ผู้นำ 2018

“ผมสื่อสารซ้ำ ๆ หลายรอบ โลกเปลี่ยนไป เขาต้องเปลี่ยนแปลง ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมทุกอย่างก็เหมือนเดิม” ปัญหาหนักอกของผู้นำ 2018 ที่มักระบายให้ดิฉันฟังบ่อย ๆ บอกตามตรงดิฉันไม่รู้ว่าความผิดอยู่ที่ผู้พูดหรือผู้ฟัง? จนกระทั่งเมื่อสัปดาห์ก่อนดิฉันได้อ่านจดหมายจากคุณธาดา กรรมการผู้จัดการใหญ่บริษัทด้านเทคโนโลยีแห่งหนึ่งส่งถึงพนักงานทั้งบริษัท

“เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมาคุณวศิน ผู้อำนวยการฝ่ายธุรกิจระหว่างประเทศของเราได้เข้าแข่งขันวิ่ง 100 กม. ผ่านยอดเขามงบล็อง ซึ่งถือว่าเป็นรายการวิ่งที่ยากที่สุดสนามหนึ่งของโลก สนามเทรลแห่งนี้คุณวศินต้องเจอกับความยากของสภาพอากาศที่หลากหลาย ผ่านกลางวันกลางคืน ลมแรง ฝนตก แดดออก จนถึงอากาศหนาวเหน็บอุณหภูมิติดลบ 5 องศา ขึ้นและลงเทือกเขาที่ได้ชื่อว่ามีสภาพภูมิประเทศที่โหดที่สุดในโลก คุณวศินวิ่งเข้าสู่เส้นชัยโดยใช้เวลาทั้งหมด 23 ชั่วโมง 40 นาที

การแข่งขันเริ่มต้นเมื่อเช้าวันเสาร์ที่ผ่าน ผมเชื่อเหลือเกินว่า ณ จุดปล่อยตัวนักกีฬา มันคงมีหลายสิ่งหลายอย่างผุดขึ้นมาในหัวของคุณวศิน นอกจากความตื่นเต้นกับสิ่งที่เขากำลังจะได้เจอข้างหน้า ภาพแห่งความทรงจำกับทุกวินาทีที่เขาฝึกซ้อมอย่างหนักตลอด 24 เดือนที่ผ่านมาคงผุดขึ้นมาในหัว

ในการวิ่งอัลตร้ามาราธอน มันไม่ใช่อยู่ ๆ คุณอยากจะลุกขึ้นมาวิ่งก็ออกมาวิ่ง เพราะนอกจากคุณจะไม่มีทางไปถึงเส้นชัย คุณยังอาจได้รับบาดเจ็บทางร่างกายอีกต่างหาก ดังนั้นการเตรียมตัวที่ดีที่สุดก็คือ การฝึกฝน

ประการแรก คุณต้องมีแผนการฝึกซ้อม ที่ออกแบบมาเพื่อค่อย ๆ เพิ่มความแข็งแรงให้ร่างกาย มีนักวิ่งอัลตรามาราธอนหลายคนที่ไม่สามารถมายืนอยู่ ณ จุดปล่อยตัวได้อย่างคุณวศิน เพราะได้รับบาดเจ็บระหว่างการฝึกซ้อม เพราะไม่มีแผนฝึกซ้อมที่ดี 

ประการที่สอง คุณต้องลุกขึ้นมาเปลี่ยนนิสัยที่คุ้นชิน ผ่านการสร้างวินัยให้กับชีวิต ทั้งวินัยการกินการนอน 

ประเด็นสุดท้าย คุณต้องเลิกหาข้อจำกัด ที่จะมาทำให้คุณเลิกฝึก ไม่ว่าจะฝนตก พักผ่อนไม่พอ งานยุ่ง หรือหยุดซ้อมสักวันคงไม่เป็นไร ลองจินตนาการดูหากคุณกำลังปีนป่ายเทือกเขา ณ เวลาตี 2 ขณะที่ฝนกำลังตกลงมา ณ อุณหภูมิหนาวเหน็บติดลบ 5 กับสองขาที่กำลังอ่อนล้าจากการวิ่งผ่านมาแล้ว 18 ชั่วโมง คุณจะก้าวผ่านอุปสรรคเหล่านี้ไปไม่ได้เลยหากไม่ยึดมั่นในวินัยที่คุณฝึกฝนมาตลอด 24 เดือน

ในขณะที่พวกเรากำลังตื่นเต้นในความสำเร็จของคุณวศินในครั้งนี้ ผมอยากชวนพวกเราคิด ว่าอะไรคือสิ่งที่ทำให้คุณวศินมายืน ณ เส้นชัยในวันนี้ และที่สำคัญที่สุดอยากชวนพวกเราลองมองย้อนมาที่การใช้ชีวิตของพวกเรา ผมไม่ได้จะแนะนำให้พวกเราออกมาวิ่งอัลตรามาราธอน แต่ผมอยากแนะนำให้เราลองคิดถึงเป้าหมายในชีวิตสักข้อ และวางแผนอย่างจริงจังว่าจะทำอย่างไรให้สำเร็จ

มันจะดีกว่านี้ไหมหากเราหยุดทำอะไรบางอย่างที่เราต่างรู้ว่ามันไม่ดีและไม่ได้ช่วยให้เราไปสู่เป้าหมายชีวิตที่เราวางไว้ ผมเชื่อว่าชีวิตพวกเราก็ไม่ต่างกัน สุดยอดคุณวศิน คุณคือแรงบันดาลใจของพวกเรา…ธาดา”

ข้อคิดที่ดิฉันได้รับจากจดหมายของผู้นำธาดา ฝากไว้แด่ ผู้นำ 2018 ทุกท่าน ในการนำคน นำองค์กร ผ่านการสร้างแรงบันดาลใจคือ

1. พูดถึงความสำเร็จของลูกน้อง แทนการพูดแต่ความสำเร็จของตนเอง คุณอาจไม่จำเป็นต้องเก่งทุกเรื่อง ให้เวทีกับลูกน้องบ้าง และต้อง เชื่อมโยงกับเขาได้อย่างจริงใจและเข้าใจ

2. เน้นที่จุดแข็งของลูกน้อง ไม่ใช่แต่จุดแข็งของเรา เห็นคุณค่าของการนำจุดแข็งของเขามาสร้างเป็นจุดแกร่ง เมื่อนั้นเขาจะมุ่งมั่นทำ มีความสุขกับสิ่งที่อยากให้ทำ จนลืมความเหนื่อยล้าและข้อจำกัดทั้งปวง

3. เชื่อในสิ่งที่เรากำลังพูด ก่อนหวังให้ลูกน้องเชื่อ หากโยงไปที่เป้าหมายแห่งชีวิต Purpose สัมผัสไปที่ Passion ได้จะช่วยเติมพลังมหาศาลให้ผู้ฟัง