เมื่อไวรัส 2 ตัว….คุยกัน
โคโรน่าไวรัสตัวหนึ่ง ล่องลอยอยู่ในอากาศร้อนของเมืองไทย เหลือบไปเห็นไวรัสอีกตัวหนึ่ง ลักษณะต่างสายพันธ์ุ
กำลังพักผ่อนอยู่ที่สวนหน้าบ้านอย่างสบายใจ จึงลอยตัวเข้าไปทักทาย…
Coronavirus: หวัดดี เพื่อน...ฉันโคโรน่า นะ เพิ่งมาอยู่แถวนี้ได้ไม่นาน ท่าทางแกดูว่าเป็นเจ้าถิ่น ฉันขอคารวะ (…โค้งคำนับ)
Corrupticavirus: เออ…หวัดดี ฉันคอรัปติก้า แกมาจากไหนเหรอ มาทำไรที่นี่ล่ะ
Corona: ฉันมาจากจีน กำลังเดินทางรอบโลก จีนกับไทยเป็นพี่น้องกัน ได้ยินว่าคนจีนชอบที่นี่มาก ฉันเลยแวะมาดู
Corruptica: อ๋อ แกนี่เอง ฉันก็ได้ข่าวอยู่เหมือนกันว่า พวกแกทำให้คนจีนหลายล้านคนหวาดกลัว และพวกเขาก็หายไปจากเมืองไทยเลย
เออ...ว่าแต่แกพักที่ไหนล่ะเนี่ย
Corona: เวลาไปที่ไหน ฉันก็ขออาศัยอยู่กับคนที่นั่น ส่วนใหญ่ฉันได้ที่พักในปอดของพวกเขา มันอบอุ่นดี อาหารก็พร้อม
แล้วแกล่ะ ทำงานอะไรอยู่ที่นี่ สนุกไหม
Corruptica: ฉันก็ทำงานกับมนุษย์ อยู่กับมนุษย์ แบบเดียวกับแกนั่นแหละ ส่วนใหญ่คนที่ฉันคบหาสมาคมด้วย เป็นคนมีอำนาจ ฐานะดี กินดีอยู่ดีนะ
Corona: ดีจังเลย แต่พวกที่ฉันอยู่ด้วย ทุกคนผ่ายผอมอ่ะ กินไม่ได้ หายใจไม่สะดวก ฉันอยู่มาหลายเดือนแล้ว บางคนก็ให้ฉันอาศัยอยู่ได้แค่ 2 อาทิตย์ แล้วเขาก็จากไป
แล้วแกทำยังไงเหรอ พวกที่แกอยู่ด้วย ถึงอิ่มหมีพีมันขนาดนั้น
Corruptica: ฉันก็แค่เบียดตัวเข้าไป พักอาศัยอยู่ในสมองของพวกเขา ฉันช่วยให้เขาคิดออก…มองเห็นโอกาส ช่วยให้เขาฉลาดกอบโกย ฉันเร่งให้เขารวย ช่วยคิดวิธีหาเงินทอน...
ก็แค่นั้นแหละ ไม่ยากหรอก พอเขาเริ่มรวยเพราะฉัน เขาก็ไม่ทอดทิ้งฉัน ชาติพันธุ์ฉันถึงอยู่ที่นี่ได้นาน อยู่มาทุกยุคทุกสมัย
เออ...ว่าแต่แกตั้งใจจะอยู่ที่นี่ อีกนานมั๊ยล่ะ
Corona: เพื่อนเอ๊ย… ฉันก็อยากอยู่ที่นี่นานๆนะ เมืองนี้มันน่าอยู่ แต่คงยากว่ะ คนดีๆที่นี่เขารวมพลังขับไล่ฉันทุกวันเลย ตั้งแต่ฉันมาถึง เขาก็ระดมหมอและพยาบาลเก่งๆ ออกมาสู้กับฉัน แบบสุดๆเลยอ่ะ
Corruptica: แกรู้ไหมว่า คนดีที่นี่เขาก็ขับไล่ฉันเหมือนกัน เขาถึงกับตั้งองค์กรไล่ฉัน และไล่ฉันมานานมากแล้วด้วย แต่ไม่เคยสำเร็จหรอก เพราะคนส่วนใหญ่ที่นี่ยังอ่อนแอ คนมีอำนาจที่ฉันเข้าไปอยู่ในสมองได้สำเร็จ เขามีชีวิตที่ร่ำรวย ก็เลยเลี้ยงดูฉันเป็นอย่างดี นายฉันและฉันเติบโตไปด้วยกัน
คนที่ไม่คบหากับพวกฉันต่างหาก ที่อยู่อย่างอ่อนล้า ส่วนใหญ่ก็ยากจนกันต่อไป
Corona: แกนี่ฉลาดมากเลยนะ โชคดีจัง ชีวิตน่าอิจฉา ไม่เหมือนพวกฉัน นี่ก็เพิ่งได้ข่าวว่า เพื่อนๆของฉันที่ไปท่องเที่ยวยุโรปและอเมริกา ตอนนี้ถูกต่อต้านทุกแห่ง ถ้าเป็นแบบนี้ อีกไม่นานฉันก็คงจะสูญพันธุ์... เริ่มกลัวแล้วว่ะ
Corruptica: ไม่ยากหรอก ถ้าแกอยากอยู่ต่อ และมีความสุขอย่างฉัน แกก็ต้องรีบกลายพันธ์ซะ ไหนๆก็มาถึงที่นี่แล้ว มีโอกาสแล้ว มาเป็น corrupticavirus อย่างฉันสิ จะอยู่ที่นี่ได้ต่อไป อย่างอิ่มหนำสำราญเลยนะ ถ้าไม่รีบทำ แกอาจจะตายหยังเขียด
Corona: ขอบใจนะเพื่อน น่าสนใจมากว่ะ ว่าแต่ฉันจะต้องทำอะไรบ้างล่ะ ถึงจะได้เป็น Corrupticavirus อย่างแก
Corruptica: แกก็ต้องยื่นคำร้องขอกลายพันธุ์สิ ค่าคำร้องชุดละ 4,000 นะ เอ้า…ฉันมีให้แก 1 ชุด แต่แกต้อง จ่ายเพิ่มอีก 6,000 เป็นค่าป่วยการ เพราะฉันกักตุนแบบฟอร์มคำร้องนี้ไว้ตั้งสองเดือนแล้ว ส่วน ค่าธรรมเนียมกลายพันธุ์ อัตราปกติก็ 10,000
Corona: ก็ได้เพื่อน เพื่อความอยู่รอด ฉันยินดีจ่าย แล้วต้องทำอะไรอีกล่ะ
Corona: ก็รีบกรอกคำร้องซะให้เรียบร้อย แล้วเอาไปยื่นที่ กรมกลายพันธุ์ แต่ฉันว่าแกจ่าย ค่าลัดคิว มาให้ฉันเลยจะดีกว่า อีก 8,000 นะ เดี๋ยวฉันช่วยจัดการให้ เจ้าหน้าที่่จะทำงานให้แกเร็วขึ้น
Corona: โห แพงจัง....
Corruptica: ไม่แพงหรอก แกรู้ไหมว่านายฉันเขาไป กักตุนโควต้ากลายพันธุ์ ไว้แล้วด้วย ถ้าแกไปเข้าแถวยื่นคำร้องเอง กว่าจะถึงคิวแก ก็หมดโควต้าพอดี แกจะไม่ได้กลายพันธุ์หรอก ต้องรอสมัครใหม่ชาติหน้านะ
Corona: ฉันเริ่มเห็นภาพแล้ว แต่แหม... ค่าใช้จ่ายจิปาถะ มันแพงจังเลยนะ
Corruptica: เจ้าโคโรน่าเอ๊ย คิดให้ดีนะ มันไม่แพงหรอก ใบคำร้องมันหายาก จุดยื่นคำร้อง มันก็คิวยาวมาก และโควต้ากลายพันธ์ุเกือบทั้งหมด ก็เป็นของนายฉัน...แกจะเหลือทางไหนอีกล่ะ
จ่ายมาซะดีกว่า...ไอ้น้อง!
(….จบบทสนทนา....)
หมายเหตุ:
หนึ่งสัปดาห์ต่อมา Coronavirus ก็กลายพันธ์ุได้สำเร็จ และต่อมาได้เข้าฝึกอบรมจนเป็นผู้เชี่ยวชาญในเรื่อง “Kickback Design Thinking” มีชีีวิตอยู่ในดินแดนใหม่นี้ อย่างมีความสุขนิรันดร์
