ความฝันของ ทอฟฟี่ - ชัชชุมา ฐานิสรานนท์ เกิดขึ้นตั้งแต่เด็ก ในยุคยังไม่มีนักบินหญิง แต่ความหวังก็ทำให้เธอปูทางให้ตัวเองมาเงียบๆ จนได้เข้าใกล้ความฝันในที่สุด
หลายคนใช้การตั้งเป้าหมายเป็นการตามหาความฝัน บางคนทำสำเร็จ บางคนท้อแท้ระหว่างทาง บางคนไม่แม้แต่จะเคยทำมัน และบางคนเปลี่ยนเส้นทางเมื่อรู้ว่าสิ่งที่เขาหรือเธอหวังมันเป็นไปไม่ได้...
ทอฟฟี่ - ชัชชุมา ฐานิสรานนท์ เป็นหนึ่งคนที่ตั้งเป้าหมายตั้งแต่เด็กว่าอยากเป็น “นักบินรบหญิง” และเมื่อโตพอจะรู้ความจากคุณพ่อว่าตอนนั้นผู้หญิงไม่สามารถเป็นนักบินได้ เธอรู้สึกเสียใจ เธอคิดว่าทำไมผู้หญิงถึงเป็นนักบินไม่ได้นะ...
“พ่อทอฟฟี่เป็นช่างซ่อมเครื่องบินรบค่ะ เราก็จะได้ตามคุณพ่อไปที่สนามบินบ้าง เราเลยได้เห็น ได้ใกล้ชิดกับเครื่องบินมากกว่าเด็กหลายคนที่จะเห็นเฉพาะวันเด็ก พอเห็นบ่อยขึ้น บ่อยขึ้น มันก็กลายเป็นแรงบันดาลใจทำให้เราอยากเป็นนักบิน บวกกับเวลาคุณพ่อกลับมาบ้านก็จะมาเล่าให้ฟังว่านักบินคนนั้นนิสัยดียังงั้น คนนี้นิสัยดียังงี้ เราก็เลยบอกพ่อว่าหนูอยากเป็นนักบินค่ะพ่อ”
“ตอนนี้เขายังไม่มีนักบินหญิงกันนะลูก แต่อนาคตไม่แน่ ดังนั้นลูกต้องตั้งใจเรียนให้มากๆ เพราะคนจะเป็นนักบินได้ต้องเรียนเก่งนะ”
คือคำตอบที่พ่อบอกเธอ และถึงแม้ตอนนั้นประตูการเป็นนักบินจะปิดอยู่ แต่ไม่แน่ในอนาคตมันอาจเปิดออกก็ได้ เธอจึงแน่วแน่และมั่นคงในเส้นทางของตัวเอง เธอตั้งใจเรียน ไม่เกเร ไม่ออกนอกลู่นอกทาง เพื่อว่าวันหนึ่งเมื่อโอกาสมาถึงเธอจะพร้อมสำหรับมัน
สานฝันวัยเด็ก
“ทอฟฟี่จบนิเทศศาสตร์ สาขาภาพยนตร์มาค่ะ มันเป็นอีกทางที่เราชอบ พอจบมาก็ทำงานอยู่เบื้องหลังวงการบันเทิงสักพักนึงก็อิ่มตัว จากนั้นเลยออกไปทำในบริษัทที่เกี่ยวกับการทำประชาสัมพันธ์ในวงการการบินค่ะ ซึ่งตรงนี้มันเป็นก้าวที่สำคัญมาก เพราะเราจะได้เจอคนในวงการบ่อย เราก็เลยหาข้อมูลจนรู้ว่าผู้หญิงสามารถเป็นนักบินได้แล้วนะ เท่านั้นแหละ ใจมันเต้นแรงมาก”
เมื่อประตูที่เคยปิดได้เปิดออก เธอไม่ลังเลที่จะเดินเข้าไปตามหาความฝันของตัวเอง ไปเรียนที่โรงเรียนการบิน และหาความรู้เพิ่มเติม แต่ก็พบว่ามันเป็นเรื่องยากมาก เพราะการเรียนในช่วงมหาวิทยาลัยเรียกได้ว่าเป็นคนละทางกับการเป็นนักบินเลย โดยเฉพาะการคำนวณ
“ช่วงนั้นพ่อกับแม่ก็ไม่ค่อยสนับสนุนเท่าไหร่ เพราะคิดว่ามันเป็นคนละสายกับที่เราเรียนมาเลย เราควรไปเรียนต่อในด้านที่เรียนมาน่าจะดีกว่า เราลังเลเหมือนกันนะ แต่ก็ตัดสินใจทำตามความฝันวัยเด็กจนได้ เราทำการบ้านหนักมาก หนักจนท้อเลยแหละ แต่ก็คิดว่าคนอื่นยังทำได้ ทำไมเราจะทำไม่ได้วะ !”
เมื่อตัดสินใจจะใช้ชีวิตส่วนหนึ่งอยู่บนท้องฟ้าแล้ว อุปสรรคทุกอย่างที่เคยคิดว่าทำไม่ได้ต้องตัดทิ้งให้หมด เธอทำความเข้าใจตัวเองใหม่ทั้งหมด เริ่มตั้งแต่ปรับทัศนคติของตัวเองให้มองโลกในแง่ดีมากขึ้น เลิกคิดเล็กคิดน้อยแบบผู้หญิง และที่สำคัญต้องแยกเรื่องส่วนตัวกับงานออกจากกันให้ได้
ชีวิตบนฟ้าต้องใช้ “สติ” นำ
แล้ววันแรกที่ทอฟฟี่จะได้ขึ้นบินก็มาถึง เธอตื่นเต้นมาก เพราะถึงแม้จะเตรียมตัวมาดีแค่ไหน แต่นี่คือครั้งแรกที่เธอจะมีชีวิตอยู่บนฟ้าด้วยมือของตัวเอง และ “สติ” คือสิ่งที่เธอใช้ควบคุมความรู้สึกทั้งหมด
“พอวันที่ 2 เราก็ทำได้ดีขึ้นเยอะเลยค่ะ เริ่มเข้าใจในคาแรกเตอร์ของเครื่องบิน แต่บอกตรงๆ ว่าไม่เหมือนภาพที่คิดไว้ตอนเด็กๆ เลย เวลาเราอยู่บนท้องฟ้าก็จะได้ดูวิวสวยๆ ชิลๆ ใช่มั้ยคะ แต่ไม่ค่ะ ! แทบไม่มีเวลาให้ดูวิวเลย แค่รักษาระดับความสูงก็ยากแล้วไหนจะต้องดูกระแสไฟ ดูทิศทาง คุยกับหอ ทำภารกิจ และที่สำคัญคือสภาพอากาศในแต่ละวันอีก ไม่เคยเหมือนกันเลย แต่ทอฟฟี่ว่านี่แหละคือเสน่ห์ของการบินที่บินกี่ครั้งก็ไม่เคยเหมือนกัน และมันจะมีสถานการณ์ให้เราเรียนรู้ข้อผิดพลาดเล็กๆ น้อยๆ อยู่ตลอด ซึ่งข้อดีคือจะทำให้เราเก่งขึ้นทุกครั้งที่ขึ้นบินค่ะ”
อัพเลเวลสู่การบินผาดแผลง
หลังเก็บเกี่ยวประสบการณ์จนมั่นใจแล้ว สิ่งแรกที่ทอฟฟี่ทำคือชวนพ่อและแม่นั่งเครื่องบินที่เธอขับจากกรุงเทพฯ ไปยังหัวหิน เพื่อให้พวกท่านเห็นว่า “ลูกคนนี้ทำได้แล้วนะ” จากนั้นเธอก็เริ่มเดินตามความฝันของตัวเองอย่างเต็มที่อีกครั้ง
“CT4 Chicken คือเครื่องบินฝึกที่ศิษย์การบินเกือบทุกคนต้องเคยขับค่ะ ซึ่งพอเรารู้ว่าเจ้านี่สามารถบินผาดแผลงได้ก็ไฟลุกเลย คราวนี้แหละหมายมั่นปั้นมือว่าจะต้องเป็นนักบินผาดแผลงให้ได้ ก็ไปเรียนเพิ่มเติม สิ่งที่ยากที่สุดในช่วงแรกคือการแลนด์ดิ้งค่ะ ครูบอกเราต้องทำให้เนี้ยบก่อนถึงจะให้ฝึกบินผาดแผลง ก็โอเคค่ะ จัดไป พอเราทำได้ ทีนี้ล่ะครูก็สาธิตโดยการขับให้เรานั่งก่อน ตอนเครื่องเอาหัวพุ่งขึ้นฟ้านี่หนักหัวมากก เจอแรง G 4 กว่าๆ โอ้โห เสียวเบอร์ 10 ฮ่าๆ แต่ชอบมากกก จากนั้นเราก็ฝึกมาเรื่อยๆ ตอนนี้ท่าที่ชอบก็มี Loop, Aileron Roll, Cloverleaf และ4 points roll ค่ะ ล่าสุดก็มีไปแข่งกีฬาทางอากาศ ประจำปี 2560 ที่ผ่านมาด้วยค่ะ”
Flour bomb
“JETDOE” คือชื่อทีมของทอฟฟี่ ซึ่งประกอบด้วยสมาชิกอีก 2 คนที่เปรียบเสมือนคนในครอบครัวของเธอ ซึ่งผลการแข่งขันกีฬาทางอากาศ ประจำปี 2560 ชิงถ้วยผู้บัญชาการทหารอากาศ ที่ผ่านมา พวกเธอได้รางวัลรองชนะเลิศอันดับ 1 ประเภททีมมาครอบครอง
“การแข่งขันจะแบ่งเป็น 3 อย่างค่ะ 1.คือ Air rally เป็นการทำภารกิจให้สำเร็จตามแผนการบินที่เราวางไว้ ถ้าพลาดก็จะโดนตัดคะแนนไปเรื่อยๆ 2.Spot landing คือการนำเครื่องบินลงจอดในช่องที่ผู้จัดเตรียมไว้ค่ะ ยิ่งช่องเล็กก็ยิ่งได้คะแนนเยอะ และสุดท้ายที่ทอฟฟี่ชอบมากที่สุดคือ Flour bomb เป็นการแข่งทิ้งถุงแป้งให้ลงบนเป้าหมายที่เค้ากำหนดให้ค่ะ”
“ทำไมล่ะ” เราขออนุญาตสงสัย… นักบินสาวตอบอย่างไม่ลังเลว่า
“เพราะมันคล้ายกับการทิ้งระเบิดของเครื่องบินรบค่ะ” เพราะ ‘นักบินรบหญิง’ คือความฝันของเธอนั่นเอง
เครดิตภาพ: ภาณุรัตน์ อุทัยจันทร์, อรรถพล จันทร์ศรี, นภนล เพชรเลิศ และณัฐนนท์ ถาวรธรรมฤทธิ์
เกร็ดปิดท้าย
ทำไมต้อง ‘การบินผาดแผลง’
หลายคนคงสงสัยว่าทำไมเราถึงเรียกการแสดงการบินด้วยท่าทางที่หวาดเสียวราวจะท้าทายกับความตายว่า ‘การบินผาดแผลง’ แทนที่จะเป็น ‘การบินผาดโผน’
‘การบินผาดแผลง’ มาจากการนำคำสามคำมาผสมกัน ได้แก่คำว่า ‘การบิน + ผาด +แผลง = การบินผาดแผลง’ ซึ่งสามารถแยกความหมายได้ดังนี้ “การบิน” หมายถึง เครื่องบินที่บินอยู่บนท้องฟ้า “ผาด” หมายถึง รวดเร็ว และ “แผลง” หมายถึง ความแตกต่างจากปกติ เมื่อรวมกัน จึงมีความหมายว่า “การบินด้วยท่าทางที่ต่างจากปกติ” แต่ ‘การบินผาดโผน’ หมายถึง ‘การบินด้วยท่าทางที่หวาดเสียวต่ออันตราย’ จึงไม่ตรงตามวัตถุประสงค์ของการบิน เพราะกว่าที่จะมาเป็นนักบินของฝูงบินผาดแผลงได้ ต้องผ่านการฝึกฝนมาอย่างดี เพื่อให้เกิดความปลอดภัยสูงที่สุดต่อตัวเอง และผู้ที่ชมการแสดง