เตรียมตัวรับมือการคุกคามหน้าที่การงาน

แต่เรากลับละเลยการมองหาภัยคุกคามที่มีต่อการงานจริงๆ ของเราไปได้ คนที่กำลังพูดจาจริงจังกับการคุกคามไซเบอร์บางคน ยังไม่รู้ตัวว่าตัวเองกำลังจะหลุดจากเก้าอี้ จากภัยคุกคามที่ไม่ใช่ไซเบอร์

หลายคนบอกว่า ยุคดิจิทัลหน้าที่การงานที่เราทำมาหากินนั้นต้องเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ แต่หน้าที่หนึ่งที่คนเหล่านั้นไม่เคยบอกว่าจะหายไป คือหน้าที่ที่ตัวเขาเหล่านั้นกำลังทำอยู่ ถ้าคนพูดเรื่องนี้เป็นอธิการบดี เขาไม่เคยบอกว่าหน้าที่อธิการบดี จะถูกแทนที่ด้วยเอไอ บอกแต่ว่าเอไอจะมาแทนอาจารย์ คำถามคือเมื่อเอไอแทนอาจารย์ได้ ทำไมเอไอทำงานแทนอธิการบดีไม่ได้

ถ้ายังเชื่อว่าไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เราจะยังมีการงานอยู่ได้ น่าจะลองใช้หลักการเดียวกับที่เราใช้กับความมั่นคงทางไซเบอร์มาประยุกต์ใช้กับการมองหาภัยคุกคามที่มีต่อการงานของเรา แล้วหาหนทางสร้างความมั่นคงให้กับการงานของเราดูบ้าง สมมติว่าหน้าที่ผู้บริหารจะยังคงยืนยงคงกระพันอยู่ต่อไป หน้าที่นี้จึงต้องมีความมั่นคงต่อภัยคุกคามต่าง ๆ เริ่มจากการค้นหาให้ได้ก่อนว่าในองค์ประกอบของหน้าที่ผู้บริหารนั้น อะไรบ้างที่เป็นเสมือนสินทรัพย์สำคัญที่ต้องรักษาความมั่นคงไว้ให้ได้ ถ้าการงานของเราเปรียบเทียบได้กับบ้านอยู่อาศัยของเรา ก็ต้องบอกให้ได้ว่าอะไรในบ้านที่เราต้องการจะรักษาความมั่นคงไว้บ้าง แล้วดูว่าการคุกคามต่อสิ่งเหล่านั้นเป็นอย่างไร จากนั้นก็จัดหาวิธีการมาดูแลให้ไม่มีการคุกคามใดๆ มากระทบกระเทือนสิ่งนั้น ถ้าเป็นคนร่ำรวยมีเงินมีทองเก็บไว้ในห้องเก็บของในบ้าน แสดงว่าห้องเก็บของคือสิ่งสำคัญสำหรับบ้านนี้ที่ต้องรักษาความมั่นคงไว้ให้ได้ สมมติอีกว่าองค์ประกอบของการงานผู้บริหาร มีแค่สามอย่างคือ ฝีมือ รูปลักษณ์ และเส้นสาย เราก็ต้องป้องกันสามอย่างนี้จากภัยคุกคามให้ได้ หน้าที่ผู้บริหารจึงจะมีความมั่นคงตลอดไป

เมื่อทราบแล้วว่าองค์ประกอบใดสำคัญกับความคงอยู่ของหน้าที่การงานของเรา ก็หาต่อไปว่ามีอะไรบ้างที่จะกลายเป็นภัยคุกคามกับองค์ประกอบเหล่านั้น ภายใต้บริบทปัจจุบัน และอนาคต ถ้ารูปลักษณ์ คือเรื่องสำคัญ ก็ต้องดูว่าอะไรบ้างที่คุกคามรูปลักษณ์ ให้สัมภาษณ์สื่อกลางแดดนาน ๆ อาจเป็นภัยคุกคามกับรูปลักษณ์ ห่างเหินจากสนามกอฟท์นาน ๆ อาจเป็นภัยคุกคามกับเส้นสาย เพ้อเจ้อไปตามความคิดของคนใหญ่คนโตบางคนที่ชอบคิดนอกลู่นอกทางไปจากหลักวิชาการ อาจเป็นภัยคุกคามต่อฝีมือได้

เมื่อพบแล้วว่าอะไรคือองค์ประกอบสำคัญของหน้าที่การงานของเรา และระบุได้ชัดเจนว่าอะไรบ้างที่จะคุกคามกับองค์ประกอบเหล่านั้นแล้ว ถามต่อไปว่าจะรู้ตัวได้อย่างไรว่าขณะนี้ การคุกคามเหล่านั้นกำลังเกิดขึ้น แค่รู้ว่าอะไรคือการคุกคามยังไม่พอ ต้องรู้ด้วยว่า การคุกคามเหล่านั้นกำลังเกิดขึ้นหรือยัง เพราะไม่มีประโยชน์ที่รู้ว่าห่างเหินสนามกอฟท์ คุกคามเส้นสาย เลยไปทุกวัน ต้องรู้ก่อนว่านายใหญ่จะไปในช่วงไหน เพราะห่างเหินช่วงที่นายใหญ่ไปนั้น เกิดการคุกคามกับเส้นสายจริง ๆ

เมื่อรู้ตัวแล้วว่า มีการคุกคามเกิดขึ้นแล้วกับองค์ประกอบสำคัญของหน้าที่การงานของเรา ก็ต้องเอามาตรการที่ตระเตรียมไว้มาใช้ขจัดผลกระทบจากการคุกคามนั้น อย่าเพิ่งมาคิดในตอนที่ถูกคุกคามแล้วว่า จะโต้ตอบอย่างไร ให้คิดไว้ล่วงหน้า เพราะคิดก่อนถูกคุกคามมีสติมากกว่าคิดกันตอนคุกคามมากมายนัก พบว่าตอนนี้ห่างเหินนายใหญ่ เส้นสายกำลังถูกคุกคาม ก็ปรับตารางการทำงานให้เจอะเจอนายใหญ่มากขึ้น ซึ่งจะปรับตารางการทำงานให้เจอนายใหญ่มากขึ้นได้ ต้องตระเตรียมล่วงหน้าว่ากำหนดการของนายใหญ่เป็นอย่างไร ถ้าโต้ตอบแล้วการคุกคามยุติลง ค่อยมาดูกันต่อไปว่าการคุกคามที่เราเพิ่งจัดการให้หมดไปนั้น ได้สร้างความเสียหายใดบ้างกับองค์ประกอบของหน้าที่การงานของเรา แล้วก็หาทางฟื้นฟูให้กลับคืนมา เส้นสายเสียหายไปจากการห่างเหิน ก็จัดกิจกรรมใหม่ ๆให้สามารถฟื้นฟูเส้นสายกลับคืนมาใหม่

ทำได้ตามนี้ หน้าที่การงานนั้นก็จะมีความมั่นคง เพียงพอที่จะสร้างความมั่งคั่ง ให้คนนั้นได้อย่างยั่งยืนชั่วกาลนาน