ปัญหาคอร์รัปชัน

ปัญหาคอร์รัปชัน

รัฐบาลยุคนี้กำลังพาประเทศไทยเข้าสู่ยุคThailand 4.0 ตามชื่อคอลัมน์นี้เลยครับ ภาพที่เห็นชัดสุดคือการลงทุนด้านระบบโครงสร้างพื้นฐานของประเทศ

และการกำหนดทิศทางของการใช้นวัตกรรมมากขึ้นคือการหนีจากกับดักรายได้ปานกลางที่เราอยู่ตรงนี้มาช้านานแล้วครับ 

เราเห็นการพัฒนาพื้นที่ระเบียงเศรษฐกิจทางภาคตะวันออก (อีอีซี) ที่ต่อยอดจากแหลมฉบัง และมาบตาพุด การขนส่งระบบรางจากกรุงเทพสู่ภูมิภาค หรือแม้กระทั่งเมืองใหญ่อย่างภูเก็ตก็เริ่มก่อสร้างแล้ว แต่การก้าวเข้าสู่ยุค 4.0 ต่อไปได้คงไม่ได้หยุดแค่การพัฒนาวัตถุเท่านั้น เราต้องพัฒนาคนด้วย

ทุกวันนี้ผมเชื่อว่าหน่วยงานต่างๆล้วนมีปัญหากับเรื่องคอร์รัปชัน ซึ่งเมื่อก่อนอยู่แค่ในบางวงการเท่านั้นแต่วันนี้มันเริ่มขยายตัวมากขึ้นและเราต้องหามาตรการทำให้คอร์รัปชันหมดไป

การคอร์รัปชันเริ่มต้นมาจากสังคมที่มีวัตถุนิยมมากกว่าคุณค่านิยม เราจะดูคนที่เปลือกนอก ยิ่งเมื่อมีโซเชียลมีเดียเกิดขึ้นสังคมแห่งการโอ้อวดก็ยิ่งเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว เมื่อก่อนเราแค่อวดแบรนด์ที่ใช้หรือใส่เท่านั้น แต่วันนี้เราอวดแม้กระทั่งอาหารที่กินว่าฉันดื่มไวน์ยี่ห้อดัง หรือได้ทานอาหารในร้านหรู อวดกันว่าฉันได้ท่องเที่ยว และนั่งเครื่องบินชั้นเฟิร์สคลาสทุกอย่างล้วนแต่เป็นสิ่งที่หล่อหลอมให้เรากลายเป็นสังคมวัตถุนิยมมากขึ้นเรื่อยๆ 

เราไม่ได้แค่อยากมีเหมือนคนอื่นเขาแล้ว แต่เราอยากอวดเหมือนคนอื่นด้วย ทีนี้พอไม่มีก็ดิ้นรนกันเข้าไปเพื่อให้มี ถ้าแลกมาด้วยการทำงานหนัก หรือแลกมาด้วยฝีไม้ลายมือก็แบบหนึ่ง แต่การใช้แรงแลกมาด้วยการทำงานหนักมันเหนื่อยและใช้เวลา การได้ซึ่งความเก่งความฉลาดก็ไม่แน่ว่าเราจะเก่งพอที่จะได้มาซึ่งเงินตราหรือเปล่า ความอยากมีอยากได้มันเข้ามาครอบงำ จนในที่สุดการหาเงินด้วยวิธีมักง่ายก็เริ่มขึ้น 

วันนี้เราจึงพบเห็นเน็ตไอดอลแต่งตัวยั่วยวน หรือเอาตัวเข้าแลกเพื่อได้เงินไปซื้อของ และท่องเที่ยวอย่างที่คนอื่นทำการเอางานอื่นมาทำในเวลางานก็ถือว่าเป็นการคอร์รัปชัน หรือการเริ่มโกงเงินบริษัทเท่าที่พอมีช่องทาง จากทีละเล็ก ทีละน้อย จนเกิดความเคยชินก็เริ่มหาช่องทางโกงทีละเยอะๆ คอร์รัปชันไม่มีเพศไม่มีอายุ 

วันนี้ผมเห็นพฤติกรรมการคอร์รัปชันทั้งผู้หญิงและผู้ชายที่อายุยังน้อย เรียกว่าจบมาใหม่ก็โกงเลย เราจับได้ก็ไม่รู้ร้อนรู้หนาวอะไร เดินออกไปจากบริษัทแล้วก็ไปสมัครงานใหม่ ทำงานที่ใหม่สักพักก็โกงเงินบริษัทอีก จนจับได้แล้วก็ออกไปอีก คนเราต่อให้โกงเก่งขนาดไหนก็ต้องมีร่องรอยครับ สิ่งที่เห็นชัดที่สุดคือการใช้ชีวิตที่ไม่สมกับรายได้ บางคนได้เงินเดือน 3 หมื่นแต่มีเงินซื้อกระเป๋าใบละเป็นแสนแค่นี้ก็บอกชัดเจนแล้วว่ามันพิเศษอย่างไร

ทีนี้เราจะจัดการคอร์รัปชันกันอย่างไรดี...ผมเสนอให้มีหน่วยงานแบบ “เครดิตบูโร” ขึ้นมาใครคอร์รัปชันต้องเข้าไปอยู่ในรายชื่อของหน่วยงานนี้ เมื่อจะรับพนักงานใหม่เข้ามาก็ต้องผ่านการตรวจสอบประวัติก่อน วิธีแบบนี้เป็นการลงโทษที่ดีที่สุดเพราะเขาจะรู้ว่าผลของการกระทำจะถูกบันทึกไว้ตลอดไป แต่วิธีที่จะแก้ปัญหานี้ให้หมดไปได้อย่างเด็ดขาดจริงๆคือการสร้างค่านิยมใหม่ให้เกิดขึ้นในสังคมไทยตั้งแต่เด็กๆ