บทเรียนของ “วัฒน์” ชะตากรรมผู้ลี้ภัย 112

บทเรียนของ “วัฒน์”  ชะตากรรมผู้ลี้ภัย 112

เมื่อสองสามวันมานี้ “จอม เพชรประดับ” สื่ออิสระที่ใช้ชีวิตอยู่ในสหรัฐฯ ได้สัมภาษณ์ข้ามทวีปกับ “วัฒน์ วรรลยางกูร” นักเขียนรางวัลศรีบูรพา

ที่เดินทางออกจากลาวไปลี้ภัยอยู่ในนครปารีส ฝรั่งเศส เผยแพร่ผ่านช่องยูทูบ และเฟซบุ๊ค

“วัฒน์” เล่าให้จอมฟังว่า หลังจากได้ลี้ภัยการเมืองอยู่ลาวระยะหนึ่ง ก็ไม่คิดว่าจะย้ายไปอยู่ประเทศที่สามอะไร แต่เมื่อมีการลอบสังหารโหดกลุ่มสุรชัย แซ่ด่าน ทำให้ต้องตัดสินใจหาทางติดต่อสถานทูตหลายประเทศในกรุงเทพ จนได้รับการช่วยเหลือให้สถานะผู้ลี้ภัยการเมือง จึงออกจากลาวได้

เทคนิคการขอสถานะผู้ลี้ภัยการเมือง นอกจากจะต้องเก็บเป็นความลับ เพื่อไม่ให้กระบวนการถูกกดดันจากประเทศที่หนีออกมาแล้ว เอกสารหลักฐานทุกอย่างต้องยืนยันได้ชัดเจนว่า ชีวิตไม่ปลอดภัย หากต้องกลับประเทศไทย

วัฒน์ใช้เวลาทำเรื่องขอลี้ภัย ตั้งแต่ปลายเดือน ธ.ค.2561 จนถึงกลางเดือน พ.ค.2562 จึงได้เดินทางออกจากสนามบินสากลวัดไต นครหลวงเวียงจันทน์ สปป.ลาว

เมื่อ 1 ก.ค.ที่ผ่านมา ที่ rue Jean Lantier75001 Paris ”จรัล ดิษฐาอภิชัย" ได้เปิดตัว สมาคมนักประชาธิปไตยไร้พรมแดนพร้อมกับต้อนรับสมาชิกใหม่คือ วัฒน์ วรรลยางกูร

หลังรัฐประหาร 2557 “วัฒน์” หลบไปอยู่ที่พนมเปญ กัมพูชา ก่อนจะเดินทางไป สปป.ลาว ในระยะแรก เขาไม่ได้เคลื่อนไหวทางการเมือง

ต้นปี 2559 “โกตี๋” หนีจากเขมรมาอยู่ลาว ได้มาร่วมงานกับ ชูชีพ ชีวะสุทธิ์ ทำวิทยุใต้ดินผ่านยูทูบในนาม สถานีไทยเสรีเพื่อสาธารณรัฐไทย โดยโกตี๋ หรือ “สหายหมาน้อย” และชูชีพ หรือ “ลุงสนามหลวง” เอาจริงเอาจังกับการจัดรายการมาก เพราะมีแฟนคลับทางเมืองไทยติดตามฟังจำนวนมาก

5 ธ.ค.2559 โกตี๋-ชูชีพ ประกาศจัดตั้ง “องค์กรสหพันธรัฐไท” เพื่อการเปลี่ยนแปลงระบบการปกครองในประเทศไทย โดยสมาชิกสหพันธรัฐไท มีอยู่ 7 คน รวมทั้งกลุ่มวงดนตรีไฟเย็นด้วย

ที่น่าสนใจคือ มีการเปิดตัว “สหายร้อยสิบสอง” หรือวัฒน์ วรรลยางกูร ที่ได้จัดรายการวิเคราะห์สถานการณ์การเมือง ร่วมกับลุงสนามหลวง และสหายยังบลัด

กลางปี 2560 โกตี๋กับชูชีพทะเลาะกันรุนแรง และจบด้วยการแยกกันอยู่ ตามมาด้วยการที่โกตี๋ถูกอุ้มหายไป จนวันนี้ก็ไม่มีใครพบศพโกตี๋ ดังนั้น “สหายร้อยสิบสอง” จึงไปอยู่กับลุงสนามหลวง และยังดำเนินรายการวิทยุใต้ดินต่อ

ปี 2561 สหายร้อยสิบสองหายไปจากกลุ่มวิทยุใต้ดิน โดยหลบไปสร้างบ้านอยู่นอกนครหลวงเวียงจันทน์และตั้งใจเขียนหนังสือ ตัดขาดจากกลุ่มวิทยุใต้ดิน

เมื่อสุรชัย แซ่ด่าน และลูกน้องสองคน ถูกอุ้มไปจากบ้านพักสหายร้อยสิบสองเห็นว่า การอยู่ในเมืองลาวนั้นไม่ปลอดภัยเสียแล้ว จึงทำเรื่องขอลี้ภัย จนได้ไปใช้ชีวิตใหม่ในดินแดนเมืองน้ำหอม

วัฒน์บอกว่า การที่อยู่ในเมืองลาวของผู้หลบภัยนั้น สุ่มเสี่ยง ไม่มีสถานะใดๆ รองรับ เหมือนผู้ที่ไร้ตัวตน จะตายวันไหนก็ได้