดก็ได้ เรื่องราวของเธอถูกนำไปเขียนเป็นหนังสือชื่อ Zephany: Two mothers โดยโจแอน โจเวลล์

.......................

คอลัมน์ไร้พรมแดน เซคชั่นจุดประกาย ฉบับวันที่ 6 ธันวาคม  2562 (เรื่องและรูปจาก : บีบีซีออนไลน์)