รวยด้วยแฟรนไชส์ กลยุทธ์ต้องดีและมีมาตรฐาน

บางคนรวยเพราะโชค บางคนรวยเพราะขยัน แต่บางคนทำยังไงก็ไม่รวยเสียที ขยันทำงานหามรุ่งหามค่ำแต่รายได้ก็แค่พอเลี้ยงตัวได้ ใจอยากจะผันตัวจากชีวิตมนุษย์เงินเดือนมาเป็นเถ้าแก่ลงทุนทำธุรกิจเองก็คงจะไม่กล้าพอ กลัวเงินเก็บที่ทำมาทั้งชีวิตจะหมดตัวเสียมากกว่า ใครที่คิดอย่างนี้ ผมมีเรื่องจะเล่าให้ฟัง

“อยากจะรวยก็ต้องทำธุรกิจ” การทำธุรกิจที่ประสบความสำเร็จ ก็ต้องมีกลยุทธ์ (Strategy) และมีมาตรฐาน (Standard) ใครที่เรียนบริหารธุรกิจ คงจะพอเข้าใจสองคำนี้ กลยุทธ์เป็นเรื่อง “ความแตกต่าง” ส่วนมาตรฐาน เป็นเรื่อง “ความเท่าเทียม” ถ้านิยามไปในความหมายนี้ คงจะสงสัยว่าอะไรกัน อยากจะรวยต้องแตกต่างด้วย ต้องเท่าเทียมด้วย เป็นอย่างไร การทำธุรกิจ ต้องมีกลยุทธ์ คือ ต้องทำอะไรที่แตกต่างจากที่มีอยู่ ถ้าเราทำเหมือนคนอื่นแล้วจะไปแข่งขันยังไงถึงจะชนะ ส่วนเรื่องมาตรฐานที่ว่าความเท่าเทียมนี่ หมายถึงการบริหารและควบคุมคุณภาพสินค้า หรือบริการให้เท่าเทียมกับเกณฑ์ที่กำหนดไว้ เพื่อนำเสนอให้กับลูกค้าทุกรายได้เหมือนๆ กัน

“รู้เขารู้เรา รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง” เป็นวรรคทองที่นักกลยุทธ์เขาใช้กัน อยากรวยก็ต้องรู้จักตัวเองและรู้จักผู้อื่น รู้จักตัวเองนี่ดูเหมือนจะง่าย แต่ก็อาจจะยาก ลองถามตัวเองดูสิครับว่าเราเก่งอะไรและไม่เก่งอะไร ใครที่ตอบได้ก็เริ่มมีแววว่าจะรวยแล้วครับ พอเรารู้ตัวเองว่าเราเก่งอะไรแล้ว ก็มาคิดต่อว่าแล้วเราจะเอาความเก่งของเราไปใช้ประโยชน์อะไรได้บ้าง นี่คงต้องขวนขวายหาข้อมูลพอสมควร นี่เรียกว่ารู้เขา เช่นเศรษฐกิจตอนนี้เป็นอย่างไร เทรนด์ไหนกำลังมา มีความต้องการอะไรบ้างที่เราพอจะทำแข่งได้ คู่แข่งขันเขาเก่งอะไร แล้วเราจะเอาอะไรไปสู้

ถ้าเกมนั้นมีผู้ชนะอยู่ก่อนแล้ว ก็อย่าไปสู้ เลือกเดินทางอื่นน่าจะดีกว่า พอพูดถึงการแข่งขันนี่ คงไม่มีใครอยากแพ้ ยิ่งในทางธุรกิจ การลงทุนแล้วล้มเหลวนี่ไม่ใช่เหมือนกับแพ้กีฬา ล้มแล้วล้มเลย จะลุกขึ้นแล้วสู้ใหม่เงินทองคงไม่เหลือพอที่จะลงทุน ถ้าเรามีเงินน้อยแต่อยากทำธุรกิจของตัวเอง แต่ไม่มีเงินมากพอที่จะเรียนรู้จากความล้มเหลวของตัวเอง ทำไมเราไม่เลือกวิธีต่อยอดจากผู้ชนะหละครับ “การลงทุนต่อยอดจากความสำเร็จ และเปลี่ยนคู่แข่งเป็นคู่ค้า”

รูปแบบธุรกิจอย่างหนึ่งเรียกว่า “แฟรนไชส์” เป็นทางเลือกหนึ่ง สำหรับการมีธุรกิจเป็นของตัวเองด้วยการเฟ้นหาธุรกิจที่น่าสนใจ แล้วไปติดต่อขอร่วมทำธุรกิจด้วยในฐานะที่เป็นคู่ค้า หมายความว่า เราอาจจะไปติดต่อขอเป็นตัวแทนจำหน่ายสินค้าที่มีตลาดอยู่แล้ว ไปติดต่อธุรกิจนั้นเพื่อขอรับมาขยายสาขาแล้วบริหารในพื้นที่ของเรา หลักในการเลือกธุรกิจแฟรนไชส์อย่างนี้ คิดง่ายกว่าการคิดกลยุทธ์ธุรกิจเสียอีก เพราะสิ่งที่เราลงทุนไปนั้นมีผู้ทดลองจนเกิดต้นแบบที่ดีไว้ให้แล้ว

เราก็เพียงเลือกธุรกิจที่เหมาะกับความเก่ง เหมาะกับพื้นที่ที่เราจะลงทุน เลือกธุรกิจที่ประเมินแล้วว่าจะมีรายได้ว่าเพียงพอกับค่าใช้จ่ายหรือคุ้มค่ากับเงินลงทุน สินค้าหรือบริการมีคุณภาพและเป็นที่ต้องการ ประสบการณ์ของผู้บริหาร การติดต่อประสานงานและความช่วยเหลือต่างๆ และข้อสำคัญที่ขาดไม่ได้เลยคือกิจการนั้นมีระบบการบริหารคุณภาพที่ได้มาตรฐานหรือไม่ เพราะถ้าสาขาที่เราบริหารกับสาขาที่เขาบริหารเองไม่มีคุณภาพเท่าเทียมกัน ก็คงไม่มีประโยชน์อะไรที่จะไปลงทุนด้วยระบบแฟรนไชส์

“รวยด้วยแฟรนไชส์” ต้องทำอย่างไรบ้าง มีหลักคิดอย่างไร อยากฟังโดยละเอียด ผมกับกูรูด้านแฟรนไชส์จะไปเล่าให้ฟังที่กรมพัฒนาธุรกิจการค้า กระทรวงพาณิชย์ วันอังคารที่ 16 กุมภาพันธ์ 2559 เวลา 9.00-16.00 น. สอบถามรายละเอียดและสำรองที่นั่งที่ มหาวิทยาลัยเนชั่น โทรศัพท์ 02 338 3861 หรือ 081 358 4786 Email: [email protected]

--------------------

อ.ดร.ทันกวินท์ รัฐวัฒก์อังกูร

ผู้อำนวยการสถาบันวิจัย มหาวิทยาลัยเนชั่น