เรื่องสมาชิก สนช.งีบในขณะประชุม

เรื่องสมาชิก สนช.งีบในขณะประชุม

ไม่ได้ปกป้องใครเป็นพิเศษ เพราะเท่าที่ดูจากรูปนั้น ไม่รู้จักใครเลย แต่อยากพูดในฐานะที่วนเวียนอยู่ที่สภาแห่งนี้มากว่า 20 ปี

แม้ว่าจะไม่เคยเป็นสมาชิกสภาไม่ว่า ส.ส. ส.ว. สสร. สปช. สปท. ในสมัยไหนทั้งสิ้น แต่ก็เข้าไปห้องประชุมใหญ่บ่อยๆ ทั้งในฐานะผู้ช่วยกรรมาธิการ อนุกรรมาธิการ หรือแม้กระทั่งเข้าไปฟังการอภิปรายที่สนใจ ส่วนใหญ่จะนั่งชั้นบน อยู่ในห้องโทรทัศน์วงจรปิด หรือไม่เช่นนั้นก็หลังบัลลังก์ประธานรัฐสภา

เมื่อวันก่อน ร่วมทีม กมธ.สาธารณสุขไปดูงานโรงพยาบาลผู้สูงอายุ พอตอนบ่าย สมาชิก สนช. หายไปหลายคน เพราะต้องกลับมาประชุมสภานิติบัญญัติแห่งชาติ(สนช.) พ.ร.บ.วัตถุอันตราย

สมาชิก สนช. หลายคนหรือจะเรียกว่าส่วนใหญ่ก็ได้ ทำงานหนัก ทุกคนอยู่ 2-3 กมธ. และอีก 2- 3 อนุ กมธ. ทุกคนต้องรับหน้าที่เป็นประธานอนุกรรมาธิการศึกษาเรื่องต่างๆ หมุนเวียนตามลำดับ แล้วก็ต้องลงพื้นที่ ส่วนใหญ่ถ้าไม่ใช่หน่วยราชการก็จะไปเสาร์อาทิตย์ เรียกว่าทั้งสัปดาห์ไม่มีคำว่าวันหยุด เป็นเรื่องปกติที่บางครั้งประชุมกันยาวถึงเกือบเที่ยงคืน สลับกันออกไปกินข้าว แล้วก็กลับมาเข้าประชุมใหม่ ไม่เหมือนสมัยเลือกตั้ง พวกสมาชิกสภา กรรมการ กมธ. นี่ทำงานแบบสบายๆ เกือบไม่เคยเห็นลงพื้นที่ นอกจากใกล้หมดสมัยต้องหาเสียงเลือกตั้ง

บางทีก็เห็นใจ ที่ถูกพวกสื่อเอารูป สนช.นั่งหลับสัปปหงกในสภามาก่นด่า เพราะประชุมทั้งข้าง นอกข้างใน นี่มันเหนื่อยเหมือนกัน มันไม่ใช่แค่เข้ามานั่งเพื่อให้ครบองค์ประชุม มันต้องเตรียมตัว เตรียมเอกสาร ศึกษาเรื่องที่ประชุม ไม่ใช่มานั่งฟังๆหลับๆ ฟังไปหลับไปทุกคน

แต่ก็ดีกว่าพวก ส.ส. เลือกตั้ง พวกนั้น จำนวนมากไม่เข้าประชุมเลย ทำธุรกิจส่วนตัว กดออดทีถึงเข้าประชุมยกมือที

เคยเห็นสมาชิกรัฐสภา สหรัฐ อภิปรายในที่ประชุม เกือบไม่มีคนในห้องเลย เรียกว่าอภิปรายในห้องเปล่าก็ได้ ไม่มีคนฟัง แต่เขาก็ทำหน้าที่เพราะมันมีการบันทึกตลอดเวลา นานๆ พวกสื่อก็พูดถึงบ้าง แต่ไม่มากนัก ส่วนใหญ่พวกที่ไม่เข้าประชุมมักจะมีคำตอบอยู่แล้วว่า จะโหวตออกเสียงไปในทางไหน ที่อภิปรายนั้นก็รู้ๆ กันอยู่

สมาชิกสภา สนช.จำนวนมากเป็นผู้สูงอายุด้วย ด้วยความสูงวัย บางครั้งก็ออกอาการง่วงเพลียมากกว่าคนหนุ่มสาว โดยเฉพาะสมาชิก สนช.ชุดนี้เป็นผู้อยู่ในวัยเกษียณน่าจะกว่าครึ่งสภา

เคยไปห้องทำงานผู้พิพากษาศาลฎีกาสมัยเรียนหนังสือ เห็นเตียงผ้าใบอยู่ในห้องทำงานทุกห้อง เจ้าหน้าที่บอกว่า ตอนบ่ายท่านอาจต้องงีบสักชั่วโมง 2 ชั่วโมง ถ้ามันไปไม่ไหวจริงๆ ดีกว่าดันทุรังในขณะที่ร่างกายต้องการการพักผ่อน แล้วก็อาจมีผลต่อการพิจารณาคดีความที่สู่ศาลสูง มีแต่เรื่องเครียดๆ ทั้งนั้น ถ้าไม่สำคัญคงไม่มีใครฎีกา

ยืนยันว่าไม่ได้ปกป้องใคร สมาชิกสภาบางคนก็อาจเป็นอย่างที่พวกสื่อลงข่าวลงภาพ แต่น่าจะมีน้อยมาก