จากนี้ไป หัวใจต้องซื่อสัตว์

ปรากฎว่า สัตว์เลี้ยงและสัตว์ป่านานาชนิด อาศัยความสงบเงียบที่ไร้มนุษย์ เข้าไปเดินกลางเมือง ปารีส ลอนดอน ฯลฯ อย่างไม่น่าเป็นไปได้ ส่วน สัตว์น้ำ ที่ไม่เคยปรากฎตัว ก็เข้ามาเวียนว่ายริมหาด อย่างไม่เคยปรากฎมาก่อน เช่นกัน

 เป็นข่าวที่น่ารัก น่าเอ็นดู และมีคลิปให้ดูมากมาย

 ฝูงสัตว์เหล่านี้ ทำให้มนุษย์ตระหนักว่า รูปแบบและวิถีชีวิตของพวกเรานั้น มันไปขัดขวางวิถีชีวิตและธรรมชาติของสัตว์ทั้งหลาย มากจริงๆ

 เรารู้อยู่ว่า มนุษย์บุกรุกป่าและเบียดเบียนสัตว์ วันดีคืนดีเมื่อปี 2561 ก็มี “หมีควาย” ปีนขึ้นตึกคอนโดมิเนียมริมอุทยานเขาใหญ่ แล้วไปติดอยู่ใน ห้องกระจกชั้น 6 โดยไม่มีใครรู้ว่ามันขึ้นไปได้อย่างไร และเจ้าหน้าที่ต้องใช้เวลาหลายชั่วโมง กว่าจะช่วยกันจับลงมา และส่งกลับเข้าป่าได้

 มนุษย์บุกเข้าไปสร้างคอนโดถึงชายป่า เพื่อความสุขสำราญ แต่เป็นความทุกข์ของสัตว์ป่าครับ

 ในเมืองใหญ่ๆ ไม่ว่าพื้นที่ตรงไหนยังรกร้าง เราก็ตัดต้นไม้ใบหญ้าทิ้งหมด แล้วบุกเข้าไปสร้างอาคารบ้านเรือน เพื่อเป็นที่อยู่ของมนุษย์ โดยไม่สนใจว่าสัตว์ที่อาศัยอยู่เดิม จะต้องหนีไปอยู่ที่ไหน

 งูบางตัวก็เลยเลี้อยไปเรื่่อยๆ บ้างก็เข้าไปอยู่ในบ้านใกล้เคียง บางตัวเก่งจัด เลื้อยไปซ่อนตัวในโถชักโครก แล้วฉกกัดแก้มก้นสตรีเจ้าของบ้าน ขณะที่เธอปลดทุกข์ มีรูปให้เห็นเป็นข่าวใหญ่มาแล้ว

 ฝูงสัตว์ซึ่งออกมาเยือน ในช่วงที่โควิด-19 ระบาด น่าจะให้ข้อคิดแก่เราบ้าง และเราต้องไม่มองปรากฎการณ์นี้เพียงว่า “น่ารัก” และถ่ายรูปถ่ายคลิปเก็บไว้เป็นที่ระลึก  หรือเอาไว้เล่าสนุกๆให้ลูกหลานฟัง

 แต่เราจะต้องพินิจพิจารณาว่า ต่อจากนี้ไปในอนาคตอันใกล้ เราจะจัดระเบียบการอยู่ร่วมกับสัตว์ป่า สัตว์น้ำ ให้เป็นกิจจะลักษณะได้อย่างไร เพื่อให้ “สัตว์ประเสริฐ” ที่เรียกว่า “มนุษย์” อยู่ร่วมกับสัตว์อื่นได้อย่างสุขสันติ และดีกว่าที่เคยเป็นมา

 ถ้าใช้สำนวนที่เราพูดกันก็คือ ต้องรู้จัก “ใจเขา ใจเรา” เพียงแต่จะต้องเปลี่ยนเป็นสำนวน “ใจสัตว์ ใจเรา” ...อาจฟังทะแม่งๆหน่อยนะครับ

 แต่มันเป็นเรื่องที่ “คนรุ่นนี้” ต้องทำ เพื่อรักษาโลกที่งดงามใบนี้ไว้ให้ “คนรุ่นต่อไป”

 กติกาการอยู่ร่วมกับสัตว์ ความจริงเราก็มีอยู่แล้วมากพอสมควร เพียงแต่การบังคับใช้กฎกติกาไม่ศักดิ์สิทธิ์พอ ทำให้เรายังเบียดเบียนพวกเขามากเกินไป

 เช่นการนำช้างเข้ามาเดินในป่าคอนกรีต เพื่อหารายได้ให้เจ้าของ เราเคยปล่อยให้ทำกันได้หน้าตาเฉย กลางกรุงเทพมหานครแท้ๆ อย่างนี้เป็นต้น

 การที่เราได้เบียดเบียนพื้นที่เดิมของสัตว์อย่างมากนั้น ตอนที่เราต้องเก็บตัวอยู่กับบ้าน ผมอยากรู้จังเลยว่าสัตว์เหล่านี้พูดคุยอะไรกันบ้าง เช่นลูกฉลามทั้งฝูงเวียนว่ายเข้ามาชายทะเล ที่ใสสะอาดและสงบเงียบอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ไม่มีผู้คนส่งเสียงให้ต้องหวาดระแวง หรือสัตว์ป่าที่เดินข้ามถนน ที่ลอนดอน เขาคุยกันว่าอย่างไร ฯลฯ

 เผลอๆ สัตว์เหล่านี้บางตัวอาจจะไปสืบข่าวมาแล้ว และกลับมารายงานเพื่อนๆว่า “ไอ้พวกมนุษย์ ที่ไล่ที่อยู่ของพวกเรา ตอนนี้หนีไวรัสตัวเล็กกะจิดริด ไปหดหัวอยู่ในบ้านกันหมดแล้ว!”

 ผมชอบจริงๆที่ลิง 3 ตัวคุยกันว่า “สมน้ำหน้ามนุษย์ พวกมันคุยโวนักหนา ว่าปีสองปีนี้จะไปดาวอังคารกันแล้ว แต่ตอนนี้แค่ออกจากบ้าน มันยังไม่กล้าออกเลย 5555”

 หลังโควิด เราต้องสวม “หัวใจซื่อสัตว์" ผมหมายถึง ซื่อตรงต่อสัตว์ รู้ว่าเราควรแบ่งพื้นที่อาศัย และไม่ไปเบียดเบียนเขาอย่างไร เราอยากจะไปสูดโอโซนริมทะเล ก็ยังไปได้ อยากว่ายน้ำทะเลก็ทำได้... เหมือนเดิมแหละครับ แต่อย่าทำให้สัตว์เดือดร้อนเกินไป เหมือนที่เคยทำมา

 การรณรงค์ต่อต้านการทิ้งขยะพลาสติกลงท้องทะเล จนสัตว์น้ำบริโภคถุงพลาสติก ตายกันเป็นแถว แค่นี้เราก็ยังทำไม่ได้ผล แต่สมมติว่าทำได้ วันนี้ก็ไม่เพียงพอเสียแล้ว เพราะก้าวต่อไปคือ ต้องมีการบูรณาการ “มนุษย์-สัตว์” อยู่ร่วมกัน ให้ วิน-วิน ทั้งสัตว์และมนุษย์ อย่างแท้จริง

 อ่าวมาหยา ต้องปิดนานถึง 2 ปี กว่าจะกลับมาสวยงามได้ แต่ถ้าเราบริหารให้ดีและสม่ำเสมอ การปิดป่าหรือปิดท้องทะเล ปีละ 3 เดือนก็น่าจะทำได้ คือให้เป็นระยะเวลาที่นานพอ ที่จะฟื้นฟูชีวิตและสภาพแวดล้อม

 ในขณะเดียวกัน ก็กำหนดช่วงเวลาอันเหมาะสม ให้มนุษย์สามารถวางแผนไปท่องเที่ยว และชื่นชมธรรมชาติ รวมทั้งให้พ่อค้าแม่ค้า มีช่วงเวลาทำมาหากินได้อย่างเพียงพอด้วย เรื่องแบบนี้ต้องรีบทำ

 ท่านใดที่มีอำนาจหน้าที่ จะวางเฉยไม่ได้แล้ว เพราะตอนนี้พอเริ่มเปิดชายหาดได้ไม่กี่วัน ทุกอย่างก็ทำท่าว่าจะ (ขอโทษนะครับ) “เละเทะ” เหมือนเดิม

 ตอนนี้ นายกลุงตู่ ต้องรีบสั่งการเด็ดขาด เมื่อวันเวลาผ่านไป ลูกหลานจะได้ซาบซึ้งใจว่า “ที่ท้องทะเลสดสวย สัตว์น้ำสดใส สัตว์ป่าชื่นใจ ป่าเขียวน่าไป เกิดขึ้นได้เพราะลุง”

 ผมก็แค่คิด แค่ฝันเท่านั้นแหละครับ

 แต่ลุงมีอำนาจสั่งการได้ และเราต้องไม่หวังพึ่งลุงคนเดียว เพราะลุงก็เหนื่อยสาหัสอยู่แล้ว คนร่วมคณะของลุงต้องทำเต็มที่ด้วย ถ้าหากไม่ทำ ลุงก็ปลดๆออกไปซะ

 เป็นเจ้าหน้าที่และมีอำนาจ แต่ละเลยหรือหย่อนยาน แถมบางคนมีเล่ห์กลมากมาย คนแบบนี้ ควรเอาไปปล่อยป่าหรือปล่อยทะเลที่ไหนก็ได้ ให้สัตว์แถวนั้นจัดการซะ จะดีที่สุด

 สัตว์ที่ออกมาให้เราเห็นช่วงโควิด-19....บางตัวก็ยังป้วนเปี้ยนรออยู่นะ

 รอจัดการคนพวกนี้แหละ