‘The Yard Hostel’ ซอยอารี ปรับตัวช่วงโควิด ทำรถเร่ร้านชำ  

 

ในสถานการณ์ไวรัสโควิด-19 ระบาด ไม่ว่าโฮลเทลเก๋ๆ เท่ๆ หรือโรงแรมขนาดใหญ่ ก็ต้องปิดตัวทั้งนั้น ดังนั้นสิ่งที่ตามมาก็คือ ปัญหาหนี้สินและไม่มีรายได้ หากปรับตัวเร็ว ไม่จมปลักกับความไม่แน่นอนที่เกิดขึ้น ชีวิตก็ยังมีหนทาง 

หนทางของแต่ละคนก็ไม่เหมือนกัน สำหรับ ส้มเล็ก-อติพร สังข์เจริญ และอมรรัตน์ อมรศิริชัยรัตน์ เจ้าของ The Yard Hostel ซอยอารี หลังจากปิดบริการมาเดือนกว่าๆ  จึงต้องลดเงินเดือนพนักงานเหมือนที่อื่นๆ  ขณะเดียวกันก็เลือกหารายได้เสริม

“พอสถานการณ์แย่ลง ก็บอกพนักงานว่า อาจต้องลดเงินเดือน ทุกอย่างเปลี่ยนเร็วมาก ตอนนั้นเครียด พอสถานการณ์เปลี่ยนอีก เราก็บอกว่าคงลดเงินเดือนอย่างเดียวไม่พอ ต้องเปลี่ยนทุกอย่าง ธุรกิจห้องพักคงไม่มีแขกอีกนาน ”  ส้มเล็ก เล่าถึงการปิดโฮลเทลกลางเดือนมีนาคมที่ผ่านมา

 

1. 

ถ้าเชื่อว่า โลกไม่ได้มีไว้แบก ชีวิตต้องดำเนินต่อไป และตระหนักรู้ว่า ไม่มีอะไรแน่นอนในโลกใบนี้ ส้มเล็กเองก็ยอมรับว่า ความเสี่ยงอยู่ใกล้ๆ ตัว สิ่งที่ต้องเรียนรู้และต้องเตรียมคือ เราไม่ค่อยใส่ใจเรื่องเงินเก็บ มีเงินก็ต้องลงทุนและชำระหนี้ธนาคาร เธอจึงต้องคิดใหม่ ทำใหม่ ภายใต้โจทย์ใหม่ ทั้งๆ ที่ปีนี้ธุรกิจกำลังไปได้ดี

      “เมื่อตั้งสติได้ ก็คิดต่อว่าในอนาคตจะทำอะไร เริ่มคิดเรื่องรถพุ่มพวงออกขายสินค้า ขณะที่คนส่วนใหญ่ทำอาหารเดลิเวอรีขาย เราไม่ถนัดทำอาหารและการแข่งขันสูง แต่เรามีเพื่อนผลิตสินค้าโฮมเมดดีๆ และเพื่อนเกษตรกรหลายคน ประกอบกับในซอยอารีมีคนต่างชาติเยอะ และส่วนใหญ่รู้จักโฮลเทลเรา เราเริ่มทำเดือนเมษายนเลย พอทำแล้วไม่มีเวลาฟุ้งซ่าน  ทำทุกอย่างทุกวัน ถ้าเราหยุดทำหรือหยุดคิด กลับมาอีกทีเราอาจคิดไม่ทัน เพราะโลกเปลี่ยนเร็วมาก ไม่ใช่โลกแบบเดิมที่เราทำธุรกิจ” ส้มเล็ก เล่าถึงการตัดสินใจซื้อรถพุ่มพวงเล็กๆ สีส้มราคากว่าสี่หมื่นบาท แล้วเริ่มนำอาหารหลายอย่างจากเพื่อนๆ ในเครือข่ายมาขาย ทั้งผลไม้ ชีส ผัก ไส้กรอก แฮม เบคอน น้ำผลไม้ โยเกิร์ต  หอม กระเทียม ฯลฯ โดยตั้งชื่อรถว่า The Yard Grocery (บ้านญาติร้านชำ) ออกขายในซอยวันจันทร์-เสาร์ ตั้งแต่เวลาสี่โมงเย็นถึงหนึ่งทุ่ม และวันอาทิตย์จอดหน้าโฮลเทล เปิดตลาดเล็กๆให้คนมาซื้อ

 

    (ช่วงที่The Yard Hostel เปิดบริการ ก่อนเจอโรคระบาด)

 

 “รถThe Yard Grocery จะวิ่งระยะแค่สามกิโลเมตรจากโฮลเทลเรา เราต้องการดูแลทุกคนอย่างใกล้ชิด และเก็บบรรจุภัณฑ์กลับมา เราไม่อยากใช้การขนส่งที่มีบรรจุภัณฑ์เยอะๆ สิ้นเปลืองทรัพยากร  เราให้ทีมน้องๆ จัดการกันเอง เงินก็แบ่งกันไป เราทำโยเกิร์ตเองด้วย ลูกค้าจะได้ทานของสดๆ ไม่ปรุงแต่งมาก รสธรรมชาติ คนต่างชาติจะชอบ ถ้าคนติดหวานจะไม่ชอบ มีบรรจุภัณฑ์ใส่ขวดแก้ว กินหมดก็เอาขวดมาคืน ช่วยลดขยะ ตอนนี้มีลูกค้าประมาณ 15 คนยังน้อยอยู่"

เมื่อเจอพิษโควิด และไม่รู้ว่าโฮลเทลจะเปิดบริการเมื่อไร อติพร บอกว่า เคยไปเรียนรู้เรื่อง พอแล้วดี สถานการณ์นี้ทำให้นึกถึง แนวคิดห่วงแรก คือต้องรู้จักประมาณตน ตอนที่โควิดมา ก็คิดว่า ตอนนี้เราเหลืออะไรบ้าง

“ต้นทุนที่เรามีอยู่คือ ทรัพยากรคนและชุมชน ก็คิดแก้ปัญหาจากสิ่งที่เรามีอยู่” 

 ส่วนห่วงที่สอง ตอนที่จะซื้อรถพุ่มพวง แม้จะราคาไม่สูง ก็ต้องคิดต่อถึงความเป็นไปได้ในการทำธุรกิจ  จึงทำแบบสอบถามให้เพื่อนต่างชาติและคนรู้จักช่วยตอบว่า เวลาไปซุปเปอร์มาร์เก็ต ต้องการบริการแบบไหน และได้ข้อมูลว่า เรื่องบรรจุภัณฑ์พลาสติก ชาวต่างชาติจะไม่ค่อยชอบ สินค้าบางอย่างไม่จำเป็นต้องมีบรรจุภัณฑ์ห่อหุ้ม ซึ่งเป็นเรื่องที่อยากทำมานาน

 

 2.

หากย้อนถึงจุดเริ่มต้น The Yard Hostel ส้มเล็ก เล่าว่า  5 ปีที่แล้วเมื่อตั้งใจจะลาออกจากงาน เพราะเครียดมาก งานที่ทำไม่ใช่สิ่งที่เราถนัดแล้ว ก่อนจะลาออกไม่ได้หุนหันลงทุนเลย เริ่มจากไปลงทะเบียนกับเว็บไซต์ https://www.withlocals.com/ เข้าร่วมกิจกรรมเพื่อปูทางธุรกิจ โดยกิจกรรมที่ทำสามารถพาแขกหรือใครที่จองเข้ามาไปทานข้าวที่บ้านได้ พาไปเที่ยวได้ ทำตรงนั้นอยู่หกเดือน ก็ได้รู้จักคน

       มิตรภาพระหว่างทาง และความจริงใจที่ส้มเล็กสะสมไว้ นำพาเธอมาทำสิ่งที่รัก ทั้งๆ ที่ไม่ได้ร่ำรวย แต่อยากทำตามความฝัน คือ ทำโฮลเทล ที่พักที่แวดล้อมด้วยต้นไม้เขียวๆ                 

“คนแปลกหน้าเจอกันครั้งแรก ก็มาขอมานอนที่บ้านเรา เขาบอกว่ารู้สึกปลอดภัย รู้สึกเป็นเพื่อนกัน ถ้าคนอยู่กับเราแล้วสบายใจ ถ้าอย่างนั้นเราน่าจะทำที่พัก บริการเหมือนพี่น้องกัน ตอนนั้นไม่ได้มีเงินเป็นกอบเป็นกำ อาจเป็นตัวอย่างที่ไม่ถูกต้องนัก ก็รวบรวมเงินจำนวนหนึ่งแล้วลงทุนเช่าพื้นที่ทำโฮลเทล”

 

(ภายในโฮลเทลที่ผ่านมา)

 

เธอเริ่มจากวางแผนว่า จะรับลูกค้าเข้าพักประมาณสี่สิบคน มีห้องพักไม่เยอะ โดยปัจจุบันมีห้องพัก 18 สำหรับคนพัก 60 คน 

“ถ้าเราจำคนที่มาพักได้ครึ่งหนึ่ง เราจะดูแลพวกเขาเหมือนพี่น้องได้ ถ้าเกินกว่านี้อาจทำได้ไม่ดี แนวคิดเดอะยาร์ด คือ มีสนามหญ้าใหญ่ๆ เราเชื่อว่า คนทั้งหมดเป็นพี่น้องกัน เส้นแบ่งของประเทศก็เป็นเส้นสมมติ คนมาพักจึงเป็นเสมือนญาติ”

       แม้ปัจจุบัน The Yard Hostel จะโตวันโตคืน เป็นที่รู้จักมากขึ้นเรื่อยๆ ส้มเล็กและส้มใหญ่ ก็ยังคงแนวคิดเดิม คือ เน้นธรรมชาติ มีต้นไม้เขียวๆ ทุกมุม และช่วยกันดูแลสิ่งแวดล้อม อะไรไม่จำเป็น ก็อย่าสิ้นเปลือง

“ตั้งใจว่าจะใช้ทรัพยากรให้คุ้มค่าที่สุด น้อยที่สุด จึงเลือกใช้ตู้คอนเทนเนอร์เก่ามาทาสีใหม่เป็นห้องพัก เฟอร์นิเจอร์ชิ้นไหนร้านอาหารแถวนี้จะทิ้ง เราก็เก็บมาซ่อมใช้ใหม่ ใช้ผ้าคลุมกลายเป็นโต๊ะใหม่ อาหารเช้าผู้มาพัก ไม่ทำเป็นบุฟเฟ่ต์ทิ้งๆ ขว้างๆ  ชาวต่างชาติแถวนั้นเวลามีปัญหาก็ช่วยเหลือกัน ยืมจักรยาน ยืมจักรเย็บผ้า มีการขอความช่วยเหลือประจำอยู่แล้ว พอเราจะทำเรื่องใดขึ้นมา ตัวห่วงของภูมิคุ้มกัน ก็กลับมาช่วยเหลือเรา ล่าสุดพนักงานไม่มีงานทำ นอกจากใช้รถพุ่มพวงออกตระเวน สร้างรายได้ พนักงานคนใดเช่าหอพักอยู่ เราให้ย้ายมาอยู่ที่นี่ได้ จะดูแลจัดการเรื่องค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าอาหารให้”

     เมื่อใด The Yard Hostel กลับมาเปิดบริการอีกครั้ง พวกเขาก็จะมีธุรกิจเพิ่มอีกแขนง บ้านญาติร้านชำ ขายผลไม้และอาหารอื่นๆ เปิดบริการทั้งในโฮลเทลและรถเร่

 “ถ้าเมื่อใดโฮลเทลเปิดบริการ รถพุ่มพวงก็ยังออกขายอยู่ ถ้ามีโอกาสจัดกิจกรรมจะเปิดให้ทำอาหารมาปิกนิคที่โฮลเทลได้ เป็นความสัมพันธ์ของคนในย่านนี้กับนักท่องเที่ยว ที่ผ่านมาเราก็ทำกิจกรรมอยู่เรื่อยๆ เมื่อก่อนเราอยากใช้ผลไม้และผลิตภัณฑ์จากเกษตรกร ก็ไม่ได้ใช้ จัดการขนส่งไม่ได้เพราะใช้น้อย แต่ตอนนี้เรานำมาขายแล้ว ก็จะแบ่งให้แขกได้ทานด้วยและสนับสนุนเกษตรกร เพราะที่ผ่านมาเราซื้อจากซุปเปอร์มาร์เก็ต ตอนนี้เราเห็นโอกาสทำธุรกิจร้านชำ น่าจะทำรายได้แบบอื่นๆ ได้อีก

        อีกส่วนที่เราตั้งใจว่าจะทำคือ ห้องสมุดอุปกรณ์ต่างๆ เรามี ฆ้อน ตะปู สว่าง เครื่องดูดฝุ่น บันได ฯลฯ ของพวกนี้ไม่จำเป็นต้องมีทุกบ้าน ไม่ได้ใช้ทุกวัน และไม่จำเป็นต้องซื้อ ถ้าคนในย่านอารีต้องการใช้บันไดก็มาลงทะเบียน แบกบันไดไปใช้ แล้วนำมาคืน ก็น่าจะทำได้ "

 

 .......................

      หมายเหตุ : รถ The Yard Grocery (บ้านญาติร้านชำ) จะตระเวนในซอยย่านอารีย์ เวลา 16.00 น. – 19.00 น. ทุกวันจันทร์ – เสาร์ ส่วนวันอาทิตย์ เปิดขายที่ The Yard Hostel เวลา 15.00 น. – 19.00 น. ดูข้อมูลได้ทางเฟซบุ๊กThe YardGrocery และ The Yard Hostel