เพราะเหตุใด??... ฟันผุ จึงเสี่ยงติดเชื้อจนตาบอดได้

เนื่องจากตำแหน่งโครงสร้างของฟันอยู่ใกล้กับบริเวณดวงตา หากมีการติดเชื้อที่ ฟันหรือฟันผุ เชื้อโรคจากบริเวณฟันจะสามารถขึ้นไปถึงเบ้าตาได้หลายทางด้วยกัน เช่น ผ่านไปทางเนื้อเยื่อบริเวณใบหน้าขึ้นสู่เบ้าตาโดยตรง หรือเชื้อจากฟันอาจจะทะลุเข้าสู่ โพรงไซนัสและผ่านเข้าสู่เบ้าตาทางช่องว่างของกระดูกที่กั้นระหว่างไซนัสกับเบ้าตา หรือ เชื้ออาจจะเข้าสู่แขนงของหลอดเลือดดำที่บริเวณใบหน้า แล้วไหลย้อนเข้าสู่บริเวณเบ้าตา

จนนำไปสู่การติดเชื้อได้เช่นเดียวกัน ดังนั้นจึงไม่แปลกที่คนไข้ที่มีฟันผุจึงมีโอกาสติดเชื้อที่เบ้าตาตามมา

ผู้ที่มีเบ้าตาติดเชื้อ จะมีอาการดังนี้ ได้แก่ ปวดตา ตาแดง เปลือกตาบวมปิด มีขี้ตา มากขึ้น เยื่อบุตาขาวอาจจะบวมออกมาคล้ายวุ้น กลอกตาไม่ได้ทำให้เห็นภาพซ้อน ตาโปนมากขึ้น อาจมีตามัวลง และมีไข้ร่วมด้วย

ในบางราย หากการติดเชื้อเป็นรุนแรง อาจจะมีก้อนฝีหนองขึ้นมาในเบ้าตาและตาโปนมากจนดึงรั้งเส้นประสาทตาที่อยู่ด้านหลังลูกตาให้เกิดความเสียหาย และเกิดการสูญเสียการมองเห็นตามมาได้ ยิ่งไปกว่านั้น หากการติดเชื้อในเบ้าตาลามเข้าสู่สมอง จะทำให้มีอาการซึมลง จนถึงขั้นเสียชีวิตได้

โดยทั่วไป การติดเชื้อในเบ้าตาไม่ได้เกิดจากกรณีฟันผุเพียงอย่างเดียว โดยสาเหตุหลักของการติดเชื้อในเบ้าตา มีทั้งหมด 3 ประการหลัก ได้แก่ การที่หนังตาหรือเปลือกตาได้รับอุบัติเหตุบาดเจ็บเป็นแผลและมีการติดเชื้อ ซึ่ง

การติดเชื้อสามารถลุกลามเข้าไปจนเกิดการติดเชื้อในเบ้าตาตามมาได้

การติดเชื้อที่ลามมาจากอวัยวะที่อยู่ใกล้ดวงตา นอกจากฟันผุแล้ว ที่พบได้บ่อยกว่า คือ ไซนัสอักเสบ ที่สามารถลามเข้าสู่เบ้าตาและทำให้เกิดการติดเชื้อได้นอกจากนี้ถุงน้ำตาหรือต่อมน้ำตาติดเชื้อ ก็สามารถทำให้เกิดการติดเชื้อในเบ้าตาตามมาได้เช่นกันการติดเชื้อที่ลามมาจากอวัยวะอื่นๆ ที่อยู่ไกลจากดวงตา ก็สามารถแพร่เชื้อไปที่เบ้าตาได้โดยผ่านทางกระแสเลือด เช่น กรณีที่เป็นปอดอักเสบ , ฝีในตับหรือระบบทางเดินปัสสาวะติดเชื้อ เป็นต้น ทั้งขึ้นอยู่กับสภาวะภูมิคุ้มกันของผู้ป่วย ความรุนแรงและปริมาณของเชื้อโรค

 

สำหรับการป้องกันไม่ให้มีการติดเชื้อที่เบ้าตา ที่เราสามารถทำได้คือ หากมีอาการของการติดเชื้อที่อวัยวะใดอวัยวะหนึ่งในร่างกาย ควรรีบพบแพทย์และทำให้รักษาอาการติดเชื้อให้หายเร็วที่สุด หรือหากกรณีที่มีอาการของการติดเชื้อที่เบ้าตาแล้ว ควรพบจักษุแพทย์ตั้งแต่ระยะแรก เพื่อตรวจละเอียด รวมทั้งรับการรักษาโดยให้ยาฆ่าเชื้อทางเส้นเลือดดำ ในบางรายหากรุนแรงจนมีก้อนฝีหนองอาจจะต้องผ่าตัดระบายหนองออกเพื่อป้องกันไม่ให้สูญเสียการมองเห็นถาวรตามมา

 

บทความโดย : แพทย์หญิงอุษณีย์ สีพงษ์พันธ์ จักษุแพทย์เฉพาะทาง ชั้น 3 โรงพยาบาล

เวิลด์เมดิคอล ถนนแจ้งวัฒนะ สอบถามเพิ่มเติม โทร. 02–836-9999 ต่อ 3621-2