ลองขับ : "เลกซัส ยูเอ็กซ์" ดีกว่าที่คิด ขับสนุก นั่งสบาย

     

     ยูเอ็กซ์ มีขนาดกะทัดรัด ตัวถังยาว 4,495 มม. กว้าง 1,840 มม. สูง 1,540 มม. ความยาวช่วงล้อ 2,640 มม. ซึ่งเมื่อเทียบกับรถที่ใช้แพลทฟอร์มเดียวกันอย่าง โตโยต้า ซี-เอชอาร์ ที่มีความยาว 4,360 มม. กว้าง  1,795 มม. และสูง 1,565 มม. ความยาวฐานล้อ 2,640 มม. จะเห็นว่าความยาวช่วงล้อเท่ากัน แต่ยืดตัวถังยาวขึ้น กว้างขึ้น และกดหลังคาลงมาให้เตี้ยลงเล็กน้อย ช่วยให้รูปทรงรถมีอารมณ์สปอร์ตมากขึ้น ส่วนค่าสัมประสิทธิ์แรงเสียดทานก็อยู่ที่ 0.33 และน้ำหนักรถในรุ่นขับเคลื่อนล้อหน้า 1,525-1,625 กก. ส่วนรุ่นขับเคลื่อน 4 ล้อ 1,610-1,680 กก.

     และรุ่นไฮบริดใช้เครื่องยนต์เบนซิน ที่พัฒนาขึ้นมาใหม่ทั้งหมด เป็นเครื่องยนต์4 สูบ DOHC 16 วาล์ว ขนาดความจุกระบอกสูบ 1,987 ซีซี หัวฉีด อีเอฟไอ ไดเรค อินเจคชัน ให้กำลังสูงสุด146 แรงม้า ที่ 6,000 รอบ/นาที แรงบิดสูงสุด180 นิวตัน-เมตร ที่ 4,400 รอบ/นาที ทำงานคู่กับมอเตอร์ไฟหน้า ที่ให้กำลังสูงสุด109 แรงม้า และแรงบิดสูงสุด 202 นิวตัน-เมตร

     ส่วนเกียร์เป็นแบบ ไดเร็ค ชิฟท์ ซีวีที ซึ่งแตกต่างจากซีวีทีทั่วไปคือ เกียร์ 1 ล็อคอัตราทดเกียร์เอาไว้ เพื่อให้รถมีการออกตัวที่ดี ให้อารมณ์เหมือนกับเกียร์เฟือง เพราะเป็นที่รู้กันว่าหลายคนที่ขับรถเกียร์ซีวีที จะไม่ค่อยชอบอารมณ์ช่วงออกตัวนัก เพราะรู้สึกว่าการเคลื่อนไหวของรถไม่สัมพันธ์กับคันเร่ง เสียงเครื่อง รวมถึงใจของตัวเอง แต่เกียร์ของยูเอ็กซ์ทำได้ดี ออกตัวได้เป็นธรรมชาติมากขึ้น 

     สำหรับในไทยจะนำเข้ารุ่น ไฮบริด ทั้งขับเคลื่อนล้อหน้า และขับเคลื่อน 4 ล้อ ที่ติดตั้งมอเตอร์เพิ่มเติมที่เพลาหลัง และรถที่ผมได้ทดลองขับก็เป็นรุุ่นไฮบริดนี่แหละครับทั้งขับ 2 และขับ 4

     เส้นทางที่ขับมีทั้งทางไฮเวย์ และทางเล็กๆ ผ่านพื้นที่ป่าเขาและเขตชนบทของสต็อกโฮล์ม ทำความเร็วไม่ได้มากนัก แม้แต่ไฮเวย์ ทั้งที่ผิวถนนดี เรียบกริบ แต่ทางการจำกัดความเร็วสูงสุดประมาณ 110 กม./ชม. แม้บางช่วงจะแอบๆ เติมไปบ้างตามที่รถท้องถิ่นเขาทำให้เราดู และทำตาม ก็ไม่เกิน 130-140 

     แต่ก็เพียงพอให้จับความรู้สึกได้ถึงอัตราเร่งต่างๆ ที่มาได้รวดเร็ว และจะว่าไป ก็ถือว่าความเร็วที่ใช้เป็นความเร็วระดับเดินทางทั่วไป ซึ่งการไล่ขึ้นไประดับ 120 กม./ชม. เป็นเรื่องง่ายๆ สำหรับยูเอ็กซ์ 

     และที่ความเร็วระดับนี้กลับดูเหมือนกำลังขับรถกินลมชมวิว ซึ่งคงต้องยกเครดิตให้กับทั้งผิวถนนที่ราบเรียบ และตัวรถที่นิ่ง มีการทรงตัวดี และเสียงรบกวนเข้ามาในห้องโดยสารน้อย

     ขณะที่เส้นทางชนบทเล็กๆ  แบบ 2 เลนสวนทาง เป็นเส้นทางที่น่าขับขี่ เพราะมีทั้งความสวยงามของเส้นทางเอง และความสวยงามของวิวทิวทัศน์ ไม่ว่าจะเป็นช่วงผ่านป่าเขาหรือว่าผ่านชุมชนท้องทุ่งชนบทก็ตาม 

     เส้นทางนี้ขับสนุกขึ้นกว่าไฮเวย์ เพราะแม้จะจำกัดความเร็ว และมีกล้องเป็นระยะๆ แต่ความคดโค้งของเส้นทางกับความเร็ว 70 หรือ 90 กม./ชม. ผมว่าก็ไม่ช้าเกินไป และช่วยให้จับความรู้สึกของช่วงล่าง และการควบคุมรถได้ดี 

 

     ซึ่งยูเอ็กซ์ขับได้สนุกในเส้นทางนี้ ทำได้ดีกว่าที่คาดคิดเอาไว้ รถคุมง่าย พวงมาลัยแม่นยำ เข้าโค้งได้เนียน ไม่มีอาการลื่นไถล และเส้นทางที่ต้องมีโค้งซ้าย-ขวา ติดๆกัน รถก็ไม่ได้ออกอาการเหวี่ยง และนานๆ จึงจะมีเสียงเอี๊ยดอ๊าดแผ่วๆ ของยาง แว่วเข้ามาบ้าง ซึ่งการกระจายน้ำหนักของรถที่ 60:40 ก็เป็นอีกส่วนหนึ่งที่ช่วยให้รถมีความคล่องตัว และตลอดเส้นทางก็ไม่มีอะไรให้ต้องลุ้น ต้องยกความดีให้กับยูเอ็กซ์ และผู้ร่วมทางอื่นๆ ที่ขับรถดี มีวินัย ไม่มีการตัดโค้ง ทับเส้นให้น่ารำคาญ

     ถึงตรงนี้ก็ต้องบอกว่า ยูเอ็กซ์ ยกระดับการขับขี่ขึ้นมาได้ดี เป็นรถที่ขับง่าย คุมง่าย แต่ก็ขับได้สนุก เล่นกับโค้งแก้ง่วงได้ ความนุ่มนวล และการโยนตัวของตัวถังที่น้อย ช่วยให้ผู้โดยสารนั่งสบาย แต่การยึดเกาะถนนที่ดีก็ทำให้ผู้ขับพอใจ แม้ว่าจะอยู่ในโหมดขับขี่ธรรมดา ไม่ต้องใช้โหมดสปอร์ตก็ได้ครับ

     งานใหญ่แบบเต็มระบบงานแรกของ "ชิกะ คาโกะ" กับการบ้านที่นายใหญ่ของโตโยต้าให้มาคือ สร้างรถที่ไม่น่าเบื่อ ผมว่างานนี้ คาโกะ สอบผ่านครับ ไม่ว่าจะเป็นในด้านรูปทรงหรือว่าการขับขี่ก็ตาม