จำเป็นต้องทำให้ร่าง รธน.ฉบับนี้ดีที่สุด

 หรือ ฉบับ“ปราบโกง” ที่เป็นอยู่ อาจแบ่งออกเป็นอย่างน้อย 3 ส่วนด้วยกัน

ส่วนแรก คือความต้องการคว่ำร่างรัฐธรรมนูญ เหมือนที่เคยปลุกกระแสต่อต้านร่างรัฐธรรมนูญฉบับ บวรศักดิ์ อุวรรณโณ จนถูก สภาปฏิรูปแห่งชาติ (สปช.) มีมติไม่เห็นชอบมาแล้ว

เหตุผลของกระบอกเสียงส่วนนี้ ยังแยกออกเป็นอีกสองส่วนด้วยกัน ส่วนหนึ่งเห็นว่า เป็นร่างรัฐธรรมนูญที่มาจาก “คสช.” (คณะรักษาความสงบแห่งชาติ) ซึ่งเป็นคณะรัฐประหาร ไม่ได้มาจากการเลือกตั้ง ดังนั้นในทาง “ยุทธศาสตร์” แล้ว ย่อมเป็นศัตรูคู่แค้นกับ “ประชาธิปไตย”

ส่วนที่สอง เป็นความไม่พอใจทางการเมือง ที่ “คสช.” ยึดอำนาจรัฐบาล ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร อดีตนายกรัฐมนตรี และเท่ากับทำให้อีกฝ่าย คือ กปปส.และมวลมหาประชาชน บรรลุเป้าหมาย ที่ต้องการขับไล่รัฐบาลยิ่งลักษณ์ออกจากอำนาจ เพื่อนำไปสู่การปฏิรูปประเทศ เสมือนหนึ่ง “คสช.” เป็นตัวช่วย และถูกมองว่าเอียงข้างฝ่ายนี้หรือไม่

กลุ่มนี้ ให้ตายก็ไม่รับร่างรัฐธรรมนูญ ส่วนถ้าจะมีข้อเสนอแก้ไข ก็เป็นเพียงข้ออ้างที่ไม่รับร่างรัฐธรรมนูญเท่านั้น ทำให้วิจารณ์ร่างรัฐธรรมนูญไม่มีชิ้นดี

กลุ่มคนที่เทเสียงมาทางด้านนี้ ประกอบไปด้วย กลุ่มนักวิชาการ นักศึกษาจำนวนหนึ่ง นักเคลื่อนไหวทางสังคม นักเคลื่อนไหวมวลชนทางการเมืองที่เลือกข้างทางการเมืองแล้ว และนักการเมืองบางคน คนส่วนนี้มีไม่มากแต่เสียงดังและใกล้ชิดสื่อ

ส่วนที่สอง ต้องการให้ คณะกรรมการร่างรัฐธรรมนูญ (กรธ.) ที่มี “มีชัย” เป็นประธาน ปรับแก้ร่างรัฐธรรมนูญให้สอดคล้อง กับความเป็นประชาธิปไตยสากลมากขึ้น และเห็นว่า ร่างรัฐธรรมนูญยังมีจุดอ่อนหลายเรื่อง ถ้าแก้ได้ก็จะทำให้ดีขึ้น และพร้อมที่จะพิจารณารับร่าง

เห็นได้ชัดคือ กลุ่มคนที่มีข้อเสนอแนะอย่างสร้างสรรค์ ชี้จุดอ่อนจุดแข็งของร่างรัฐธรรมนูญอย่างชัดเจน พร้อมความเป็นเหตุเป็นผล ไม่ยึดติดกับอารมณ์ ความไม่พอใจ ต่อ “คสช.” และค่อนข้างเป็นกลางทางการเมือง

ส่วนที่สาม เป็นเสียงจากคนที่พร้อมสนับสนุน และเชื่อมั่นในความบริสุทธิ์ใจของ “คสช.” ที่เข้ามาแก้ไขปัญหาของประเทศ เนื่องจากไม่ต้องการเห็นการเมืองไทยต้องกลับไปมีสภาพเหมือนเดิม ที่เต็มไปด้วยความขัดแย้งแตกแยก จึงอยากเห็นการเปลี่ยนแปลง อยากเห็นการเมืองใหม่ ภายใต้รัฐธรรมนูญฉบับใหม่ อยากเห็นปัญหาการทุจริตคอร์รัปชันลดลง อยากเห็นการปฏิรูปประเทศทุกด้านอย่างจริงจัง

คนกลุ่มนี้ คือคนที่เชียร์ คสช.ให้ใช้ยาแรงแก้ปัญหาการเมืองไทย ต้องการให้เอาจริงกับการแก้ไขปัญหาทุจริตคอร์รัปชันในประเทศไทย และอยากให้นักการเมืองน้ำดีเข้าสู่การเมืองมากขึ้น จึงไม่ค่อยติดใจกับการนิรโทษกรรมให้กับการยึดอำนาจและการใช้อำนาจบริหารประเทศของ “คสช.” ในรัฐธรรมนูญ

คำถามก็คือ ถ้าไม่เอารัฐธรรมนูญฉบับนี้ เรามีทางเลือกมากน้อยแค่ไหน ในความเป็นจริง

คำตอบหนึ่ง ก็อย่าง “มีชัย” กล่าวเอาไว้ คือ ไม่ว่าจะร่างใหม่กี่รอบ ก็ไม่หนีไปจากนี้ เพราะมีกรอบรัฐธรรมนูญชั่วคราว พ.ศ.2557 มาตรา 35 บังคับให้สร้างกลไกอย่างมีประสิทธิภาพ ในการตรวจสอบทางการเมือง และอยู่ภายใต้ “คสช.” ที่ต้องการปฏิรูปประเทศโดยมีผลในระยะยาว ซึ่งต้องมีรัฐธรรมนูญรองรับ รวมทั้งแก้ปัญหาการเมืองในอดีต

อีกทางเลือกก็คือ ไม่มี “คสช.” อดีตคงแก้ไขไม่ได้แล้ว แต่ปัจจุบันและอนาคต จะเกิดขึ้นได้อย่างไร กลุ่มคนที่ต่อต้าน “คสช.” อยู่ในเวลานี้จะมีทางออกเรื่องนี้ให้ประชาชนได้อย่างไร ก่อนที่จะร่างรัฐธรรมนูญฉบับ “ประชาธิปไตยจ๋า” และดีกว่ารัฐธรรมนูญฉบับนี้ ที่แก้ไขร่างสุดท้ายแล้วอย่างเห็นได้ชัด?

เมื่อมีทางเลือกแค่นี้ ความจำเป็น คือ ทำอย่างไรให้รัฐธรรมนูญฉบับนี้ออกมาดีที่สุดสำหรับทุกฝ่าย และในสายตาของนานาอารยประเทศ เป็นความรับผิดชอบของ “กรธ.” และทุกฝ่ายที่มีความรู้ความสามารถด้านนี้จะช่วยกัน.. ดีกว่าคัดค้านต่อต้านอย่างไม่ลืมหูลืมตามั้ย???